Dat klinkt haast als folklore in een tijd waarin van overheidswege wordt geadviseerd hoe en met wie je kerst kunt vieren. Maatregelen die uiteraard wel de nodige kerststress wegnemen, je hoeft immers zelf niet meer na te denken en steeds minder te regelen. Ontzorgen, dat is het! 😉
Je begint je zo langzamerhand wel af te vragen hoe we dat vroeger allemaal deden, dat zelf organiseren, dat zelf nadenken en beslissingen nemen.
Wat dat betreft is er veel veranderd. Het is niet langer de mens die wikt en beschikt, het zijn de maatregelen die dicteren wat we wel en niet kunnen doen. Ik vind ‘maatregelen’ echt het woord met de meest vervelende associaties in de afgelopen twee jaar en ik weet eerlijk gezegd niet eens meer of dat woord eigenlijk al bestond voor 2020? En zo ja, hoe gebruikten we dat dan?
In de ban van de maatregelen, een massale psychose lijkt het wel. Vier je je verjaardag nog? Wat doen we met kerst? Wordt er nog een workshop georganiseerd? Is er ergens een borrel? Het antwoord is steevast: dat hangt van de maatregelen af. We wachten even wat de nieuwe maatregelen zijn. Het lijkt er echt op dat alles staat of valt met de maatregelen. Het is het nieuwe referentiekader.
Nee, dan vroeger… toen leefden we tenminste nog volgens bepaalde principes, gewoontes, tradities, gebruiken, cultuurelementen, geloofsovertuigingen, etiquette of ethiek. Uiteraard binnen de kaders van de geldende wetten en regels in het land. Dat je stopt voor een rood licht kan ieder weldenkend mens begrijpen en accepteren. Dat we elkaar gelijk behandelen, is fatsoen en dat op diefstal een straf staat, is logisch.
Ik vraag me nu oprecht af waar het naartoe moet met een volk dat volledig afhankelijk is geworden van een dagelijks veranderend abnormaal en geen initiatieven meer durft te nemen uit angst voor de geldende maatregelen?
Waar zal het eindigen als we niet meer durven leven vanuit de overtuiging dat we God en elkaar nodig hebben voor een leefbare en liefdevolle maatschappij waarin we naar elkaar omkijken, elkaar helpen als het nodig is en elkaar aanvaarden zoals we zijn?
Vrijheid is (onder andere) de kunst om te leren accepteren en waarderen dat leven en sterven naast elkaar staan evenals ziekte en gezondheid, wel en wee, vreugde en verdriet. Daarin heeft God, en niet de mens, het laatste woord. Durf jij in die vrijheid te leven?
Mooi blog, ik leer te leven in vrijheid, best een uitdaging als je jezelf onbewust aan heel wat ongeschreven regels hebt proberen te houden die je jezelf onbewust hebt opgelegd. Ik wil niet mijn leven laten dicteren door de maatregelen (heb er gelukkig weinig hinder van) maar zoals je in je vorige blog zo mooi beschreef : de Heilige Geest. Wat hebben we dat inderdaad elke dag hart nodig. God gaat Zijn weg met ons.
BeantwoordenVerwijderenPersoonlijk ben ik ook niet met de 'maatregelen' bezig, maar ik zie wel om mij heen hoe mensen worstelen... mensen die ouders in een verpleeghuis hebben, mensen met kleine kinderen, gedoe op het werk etc. etc. en een enorme verscheurdheid in families en vriendenkringen. Maar inderdaad, zonder God gaan we dit niet redden, we hebben Hem nodig. De Heilige Geest in ons, Immanuel.
VerwijderenOmzien naar elkaar blijft, ook in deze tijd.
BeantwoordenVerwijderenWe moeten het zelf doen, er wat van maken.
Met hulp van boven, dan komen we een heel eind.
De blijdschap van het Kindje in de stal, het is er nog, gelukkig.
Fijn weekend Marja.
De blijdschap van het kindje in de stal... dat blijft! Jij ook een fijn weekend Hilly, dank voor je reactie, altijd waardevol.
VerwijderenHet is inderdaad niet makkelijk allemaal op dit moment. Iedereen worstelt ermee op zijn of haar eigen manier. Het is inderdaad goed om door alles heen op Hem gericht te blijven, alleen bij onze Hemelse Vader is echte vrijheid. En... we vieren Kerst hóe dan ook. Dat kan niemand van ons afnemen met hoeveel of hoe weinig mensen we dan ook zijn.
BeantwoordenVerwijderenFijne dagen alvast voor jullie!
