woensdag 29 oktober 2014

Hoop voor de toekomst (2)

Wat is de hoop die mij voortdrijft? Wat is de hoop die ervoor zorgt dat ik niet wanhoop? Wat is het verschil tussen hoop voor ons dagelijks leven en hoop voor de eeuwige toekomst? Deze vragen hebben mij, in het kader van deze blogserie, de afgelopen weken heel erg bezig gehouden.

Als ik een studie wil maken van een bepaald Bijbels onderwerp, ga ik altijd eerst kijken wat Jezus erover heeft gezegd. Van Hem kunnen (en moeten) we immers leren! Hij was er altijd al en Hij zal er altijd zijn. Tijdens Zijn tijd op aarde gaf Hij onderwijs en haalde daarbij vaak de Joodse geschriften aan (het Oude Testament zeg maar) en tegelijkertijd zien we ook dat Hij wees op wat nog komen zou...

Groot was echter mijn verbazing toen ik erachter kwam dat Hij nooit over hoop heeft gesproken! Jezus heeft er nooit een les aan gewijd, nooit een gelijkenis over verteld, nooit toe opgeroepen... Er is in alle vier de evangeliën niets te vinden (zelfs niet in de zaligsprekingen of zijn waarschuwingen over de eindtijd) waaruit ik op kan maken wat Bijbelse hoop nu precies is. Het woordje hoop wordt met Hem in verband gebracht als de profeet Jesaja wordt geciteerd in Matteus 12:21: 'Op zijn naam zullen alle volken hun hoop vestigen'.

Begrijp me niet verkeerd, Jezus gaf de mensen hoop! Maar dus niet door erover te spreken. Een fascinerende gedachte, vinden jullie niet? Wij praten vaak zoveel, maar doen zo weinig. Jezus sprak ook veel, over allerlei verschillende onderwerpen die het dagelijks leven betroffen, zoals: geloof, waarheid, liefde, vergeving, de wet, geld en de toekomst. Maar Hij gaf nooit een theorieles over hoop. Vond Hij hoop een vanzelfsprekend iets? Vond Hij het misschien juist niet zo belangrijk? Of dacht Hij: de uitleg laat Ik wel aan de apostelen over?

Omdat Jezus ons geen andere sleutel geeft dan een citaat uit het Oude Testament, gaan we in de volgende blogpost eerst daar eens kijken. Wat was de hoop van de mensen toen?

PS: Ik ben benieuwd naar jullie reacties!

dinsdag 21 oktober 2014

Hoop voor de toekomst (1)

Een tijdje geleden kreeg ik het verzoek eens een blogserie te schrijven over hoop. Een prachtig onderwerp om uit te diepen, een actueel onderwerp ook.... want niet hoop, maar wanhoop lijkt te zegevieren in de wereld van vandaag.

Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat, op een frisse en bemoedigende manier, over dit onderwerp schrijven veel moeilijker is dan ik in eerste instantie dacht, maar juist daarom misschien ook wel veel mooier...

Nadenken over hoop betekent dat we even stil zullen staan bij de menselijke versie, zoals de Dikke van Dale die omschrijft:

2hoop (dev(m))
1een zekere mate van verwachting (van iets goeds)2iem. waarop alle hoop is gevestigd
We hopen op mooi weer, op een leuke week, op een goede uitslag, een gezond kindje of een nieuwe baan. We hopen dat de economie weer zal oppikken, de situatie in het Midden-Oosten zal verbeteren en dat oorlog ver van ons bed zal blijven... Onze hoop is meestal wishful thinking, de stille wens diep in ons hart dat alles op een dag beter zal worden of dat er iemand aan de macht zal komen die de dingen weer rechtzet.

'We  zullen er maar het beste van hopen' zeggen we tegen elkaar, en dan bedoelen we eigenlijk dat we de moed niet willen (of durven) verliezen. De Bijbelse versie van hoop is van een heel andere orde. In de Bijbel gaat hoop samen met geloof en liefde (1 Korintiërs 13:13) en heeft altijd betrekking op de toekomst, het eeuwige leven.

Onze toevlucht is het vast te houden aan de hoop op wat voor ons in het verschiet ligt. Die hoop is als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel... (Hebreeën 6:18-19)

Ik hoop (daar heb je dat woord weer) dat jullie mee gaan lezen en de blogjes ook doorsturen naar je familie en vrienden als je ze daarmee van dienst kunt zijn.

woensdag 15 oktober 2014

Blokje Om

Wellicht heb ik het al eens eerder verteld, maar het schrijven zit bij ons (nogal) in de familie (familietrekje). We kunnen het gewoonweg niet laten om van alles en nog wat aan het papier toe te vertrouwen.

Als klein kind zag ik mijn vader al achter een typmachine zitten. Hij werkte dan notulen van vergaderingen uit en schreef stukjes voor de kerkbode.

Mijn vader hoopt op 4 november aanstaande tachtig jaar te worden. Ter gelegenheid daarvan brengen we een heel grappig boekje uit: Blokje Om. Mijn ouders zijn al jarenlang oppasopa en -oma van de honden van mijn oudste broer en schoonzus... en daar is dit boekje de vrucht van. Persoonlijk was ik best verbaasd over de geweldige humor waarmee het schrijven van mijn vader doorspekt is; hij wordt in ons dorp namelijk best als een serieuze bejaarde gezien.

