Laten we elkaar gewoon bij naam blijven noemen

Met verbazing verneem ik van dag tot dag de snelle opkomst van vreemde bijnamen die gegeven worden aan mensen die niet denken volgens de regels van de gevestigde orde...

Althans, daar lijkt de grens te liggen om in aanmerking te komen voor niet zo flatteuze bijnamen als wappie, gekkie, antivaxxer of complotdenker.

Het geven van bijnamen is niks nieuws. Dat gebeurde vroeger veelvuldig, bijvoorbeeld om aan te geven wat iemands beroep, hobby of karakter was. Kees de molenaar of Jaap de piepersnijer... wie kende hen niet?

Het gebruik om bijnamen te geven komt zelfs al in de Bijbel voor. Over Jezus staat geschreven: En Hij stelde de twaalven aan, en aan Simon gaf Hij de bijnaam Petrus (Marcus 3:16). En toen de discipelen een vervanger voor Judas zochten werden er twee kandidaten voorgesteld: Josef Barsabbas, die de bijnaam Justus had, en Mattias (Handelingen 1:23).

Verderop in Het boek Handelingen valt te lezen dat de eerste gelovigen alles met elkaar deelden zodat niemand gebrek leed. Sommigen worden zelf apart genoemd: Een van hen was Josef, een Leviet uit Cyprus, die van de apostelen de bijnaam Barnabas had gekregen, wat in onze taal ‘zoon van de vertroosting’ betekent (Handelingen 4:36).

Een bijnaam kan dus iets heel moois zijn. Ja, soms kan het zelfs een koosnaampje zijn. Helaas zie ik vandaag de dag steeds meer gebeuren dat bijnamen als scheld- of spotnamen worden gebruikt, waarbij degene die zo'n bijnaam in de mond neemt zich superieur opstelt en tegelijkertijd een oordeel velt over een ander. Zo gaan we toch niet met elkaar om, denk ik dan. Daar laat een helder en ruimdenkend mens zich toch niet toe verleiden?

👉Wat iemands politieke, maatschappelijke of religieuze ideeën ook zijn, laten we elkaar gewoon bij naam blijven noemen. We hebben daarbij de keus uit voornamen, doopnamen, roepnamen, achternamen en gehuwde namen. Dat lijkt me meer dan genoeg!

De psalmen als inspiratiebron

Het #apsalmaday videoproject dat ik eind januari ben begonnen, heeft meerdere mensen geinspireerd om de psalmen weer eens te gaan lezen en te overdenken... 'verfrissend' en 'verrassend' hoor ik van velen.

Ik heb al hele leuke reacties gekregen. Graag wil ik er een paar met jullie delen.

Collega blogster Danielle Hoogendijk schreef:

Door jouw project over de psalmen ben ik op het idee gekomen om voor mezelf de psalmen uit te gaan schrijven en wel in The Passion Translation en dat komt zo binnen! 👉Ik was me niet zo bewust van de kracht die er in de psalmen is.

Ook gewoon om mee in te stemmen, het geeft woorden aan onze emoties en gevoelens. Ik heb er een schrift voor gekocht met een harde kaft, om voor het leven te bewaren en eruit te lezen.

Wil Overbeeke geniet ook van de reis door de psalmen. Ze reageert vaak op Facebook op de dagelijkse video. Ze schreef me:

De reis door de psalmen geeft mij een nog groter besef dat ik Jezus elke dag nodig heb. Dat als ik dicht bij Het Woord van God blijf en bid, Hij de omstandigheden, die soms nog op een storm lijken, geheel ten goede kan keren. Dat ik nog dankbaarder wil zijn voor alles wat Hij in mijn leven doet. Hem wil ik loven en prijzen.

👉Verder leert de reis door de psalmen mij dat ik eerst moet bidden voor ik ergens ja op zeg.  In mijn enthousiasme om Jezus te volgen ben ik soms te snel met dingen op mij te nemen en vergeet ik van te voren te bidden. Van Hem komt alle wijsheid, niet van mijn eigenwijze ik .

Ook mijn dorpsgenote Josette Huisman heeft vanaf het begin met de psalmen meegelezen en steeds haar waardevolle bevindingen gedeeld op Facebook. Ze schrijft:

Wat betekent een Psalm per dag voor mij? Elke dag woorden van God die spreken. Ik zie elke keer andere aspecten over God. Woorden van troost, bemoediging, maar soms word ik ook aangesproken om aan de slag te gaan met mijzelf. Ik leer nieuwe aspecten en soms oude dingen opnieuw.

