Geestelijke strijd een sprookje?

Hoogste tijd weer eens voor een gouwe ouwe column...

"Op de een of andere manier beland ik nogal eens midden in discussies over het geloofsleven, zelfs als ik daar helemaal niet op zit te wachten. Ik heb het dan niet over ingewikkeld theoretisch geharrewar of de verdediging van theologische stellingen, maar over gesprekken waarin Bijbelse zaken onder de loep worden genomen.

Bijbelse zaken waar we in het dagelijks leven allemaal mee te maken hebben of krijgen. Laatst  liepen de gemoederen weer eens hoog op.  Ditmaal ging het over het woordje strijd... geestelijke strijd wel te verstaan.

Ik hoor die woorden regelmatig. Soms uit de mond van gelovigen die op een of andere manier altijd aan het vechten zijn tegen de duivel en zichzelf. Soms uit de mond van gelovigen die teleurgsteld zijn omdat het Christelijk leven niet zo relaxed is als ze in eerste instantie hadden verwacht.  En soms uit de mond van gelovigen die achter elke boom een vijand zien. Er doen allerlei indianenverhalen de ronde in het Christelijk wereldje die eerlijk gezegd soms kant noch wal raken.

De een zegt dat een leven uit genade alle strijd overbodig maakt. De ander beweert juist dag en nacht te moeten strijden tegen verleidingen en begeertes. En weer een ander begeeft zich in de strijd zonder zicht op de overwinning. En weet je, eigenlijk hebben we het, zoals zoveel dingen, weer veel te ingewikkeld gemaakt. Bijbels gezien is geestelijke strijd zowel een innerlijk als uiterlijk gevecht om het geloof. Een gevecht waarin we niet de duivel moeten verslaan (want hij is reeds verslagen door onze Heer Jezus) maar waarin we leren om weerstand te bieden.

Laat je alsjeblieft nooit wijsmaken dat we als Christenen aan die strijd kunnen ontsnappen (deserteren zeg maar) en geen weerstand meer hoeven te bieden. Dat we lekker veilig in ons geestelijk bootje kunnen ronddobberen terwijl de stormen van het leven rondom ons doorrazen. We moeten welzeker weerstand bieden tegen de wereld die probeert elke gelovige naar zich toe te trekken, de wereld die probeert om het zaad te verstikken en alle aandacht op zichzelf te vestigen. In Jakobus 4:1 wordt die strijd zo beschreven: Waar komt al die strijd, waar komen al die conflicten bij u toch uit voort? Is het niet uit de hartstochten die strijd leveren in uw binnenste? Er is een strijd in het binnenste van elke gelovige. Een innerlijke strijd om de aandacht, maakt niet uit wat voor een brave, trouwe Christen je bent. Wij moeten allemaal weerstand kunnen en leren bieden tegen verleidingen, tegen twijfel, tegen ongeloof en zonde.

Daarnaast is er ook een uiterlijke strijd omwille van Jezus Christus en het evangelie. De Bijbel roept iedereen op om daarin positie te nemen en stand te houden: Strijd de goede strijd van het geloof, win het eeuwige leven waartoe je geroepen bent en waarvan je in aanwezigheid van velen zo’n krachtig getuigenis hebt afgelegd (1 Timoteüs 6:12). Er wordt van ons verwacht dat we weerstand bieden tegen elke redenering die het Woord van God onderuit probeert te halen. In die strijd wordt ook van ons verwacht dat we ons geloof behouden en Hem trouw blijven tot het eind. Dat gevecht is de goede strijd.

Is geestelijke strijd iets om bang voor te zijn? Nee! We trekken immers samen met andere gelovigen op. We staan er nooit alleen voor. We hebben de Heilige Geest om ons te helpen en Gods Woord  als leidraad. De apostel Paulus geeft een gouden tip die we allemaal ter harte kunnen nemen: Leef in overeenstemming met het evangelie van Christus, zodat ik kan horen, of straks zelf kan zien, dat u één van geest bent en samen voor het geloof in het evangelie strijdt (Filippenzen 1:27)."