Op de achterflap staat:

(O)pa Meijers
‘Bah, echt hondenweer! Opa had een paraplu op, maar ik loop in mijn nakie. Via een sluiproute naar huis. Een echt hondenleven. Maar de koekjes maakten het goed.’

Zo begint een kijkje in het leven van Stef de hond, die er dagelijks op uit gaat met zijn vriend opa Meijers. Tijdens hun wandelingen beleven ze allerlei avonturen, maar ook de krant en het journaal geven de nodige stof tot nadenken. Blokje Om biedt een verrassende, ontroerende en soms hilarische kijk op de mensen en hun huisdieren. Een must voor elke dierenliefhebber!

Drukkerij Van der Perk in Groot Ammers zal ongetwijfeld weer (zij drukken ook Frisse Kijk) voor een mooi eindresultaat zorgen! Vanaf 1 november 2014 is het boekje voor 10 euro verkrijgbaar. Je kunt een mailtje sturen naar info@frisse-kijk.nl als je een exemplaar wilt hebben.

Ik vraag me af, hebben jullie ouders op leeftijd die nog actief zijn of creatieve ideeën hebben of zou je ze misschien kunnen inspireren en aanmoedigen?

vrijdag 10 oktober 2014

Ontwikkel je schrijfkunsten

Eerlijk gezegd wil ik niet alleen bekend staan als 'de mevrouw van die christelijke boekjes' (ja, dat hoor ik wel eens hier in het dorp), maar ook als iemand die houdt van de taal, van lezen, schrijven, boeken, gedichten en mooie verhalen.

Uit mijn pen komen engelstalige boekjes, columns, bijbelstudies, blogs en ook ontroerende verhalen zoals Levensadem. Het is steeds weer spannend om jezelf uit te dagen, iets te doen wat je nog niet eerder deed; bijvoorbeeld een gedicht of column schrijven. 

Ik weet dat veel bloggers het inmiddels al aandurven om een boekje of een gedichtenbundel te publiceren en ik wil jullie bij deze ook weer van harte aanmoedigen om je schrijfkunsten te blijven ontwikkelen als je daar plezier in hebt of verder mee wilt.

Evenals vorig jaar heb ik weer meegedaan met de stadsdichters wedstrijd die werd georganiseerd door Stichting Poëtikos. Bij uitgeverij Konstrast kwam de mooie bundel Blauwdruk uit, waarin ook twee gedichten van mijn hand werden opgenomen.

Hopelijk inspireert het jullie om ook eens iets geks, moois of leuks over je stad, dorp of streek te schrijven. Neem ook eens een kijkje (om inspiratie op te doen) op de blog God is in de stilte, waar blogger Anton Verweij zijn gedichten en foto's deelt.
_________________________________________________________________________________

Alblasserwaard


Op mijn fiets de polder door
groet ik geen dagelijkse file
maar bonte koeien in de wei
stilzwijgend zwaai ik zachtjes
naar een vroege paling visser
tel zijn rimpels in de vaart
al lijkt zijn bootje onbewogen
gefilterd door de morgenzon
en Kinderdijkse molenwieken
draaien traag hun eigen ritme
van wind en grijze miezerregen
bomen buigen, wilgen wuiven
bermen barsten uit hun bloemen
ga eens liggen in het natte gras
adem de stilte langzaam in en uit

dinsdag 7 oktober 2014

Winnaar Frisse Kijk give-away

Vanmorgen zat ik eerlijk gezegd een beetje op mjin pen te kauwen. Ik was begonnen met de studie- en discussiepunten van het tweede hoofdstuk uit Frisse Kijk: 't Gaat z'n gangetje...

Een hoofdstuk over het dagelijks leven, zeg maar. Punt 1 is eigenlijk een schrijfopdracht:

"Hoe zou je je leven op dit moment omschrijven: sta je stil, ga je vooruit, achteruit, of zweef je een beetje doelloos rond? (betrek dit op verschillende aspecten van je leven: lichamelijk, geestelijk, emotioneel, artisitiek, financieel, intellectueel etc.)"

Poeh, daar moet ik echt even over nadenken hoor, dat rolt niet zomaar uit mijn pen. Toch is het ook een mooie schrijfopdracht zo in het laatste kwartaal van het jaar. Goed om eens even stil te staan en na te denken over het volgende: in welk seizoen van mijn leven ben ik? Morgenavond zullen we er in de kleine groep over praten... daar zie ik nu al naar uit. We leren altijd veel van elkaar.

Misschien is het een idee voor jou om je huis open te stellen en met een paar vrouwen (of mannen) bij elkaar te komen, bijvoorbeeld eens per maand of eens per twee weken. Zet een pot koffie, bak wat lekkers, pak de Bijbel erbij en praat met elkaar over deze dingen aan de hand van Frisse Kijk. Het opschrijven van gedachten is trouwens een uitstekende oefening (bovendien maakt het ruimte in je hoofd). Het is heel leuk om met mensen uit verschillende kerken een groepje te beginnen. Samen bouwen aan eenheid en leren elkaar te respecteren :) Het zou helemaal mooi zijn om iemand uit te nodigen voor wie het Christelijk geloof onbekend is.

En dan nu.... tatatrataa, de winnaar van de Frisse Kijk give-away is: Minous Willemsen!
Van harte gefeliciteerd. je krijgt een exemplaar toegestuurd. Mail even je adres naar info@frisse-kijk.nl

PS: Frisse Kijk is nu in alle christelijke boekhandels verkrijgbaar!