👉Het daagt me uit om te lezen en om er verder die dag (soms dagen) mee bezig te zijn. Het is bemoedigend om te weten dat je met meerdere mensen de psalm leest en leert ook van elkaars reactie. In de Psalmen lees je veel over menselijke gevoelens en over hoe God is. Dit bouwt me op en geeft dat ik verlang naar meer van God.

Ik word heel blij als ik de reacties van deze lieve vrouwen lees. Samen zijn we op reis... een reis door Gods Woord, de mooiste en kostbaarste reis van je leven!

Wil jij ook iets vertellen over wat #apsalmaday met je doet? Neem dan even contact op.

Mijn ziel, onrustig in mij

Nu ik voor mijn videoproject #apsalmaday weer dagelijks stil sta bij de psalmen, valt het me wederom op hoe actueel ze zijn. Hoe toepasselijk in deze tijd, hoe herkenbaar ook.

De ene dag kan je je als lezer identificeren met de vreugde van de psalmist, de andere dag met zijn verdriet of frustraties. 👉Hoe dan ook, het uitroepen naar God is de rode draad door alle liederen heen.

Vandaag zijn we aangekomen bij Psalm 42, een gouwe ouwe zou je bijna zeggen. Maar tegelijkertijd zo verfrissend! Vers 3:

Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God...

Oh, dat herken ik, dat voel ik ook! Begrijp me niet verkeerd, God kent mij en ik ken Hem. Hij is in mijn leven, Hij is in mijn hart. Maar dat maakt het verlangen naar meer van Hem, naar meer van Zijn Geest, naar meer van Zijn Vaderhart alleen maar groter. Hoe gekker de wereld wordt, hoe meer ik Hem zoek, hoe meer ik van Hem wil leren, hoe meer ik luister...

De psalmist stelt een goede vraag: Wat ben je bedroefd, mijn ziel, en onrustig in mij? Heb jij dat ook, dat je onrust in je ziel ervaart? Ik wel hoor. Maar ik heb ook geleerd (onder andere door de psalmen te lezen!) dat dat niet iets is om je zorgen over te maken. Die onrust, die dorst, in je ziel kan betekenen:

• dat je quality time met de Heer moet doorbrengen, Hij wil met je spreken
• dat je in een seizoen van verandering zit en God je nieuwe dingen of een volgende stap wil laten zien
• dat je eens tijd moet inplannen om te vasten teneinde je focus terug te krijgen
• dat God zichzelf op een nieuwe manier aan jou aan het openbaren is, met andere woorden: dat je iets nieuws over Zijn eeuwige karakter gaat leren
• dat je je aanbidding eens kan verfrissen
• dat je het bidden in tongentaal weer eens op moet pakken of najagen

Hopelijk helpt dit lijstje jullie. Ik ben wel benieuwd wat jullie aanspreekt in psalm 42.

Over bidden en frustraties...

Alles dat op dit moment in de wereld gaande is, maakt dat ik een beetje worstel met bidden (ja dus). Mijn eigen gebeden frustreren me. Ik geef het eerlijk toe en ik weet ook dat ik niet de enige ben 😁

Ik merk dat ik dagelijks voor een moeilijke uitdaging sta. Moet ik bidden zoals David bad? Heer, dood de goddelozen. Veeg ze van de aardbodem! Soms heb ik daar zin in, maar op de een of andere manier bevredigt het mijn ziel niet.

Wel, misschien is het beter om een ​​mooi gebed te bidden ... Heer, vergeef hen die U tegenwerken, want ze weten niet wat ze doen. Hm, nogal een nederig gebed, gebaseerd op de woorden van Jezus toen Hij bad voor Zijn aanklagers. Onder de huidige omstandigheden lijkt het mij echter ietwat passief.

Of misschien moet ik een liefdesgebed bidden, simpelweg omdat liefde nooit zal falen. Heer, dank U dat U liefde bent. Toon uw liefde aan degenen die u haten. Of zoiets dergeljks. Eerlijk gezegd vind ik dat best moeilijk als mijn hart onrustig is en frustratie en ergernis regelmatig de kop opsteken.

Ik weet niet hoe jij tegenwoordig omgaat met bidden voor de situatie in de wereld, maar ik heb besloten dat het Onze Vader misschien nog wel het beste proclamatiegebed is, 👉 en dan leg ik de nadruk op dit vers:

Uw koninkrijk kome, uw wil geschiede, op aarde zoals het is in de hemel (Mattheüs 6:10).

Het maakt niet uit wat ik denk of hoe ik me voel. Dit is wat ik kan (en moet) bidden over elke mogelijke situatie. Ik hoop dat het ook jouw gebed is!

Heb jij een bepaald gebed dat je in deze tijd bidt?