donderdag 27 februari 2014

Geen zorgen (5)

De serie blog posts over 'zorgen' wil ik afsluiten met een column van mijn hand. Eentje uit de oude doos en reeds eerder verschenen in Opwekking Magazine (een mooi en inspirerend Christelijk familieblad voor maar 17,50 euro per jaar)...

‘Weet je, ik maak me zo’n zorgen’. Ze keek me bijna smekend aan en even leek het of ze verwachtte dat ik met een magisch handgebaar haar last zou kunnen verlichten. Ze zuchtte en ging op haar andere been staan, alsof ze het juk verplaatsen wilde. Haar goedbedoelde zorgelijkheid was een beetje besmettelijk, want ik voelde een frons over m’n voorhoofd trekken. Wat moest mijn reactie hierop zijn? 

Negeren was onbeleefd, wegwuiven niet echt aardig en meepraten van weinig nut. Ik wilde koste wat het koste een cliche voorkomen en knikte uiteindelijk een beetje medelevend terwijl ik vriendelijk Mattheus 6:34 citeerde in een poging haar op te beuren, maak je geen zorgen voor de dag van morgen. Ze scheen het niet te horen.

Toen ik even later verder fietste, bedacht ik  hoe vreemd het eigenlijk is dat ‘je zorgen maken’ volledig geaccepteerd is in onze maatschappij. Het is zo’n beetje standaard onderdeel van ons bestaan geworden. Zorgen over de kinderen, over geld, criminaliteit, de toekomst en het milieu. Je zorgen maken is verheven tot een teken dat je begaan bent met de dingen of dat je van iemand houdt. Als je je geen zorgen maakt, leef je niet echt. Sterker nog, als iemand zou beweren zich nooit zorgen te maken, echt nergens over, dan zouden we hem waarschijnlijk het stempel flierefluiter geven en een beetje schamper op hem neerkijken. Mensen die zich geen zorgen maken, hebben geen weet van wat er echt in de wereld gaande is. Mensen die zich geen zorgen maken, zijn roekeloos en misschien zelfs wel een beetje gewetenloos. Of toch niet?

In Jezus’ tijd was het waarschijnlijk niet anders en Hij wilde er best een paar pittige preekjes aan wijden. Hij schudde de mensen uit hun zorgelijke toestand wakker met de volgende vraag: Wie van jullie kan door zich zorgen te maken ook maar één el aan zijn levensduur toevoegen? Ja, toen stonden ze natuurlijk allemaal met hun mond vol tanden. Ze waren niet eens in staat die vraag met een wedervraag te beantwoorden volgens de joodse traditie. Jezus wilde met zijn vraag aangeven dat je zorgen maken geen toegevoegde waarde heeft, het verandert de bestaande situatie niet. Jezus ontkende het bestaan van zorgen overigens niet. Hij hield een emotioneel betoog over het onderwerp en prees daarin de liefde en zorg van de Vader voor zijn kinderen. Lees het nog maar eens na in Matteus 6:25-34.

Als zorgen ons weer eens proberen te bekruipen, kunnen we onze woorden wijzigen aan de hand van 1 Petrus 5:7; ik mag mijn zorgen op Hem afwentelen, want ik lig Hem na aan het hart.

maandag 24 februari 2014

Geen zorgen (4)

Lezen of schrijven jullie wel eens Tweets? Persoonlijk denk ik dat het een goede oefening is om in 140 tekens (of minder) wat leuks, nuttigs of nieuws mee te delen. Er wordt al zoveel gepraat, geschreven en gediscussieerd. Het mag best wat korter :)

Er zijn overigens maar weinig mensen die de kunst echt beheersen om kort maar krachtig een stelling in de groep te gooien. Mijn grote voorbeeld is de Here Jezus zelf! Hij kon een grote menigte met twee regels het zwijgen opleggen. Hij had uitspraken die als een bom binnenvielen. Zijn woorden hadden, en hebben nog steeds, grote impact.