Dank voor je commentaar Wendy, we zien het in onze eigen families ook, het is een worsteling die je niet wilt. Jullie ook gezegende kerstdagen gewenst en veel inspiratie in het nieuwe jaar!
VerwijderenPrachtig stuk, oh die planning bij Moe V ieder jaar. Vroeger waren er veel meer ongeschreven regels;)
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Ja, daar was ze al weken mee bezig, een vier-gangen menu voor de hele familie, zelfs met klakoen van de Paap :) Ongeschreven regels, daar kan ik wel mee leven hoor. En maatregelen, ik vind het een zeer onvriendelijk woord, veelal zijn het adviezen en die kun je dan gelukkig weer naast je neer leggen.
Verwijderenk heb niks met kerst. En als introverte vrouw vind ik samen eten ongezellig en heel lang duren. Binnen de grenzen van de maatregelen is er nog best veel mogelijk voor mij. Extraverte mensen voelen zich denk i veel eerder gefrustreerd. Zij missen echt een heleboel, wat ze anders wel hadden. Dat vind ik zo erg voor hen. Een deel van hun vrijheid is afgepakt. Maar serieus, ik heb meer last van de reacties van anderen op de maatregels dan van de maatregels zelf. En ik heb de vrijheid om hen (ook daarin) lief te hebben.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie Aritha, iedereen heeft er op een bepaalde manier last van denk ik, of op zijn minst op de uitwerkingen ervan inderdaad, zoals jij beschrijft. Onbegrijpelijk dat het zover heeft kunnen komen. Wij hebben geen televisie of krant, dus dat geeft al heel veel rust in huis :)
VerwijderenBedankt Marja! Zolang angst boven vertrouwen in God staat, zullen maatregelen ons leven ‘regeren’.
BeantwoordenVerwijderenJe hoort veel christenen een uitspraak van Paulus verkeerd quoten. Met als strekking dat je in alles de overheid moet vertrouwen en gehoorzamen. Als dat waar is, dan hadden Jozef en Maria niet naar Egypte moeten vluchten en was Jezus waarschijnlijk omgekomen tijdens de baby-genocide. Zoals je schrijft: we zijn verleerd zelfstandig na te denken en het lijkt alsof we zijn verleerd om ons vertrouwen op God te stellen.
Dank voor je commentaar, mooi omschreven... we zijn verleerd om ons vertrouwen op God te stellen lijkt het wel. De hoop is in loze beloftes, in een prik, in maatregelen... maar onze hoop is in de Naam van de Heer die hemel en aarde gemaakt heeft!
VerwijderenMooi stukje, maatregelen zijn inderdaad onaangenaam voor de meeste mensen.
BeantwoordenVerwijderenWij houden een sobere Kerst want het gaat toch niet om het vele eten, wat we opgedrongen worden door alle reclames, maar ten diepste gaat het om het geboren Koningskind.
We stellen ons vertrouwen in God, niet in mensen.
Dank je wel voor je reactie! Het gaat zeker niet om het vele eten, maar om de viering van Zijn geboorte met je geliefden. Vertrouwen op God is en blijft de kern!
VerwijderenIk ga er niet vanuit dat de maatregelen er zijn om ons te plagen, maar om te beschermen. Ook vorig jaar toen ouderen eenzaam stierven aan corona. Dat was vreselijk en nu er meer bekendheid is zijn die maatregelen niet meer zo extreem. Maar er is zorg, ook in de zorg. En het blijkt dat wij mensen uit onszelf niet zo verstandig zijn, helaas. Wij hebben het niet slecht in Nederland. Wij moeten een paar stappen achteruit. Dat is lastig. Mijn ervaring is dat je met minder mensen op visite tot intiemere gesprekken komt. Ik las van de week het verhaal van Shafqat en Shaguita uit Pakistan. Dat waren nog eens maatregelen waar ze met behulp van een goede advocaat aan ontsnapt zijn. Reden voor dankbaarheid, bij hen en ons. Waar het naar toe zal gaan in deze wereld kunnen we lezen in Gods Woord. Maar niemand kan ons roven uit Zijn Hand. Vredige kerstdagen gewenst!
BeantwoordenVerwijderenHartelijk dank voor je reactie Rinske, wij zijn zeker ook dankbaar voor alle dingen die we wel hebben, dat besef ik elke dag. Maar het baart me ook wel zorgen om te zien wat voor beslissingen er worden genomen, er wordt enorm veel schade aan mensen toegebracht.
VerwijderenJullie ook een goede jaarwisseling en een gezond en gezegend 2022 gewenst!