Jaar van de beperkingen?

Soms bekruipt mij het gevoel dat 2021 het jaar van de beperkingen was, in allerlei opzichten. Dat is misschien waar, als ik door een negatieve bril kijk.

Kijk ik echter door de positieve bril en maak ik mijn werkbalans op, dan kom ik tot de conclusie dat ik bijzondere dingen heb gedaan... en dan bedoel ik op het gebied van schrijven en spreken.

Ik besef dat er een vijand is die ons altijd probeert te laten denken dat we niet genoeg hebben gedaan, dat het niet goed was, dat het beter kon, dat het allemaal geen impact had etc. etc.

Die vijand is een leugenaar én een dief. Hij klaagt ons aan en probeert onze vreugde te stelen en ons talent te kleineren. Alleen al daarom maak ik graag de balans op voor mezelf, als bewijs dat hij geen recht van spreken heeft!

• Ik heb meer dan tweehonderd engelstalige filmpjes opgenomen over de Psalmen en Spreuken 3 en via YouTube en Instagram TV verspreid.
• Ik heb maandelijkse blogs geschreven voor www.ikzoekgod.nl en
• maandelijkse columns voor Opwekking Magazine.
• Daarnaast heb ik ook bijna wekelijks posts geschreven op mijn Engelse en Nederlandse blogs.
• Voor Opwekking Magazine schreef ik ook nog eens twee grote artikelen.
• Onlangs ben ik ook begonnen met het maken van podcasts die je op Spotify kunt vinden onder de naam Fresh Insights on Ancient Truths.
• Verder heb ik 23.000 woorden geschreven in mijn nieuwe boek en
• heb ik een aantal keren gesproken in kerken en op bijeenkomsten.

Allemaal manieren om contact met lezers en luisteraars vast te houden en Zijn Woord te blijven verspreiden. Mijn #oneword voor 2021 was dan ook connect.

👉Het kan zijn dat jij ook weleens dat gevoel hebt, dat het jaar door je handen is geglipt zonder noemenswaardige hoogtepunten.

Ik raad je aan om de balans eens op te maken. Je zult versteld staan over wat je hebt kunnen en mogen doen en het zal je inspireren om door te gaan, ook in 2022!

In de ban van de maatregelen?

Er was een tijd dat mijn schoonmoeder bepaalde wanneer, hoe laat en met wie we Kerst vierden. Gouden tijden waren dat; chaotisch soms ook want we moesten ons in allerlei bochten wringen om 24 man aan tafel te krijgen in de krappe kamer en suite.

Dat klinkt haast als folklore in een tijd waarin van overheidswege wordt geadviseerd hoe en met wie je kerst kunt vieren. Maatregelen die uiteraard wel de nodige kerststress wegnemen, je hoeft immers zelf niet meer na te denken en steeds minder te regelen. Ontzorgen, dat is het! 😉

Je begint je zo langzamerhand wel af te vragen hoe we dat vroeger allemaal deden, dat zelf organiseren, dat zelf nadenken en beslissingen nemen.

Wat dat betreft is er veel veranderd. Het is niet langer de mens die wikt en beschikt, het zijn de maatregelen die dicteren wat we wel en niet kunnen doen. Ik vind ‘maatregelen’ echt het woord met de meest vervelende associaties in de afgelopen twee jaar en ik weet eerlijk gezegd niet eens meer of dat woord eigenlijk al bestond voor 2020? En zo ja, hoe gebruikten we dat dan?

In de ban van de maatregelen, een massale psychose lijkt het wel. Vier je je verjaardag nog? Wat doen we met kerst? Wordt er nog een workshop georganiseerd? Is er ergens een borrel? Het antwoord is steevast: dat hangt van de maatregelen af. We wachten even wat de nieuwe maatregelen zijn. Het lijkt er echt op dat alles staat of valt met de maatregelen. Het is het nieuwe referentiekader.

Nee, dan vroeger… toen leefden we tenminste nog volgens bepaalde principes, gewoontes, tradities, gebruiken, cultuurelementen, geloofsovertuigingen, etiquette of ethiek. Uiteraard binnen de kaders van de geldende wetten en regels in het land. Dat je stopt voor een rood licht kan ieder weldenkend mens begrijpen en accepteren. Dat we elkaar gelijk behandelen, is fatsoen en dat op diefstal een straf staat, is logisch.

Ik vraag me nu oprecht af waar het naartoe moet met een volk dat volledig afhankelijk is geworden van een dagelijks veranderend abnormaal en geen initiatieven meer durft te nemen uit angst voor de geldende maatregelen?

Waar zal het eindigen als we niet meer durven leven vanuit de overtuiging dat we God en elkaar nodig hebben voor een leefbare en liefdevolle maatschappij waarin we naar elkaar omkijken, elkaar helpen als het nodig is en elkaar aanvaarden zoals we zijn? 

Vrijheid is (onder andere) de kunst om te leren accepteren en waarderen dat leven en sterven naast elkaar staan evenals ziekte en gezondheid, wel en wee, vreugde en verdriet. Daarin heeft God, en niet de mens, het laatste woord. Durf jij in die vrijheid te leven?

De Heilige Geest in het kerstverhaal

Afgelopen zondag sprak ik in Christengemeente De Hoeksteen in Etten-Leur over de rol van de Heilige Geest in het kerstverhaal.

Ja, uiteraard, het kerstverhaal gaat over de geboorte van Jezus Christus en de bijzondere aankondiging die daaraan vooraf ging. De rol van de Heilige Geest is in die eerste twee hoofdstukken van het Lukas evangelie zeer duidelijk, ook al leggen we daar meestal niet de nadruk op.

Toch, als je aandachtig Lukas 1 en 2 leest valt te ontdekken dat Elizabeth, Zacharias, Johannes, Maria en Simeon allen vervuld werden met de Geest. Zij werden op bijzondere wijze aangeraakt voor de taak die hen was toebedeeld.

👉Je kan wel zeggen dat alles in voorbereiding op en rondom de geboorte van de Messias werd geleid en bekrachtigd door de Heilige Geest. Zonder Geest geen leven, zonder Geest geen wonderen!

Hoe mooi is het om te zien dat Jezus vlak voor het einde van Zijn leven hier op aarde ruimte maakt voor de Heilige Geest... op veel grotere schaal. Lees Johannes 14, 15 en 16 maar eens. Ook vandaag de dag wil de Geest gewone mensen zoals jij en ik gebruiken om de weg te banen, om mensen voor te bereiden op de terugkomst van Jezus naar de aarde.

De preek is terug te zien en beluisteren op YouTube .