In de vorige blogjes schreef ik al over Zijn uitspraken met betrekking tot 'je zorgen maken' over iets of iemand. Laten we verder lezen in Matteus 6. Vers 34 tekent weer zo'n klapper van Hem op, Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last.

De dag van morgen zorgt wel voor zichzelf? Haha, een grap toch zeker? Ik vind het nogal een radicale uitspraak hoor. Als wij ons ergens druk om maken is het wel om de toekomst: morgen, volgende week, volgende maand of zelfs volgend jaar. Ik heb wel eens het gevoel dat Jezus ons hier een beetje uitlacht. Zo van, mensen doe eens even normaal, jullie weten niet eens wat deze dag zal brengen, laat staan dat jullie ook maar enige invloed hebben op de rest van de week.

Per dag leven, een vanzelfsprekendheid in het grootste deel van de wereld, maar tegelijkertijd één van de moeilijkste dingen voor mensen hier in het rijke Westen. Bezittingen, kennis en activieiten vermeerderen immers onze smart... Die uitspraak van Jezus is dus zeker geen grap, maar een hele serieuze opdracht; dagelijks manna, dagelijks brood... die last is meer dan genoeg.

Bid het daarom gerust: Heer, ik wil graag per dag leven.

PS: Jezus zegt dus niet dat we geen plannen voor morgen mogen of kunnen maken, maar wel dat we ons geen zorgen (over die plannen) moeten maken!

woensdag 19 februari 2014

Inspirerende avond met Lynn Austin

De serie over zorgen onderbreek ik even voor een leuk en interessant persbericht.

De Amerikaanse schrijfster Lynn Austin brengt op donderdagavond 6 maart een bezoek aan Alblasserdam. Ze is dan te gast bij christelijke boekhandel de Schuilplaats om haar nieuwste boek Lopen op het water te presenteren. Het nieuwe boek van Austin is een ontroerend verslag van haar reis door Israël.

Ze maakte deze reis in een periode van geestelijke droogte. Haar geloof verdiepte zich toen zij rond reisde in het land waar Jezus leefde. Lopen op het water is haar eerste non-fictie boek. De presentatie wordt ondersteund met uniek beeldmateriaal. Deze inspirerende lezing is de moeite waard voor de liefhebbers van de boeken van Austin, maar zeker ook voor mensen die belangstelling hebben voor Israël, het land waar Jezus leefde. Ook is er gelegenheid voor het stellen van vragen en uw boek te laten signeren.

De vertaling is in handen van Marja Meijers, die 20 jaar in de VS woonde. Tweede gast op deze avond is Christian Verwoerd. Hij zal muzikale bijdragen verzorgen. Hij maakte tot nu toe drie zeer goed ontvangen cd's. Zijn vierde album is in aantocht.

Lynn Austin is, naast een van de succesvolste christelijke auteurs van dit decennium, ook een groot bijbelkenner. Naast lezen hebben geschiedenis en archeologie al haar hele leven haar grote
belangstelling. Sinds 1992 schrijft ze full-time en heeft ze 12 romans gepubliceerd. Van Austin zijn wereldwijd meer dan 1,000,000 boeken verkocht. Ze won 8 Christy Awards (een grote Amerikaanse boekenprijs) voor haar historische romans. Lynn en haar echtgenoot hebben drie kinderen en wonen in de buurt van Chicago. Lopen op het water is haar eerste non-fictie werk.

Donderdag 6 maart 2014. Aanvang 20.00u. Toegang is gratis maar reserveren is noodzakelijk. Dit kan via www.schuilplaats.org en in de winkel aan de Plantageweg13a te Alblasserdam. Meer informatie: Boekhandel de Schuilplaats, Erik Verhagen, 078-6913068.


maandag 10 februari 2014

Geen zorgen (3)

Niet zorgen, maar zoeken! Dat is een nieuwe stelling die ik er deze week tegenaan wil gooien. Geen zorgen maken over van alles en nog wat, maar gericht zoeken naar Gods koninkrijk. Met andere woorden: zoeken naar vrede, vreugde en gerechtigheid, want dat is het koninkrijk van God.

