zondag 29 januari 2017

Geestelijke strijd een sprookje?

Hoogste tijd weer eens voor een gouwe ouwe column...

"Op de een of andere manier beland ik nogal eens midden in discussies over het geloofsleven, zelfs als ik daar helemaal niet op zit te wachten. Ik heb het dan niet over ingewikkeld theoretisch geharrewar of de verdediging van theologische stellingen, maar over gesprekken waarin Bijbelse zaken onder de loep worden genomen.

Bijbelse zaken waar we in het dagelijks leven allemaal mee te maken hebben of krijgen. Laatst  liepen de gemoederen weer eens hoog op.  Ditmaal ging het over het woordje strijd... geestelijke strijd wel te verstaan.

Ik hoor die woorden regelmatig. Soms uit de mond van gelovigen die op een of andere manier altijd aan het vechten zijn tegen de duivel en zichzelf. Soms uit de mond van gelovigen die teleurgsteld zijn omdat het Christelijk leven niet zo relaxed is als ze in eerste instantie hadden verwacht.  En soms uit de mond van gelovigen die achter elke boom een vijand zien. Er doen allerlei indianenverhalen de ronde in het Christelijk wereldje die eerlijk gezegd soms kant noch wal raken.

De een zegt dat een leven uit genade alle strijd overbodig maakt. De ander beweert juist dag en nacht te moeten strijden tegen verleidingen en begeertes. En weer een ander begeeft zich in de strijd zonder zicht op de overwinning. En weet je, eigenlijk hebben we het, zoals zoveel dingen, weer veel te ingewikkeld gemaakt. Bijbels gezien is geestelijke strijd zowel een innerlijk als uiterlijk gevecht om het geloof. Een gevecht waarin we niet de duivel moeten verslaan (want hij is reeds verslagen door onze Heer Jezus) maar waarin we leren om weerstand te bieden.

Laat je alsjeblieft nooit wijsmaken dat we als Christenen aan die strijd kunnen ontsnappen (deserteren zeg maar) en geen weerstand meer hoeven te bieden. Dat we lekker veilig in ons geestelijk bootje kunnen ronddobberen terwijl de stormen van het leven rondom ons doorrazen. We moeten welzeker weerstand bieden tegen de wereld die probeert elke gelovige naar zich toe te trekken, de wereld die probeert om het zaad te verstikken en alle aandacht op zichzelf te vestigen. In Jakobus 4:1 wordt die strijd zo beschreven: Waar komt al die strijd, waar komen al die conflicten bij u toch uit voort? Is het niet uit de hartstochten die strijd leveren in uw binnenste? Er is een strijd in het binnenste van elke gelovige. Een innerlijke strijd om de aandacht, maakt niet uit wat voor een brave, trouwe Christen je bent. Wij moeten allemaal weerstand kunnen en leren bieden tegen verleidingen, tegen twijfel, tegen ongeloof en zonde.

Daarnaast is er ook een uiterlijke strijd omwille van Jezus Christus en het evangelie. De Bijbel roept iedereen op om daarin positie te nemen en stand te houden: Strijd de goede strijd van het geloof, win het eeuwige leven waartoe je geroepen bent en waarvan je in aanwezigheid van velen zo’n krachtig getuigenis hebt afgelegd (1 Timoteüs 6:12). Er wordt van ons verwacht dat we weerstand bieden tegen elke redenering die het Woord van God onderuit probeert te halen. In die strijd wordt ook van ons verwacht dat we ons geloof behouden en Hem trouw blijven tot het eind. Dat gevecht is de goede strijd.

Is geestelijke strijd iets om bang voor te zijn? Nee! We trekken immers samen met andere gelovigen op. We staan er nooit alleen voor. We hebben de Heilige Geest om ons te helpen en Gods Woord  als leidraad. De apostel Paulus geeft een gouden tip die we allemaal ter harte kunnen nemen: Leef in overeenstemming met het evangelie van Christus, zodat ik kan horen, of straks zelf kan zien, dat u één van geest bent en samen voor het geloof in het evangelie strijdt (Filippenzen 1:27)."

woensdag 11 januari 2017

Een fascinerende vraag

Wat is waarheid? Pilatus, de Romeinse gouverneur van Judea onder keizer Tiberius, stelde die vraag aan Jezus, maar misschien nog wel meer aan zichzelf... Hij was niet meer zo zeker van de dingen die hij dacht te weten.

