Allen zondaars?

Deze week wil ik een column uit de oude doos met jullie delen. De eerste van vele columns die ik zou gaan schrijven. Deze werd in 2007 in Opwekking Magazine geplaatst.

Laatst had ik weer eens zo’n gesprekje. Je kent het type wel; aaneenschakeling van cliche’s zonder opbouwende rode draad. Een doodloper; dat weet je al na drie zinnen. Je hebt moeite geconcentreerd te luisteren naar het relaas van degene tegenover je, want in de verte hoor je het al rommelen. Een dreigend gegrom zwelt aan in je hart en oren en dan ineens is die klapper er, het gevreesde woord, de domper op je levensvreugde; ‘we zijn tenslotte allen zondaars.’

Ik kijk de spreker aan, stap op mijn fiets en roep hem na: jij misschien, maar ik niet meer hoor.’ Tsja, luister eens even, er moet mij echt iets van het hart hoor. Wie is er in hemelsnaam mee begonnen om Gelovigen zondaars te noemen? Volgens de Bijbel zijn er maar twee soorten mensen: zondaars en rechtvaardigen, verlorenen en geredden, goddelozen en heiligen, schapen en bokken, hoe je het ook noemen wilt. De grote vraag is, weten we waar we bij horen? Je bent óf een zondaar óf een rechtvaardige, alletwee lijkt misschien handig, maar is in de praktijk onuitvoerbaar en bijbels gezien onmogelijk.

Heel lang heb ik me afgevraagd of er in de loop van de eeuwen misschien hier en daar een woordje is weggevallen in dat bewuste zinnetje. Misschien belijdde men oorspronkelijk in volle nederigheid: ‘we zijn tenslotte allen als zondaars geboren.’ Met een dergelijke uitspraak kunnen we de Here behagen, het is immers een waarheid als een koe! Als zondaar geboren worden betekent niet automatisch dat we ook als zondaar zullen moeten sterven. Wees eerlijk, dat zou het leven vrij nutteloos maken en het offer van de Here Jezus een mislukte campagne. Het goede nieuws is nou juist dat wij van zondaars kunnen veranderen in rechtvaardigen door geloof en genade. Misschien niet rechtvaardig in de ogen van onze vrienden of collega’s maar zeker wel rechtvaardig in de ogen van God.

Beweren dat je een zondaar bent betekent eigenlijk simpelweg toegeven dat je gered moet worden. Ja, en dan kom je toch weer uit bij dat goede nieuws. Paulus schrijft in het 5^e hoofdstuk van zijn brief aan de Romeinen dat Jezus is gestorven toen wij nog zondaren waren. Ons leven kan radicaal veranderen door dat te aanvaarden. We wandelen dan van duisternis naar licht, we ontvangen dan nieuw leven in Hem, we stappen over naar die andere groep, van dood naar leven!

Ik heb me onlangs proberen voor te stellen wat er zou gebeuren als 2 miljard Christenen over de hele wereld hardop zouden gaan zeggen dat ze geen zondaars meer zijn, maar rechtvaardig in de ogen van God. Als 2 miljard Christenen hun positie in Christus in volle overtuiging gaan erkennen. Volgens mij snapt de vijand dan pas echt dat ie verloren heeft! Hij telt z’n bokjes namelijk ook.