Maar laten we eerst eens verder lezen in Matteus hoofdstuk 6 (vers 31-33), Jezus is aan het woord: Vraag je dus niet bezorgd af: “Wat zullen we eten?” of: “Wat zullen we drinken?” of: “Waarmee zullen we ons kleden?” dat zijn allemaal dingen die de heidenen najagen. Jullie hemelse Vader weet wel dat jullie dat alles nodig hebben. Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden. 

Duidelijke taal. Maar misschien denk je wel, ja, ja, die Jezus heeft makkelijk praten, die toverde even brood tevoorschijn als er niet genoeg te eten was en als iemand ziek werd was een handgebaar voldoende om die persoon beter te maken. En als de storm de boot bijna deed zinken legde Hij de natuurkrachten het zwijgen op. Ja, ja...

Toch geeft Jezus hier een heldere boodschap. Je zorgen maken over dagelijkse dingen is heidens, daar moeten we als gelovigen niet in trappen. Jullie hemelse Vader weet wat jullie nodig hebben, staat er. Dus, we hoeven het Hem niet te vertellen... Haha, herken je dat? In gebed vertellen we zo vaak aan God wat er allemaal aan ontbreekt, en hoe moeilijk alles is, en soms gaan we Hem alles nog uitleggen ook. 'Ik weet het, Ik weet het...' zegt de hemelse Vader.

Laten we deze week eens proberen de focus van zorgelijk naar zoekend te verleggen. Is dat makkelijk? Nee. Is dat mogelijk? Ja! We zullen dan God's antwoorden, aanwezigheid en wijsheid bewust moeten zoeken in de situaties waar we zelf niet uit komen. Ik ben benieuwd.

dinsdag 4 februari 2014

Geen zorgen (2)

In Nederland is het voor veel mensen een gewoonte om de dag te beginnen met het lezen van de krant. In andere landen beginnen veel mensen de dag met het kijken naar het nieuws op de televisie. Inmiddels hebben we via telefoontjes en computers nog veel meer toegang tot het slechte nieuws. Ik weet niet hoe jij je dag begint, maar ik begin hem graag met het goede nieuws.

Daarmee ontken ik niet alle zorgelijke berichten uit de hele wereld, maar ik kies ervoor mijn aandacht te richten op Gods beloften. Vanuit dat oogpunt kan ik vol goede moed een steentje bijdragen (www.traveling-light.nl) aan het oplossen van de ellende op aarde. Je zorgen maken over alle ellende verandert niets, helemaal niets. Zorgen moeten we doen, niet maken! Jezus moest niets van bezorgdheid hebben, Hij waarschuwt er telkens weer voor: mensen, niet doen!

In de vorige post haalde ik Zijn woorden uit Matteüs 6:25 aan. Laten we eens verder lezen (verzen 26 en 27), Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij? Wie van jullie kan door zich zorgen te maken ook maar één el aan zijn levensduur toevoegen?
Weer twee interessante vragen van de Heer.

Zijn jullie niet meer waard dan de vogels? Ja, natuurlijk. Betekent dat dan dat we niet hoeven te zaaien en oogsten (lees: werken)? Nee, natuurlijk niet. Het betekent dat we ons geen zorgen hoeven te maken. God zal voorzien in de dingen die we nodig hebben. Het betekent mijn inziens ook dat we ons vertrouwen niet moeten stellen in de crisis- en dramaverhalen die de seculiere media ons probeert op te dringen. Als we Gods beloften met dezelfde gretigheid zouden lezen als de krantenkoppen, gaat er veel veranderen. We gaan dan geloven wat er staat! Zou het niet geweldig zijn als we met dezelfde stelligheid waarmee we over de nieuwsberichten spreken, gaan spreken over Gods woord?

En dan die tweede vraag. Wie van jullie kan door zich zorgen te maken ook maar één el aan zijn levensduur toevoegen? Zorgen maken heeft geen toegevoegde waarde.

Hoe ga jij om met de nieuwsberichten?