Een fascinerende scene vind ik dat. Pilatus, zo in het nauw gedreven, vraagt aan de Waarheid zelf wat waarheid is. Hij wil het uit de mond van Jezus horen, want zelf is hij niet meer zo zeker van zijn zaakjes. Heb je dat weleens meegemaakt? Dat je ineens niet meer zo zeker bent van meningen of ideologieën die je jaren koesterde?

Als ik aan Pilatus denk, moet ik ook aan Petrus denken. Twee mannen die de waarheid kenden, maar toch door twijfel werden overmand. De apostel Petrus leefde drie jaar lang dichtbij Jezus, volgde Hem, hield van Hem, deed wonderen en tekenen in Zijn naam. En toch... op het cruciale moment ontkende hij ook maar iets met Jezus te maken hebben.

Pilatus kende Jezus niet, trok nooit met Hem op en wist niets van het Koninkrijk waar Jezus over sprak. Toch sprak Hij de mooiste, grootste en belangrijkste waarheid over Jezus uit, tot drie maal toe zelfs: 'Deze man is onschuldig!' De onschuld van Jezus ligt ten grondslag aan de vergeving van de zonde van de hele mensheid.

Wat is waarheid?

Ik vind het een fascinerende vraag en ik denk dat we veel kunnen leren van de geschiedenis; van Petrus én van Pilatus. Of we nu heel snel een antwoord klaar hebben (zeggen wat we geleerd hebben te zeggen) of het antwoord schuldig moeten blijven...

Ik ben erachter gekomen dat we ondanks onze kennis, onze achtergrond en theologie, onze ervaringen en meningen moeten blijven groeien in waarheid. Het is de Geest van God die ons daarbij wil helpen:

De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid. Hij zal niet namens zichzelf spreken, maar hij zal zeggen wat hij hoort en jullie bekendmaken wat komen gaat (Johannes 16:13).

Meer over dit onderwerp kun je lezen in mijn boek Spirit of Truth.

dinsdag 3 januari 2017

Inspiratie voor het nieuwe jaar

Een gezond 2017 toegewenst, dat het een jaar boordevol inspiratie mag worden! Ik zie uit naar jullie blogjes en andere schrijfsels.

Ik weet niet hoe het jullie vergaat aan het begin van zo'n nieuw jaar, maar zelf heb ik altijd allerlei goede ideeën (niet persé voornemens) en plannen. Zo ben ik weer eens begonnen om 's ochtends vroeg een dagboek naast de Bijbel te lezen.

Ik heb Smith Wigglesworth Devotional weer opgepakt. Een paar jaar geleden heb ik 'm weggelegd omdat ik het te radicaal vond (moet je nagaan, de overdenkingen zijn van eind 19e begin 20e eeuw)... maar voor m'n gevoel ben ik er nu wel aan toe :)

Lezen jullie een dagboek naast de Bijbel?

Mocht je nog op zoek zijn naar een Bijbelstudieboekje dan kan ik je Frisse Kijk 2 van harte aanraden. Twaalf verschillende onderwerpen (o.a. vergeving, liefde, zorgen, twijfel en de stem van God) met heel veel Bijbelteksten om op te zoeken, te lezen, uit te pluizen en te overdenken.

Uiteraard, speciaal voor de schrijvers onder jullie, is er heel veel ruimte om aantekeningen te maken.... noem het journaling of hand lettering!

Nu ik het daar toch over heb. Ik had nog twee boekenbonnen liggen, die heb ik gebruikt om mezelf de Inspire NLT journaling Bible kado te geven. Kennen jullie die? De New Living Translation (die had ik nog niet) met mooie teksten uitgelicht in de kantlijn om in te kleuren.

Vroeger zou het niet in me op gekomen zijn om in de Bijbel te schrijven of kleuren... maar jaren geleden heb ik ontdekt dat de woorden veel meer gaan leven als ik er zo mee bezig ben. 

Ik ben benieuwd of jullie nog nieuw leesvoer in je leeshoekje hebben neergelegd....