De blogserie over de verschillende niveaus van verzoening onderbreek ik even om iets met jullie te delen dat me echt van het hart moet. Het gaat over het geestelijk voedings-patroon van Christenen.
Het geestelijk voedingspatroon, wat is dat nu weer? Ik bedoel hiermee het onderwijs uit de Bijbel dat we tot ons nemen. Dat kan door te luisteren naar preken, door de Bijbel te lezen, door boeken over Bijbelse onderwerpen te lezen etc.
Ik maak mij ernstig zorgen over de eenzijdigheid van ons geestelijk dieet, Overal om mij heen zie ik gelovigen die elke dag hetzelfde eten; namelijk wat ze het lekkerst vinden. Zij schijnen niet te weten dat een eenzijdig dieet rampzalige gevolgen kan hebben, er ontstaan dan namelijk allerlei tekorten voor een gezonde groei.
Ik heb het hier over Christenen die zich vast hebben gebeten in een bepaalde hap en die niet meer los willen laten, ook niet om wat anders te proeven. Dat kan de hap van liefde zijn, of van genade, genezing of welvaart. Door alleen maar te eten wat we lekker vinden, en de rest opzij te schuiven, worden we uiteindelijk verwende Christenen.
Heb ik wat tegen preken over liefde, genade, genezing of bevrijding? Nee, natuurlijk niet! Maar waar ik wel huiverig voor ben is een overdosis van het een ten koste van het ander. Want ja, de Bijbel spreekt niet alleen over liefde, vrede en vreugde, maar ook over gehoorzaamheid, heiliging, vervolging, zonde en lijden.
Als ik bijvoorbeeld weer eens een spreker hoor roepen 'alles is genade', of 'het draait alleen maar om liefde', dan kan ik niet anders dan denken: 'als dat waar is, waar hebben we geloof dan nog voor nodig?' Zulke uitspraken raken wat mij betreft kant nog wal.
We kunnen, om maar even een Bijbelse beeldspraak te gebruiken, niet leven van brood alleen, maar van ELK woord dat van God komt.
Hoe zit het met jouw dieet?