In verband met mijn vakantie plaats ik nog maar eens een gedeelte van een gouwe ouwe column op deze blog. Een column die ik eerder schreef en die werd gepubliceerd in Opwekking Magazine. Het gaat over onze vragen die we, tegen beter weten in, blijven stellen aan God.
De grote hamvraag is natuurlijk ons eeuwige ‘waarom’. Waarom laat God lijden toe? Waarom is er zoveel ellende in de wereld? Waarom kan het niet makkelijker? Waarom ik?
Het is niet onlogisch dat we de waaromvraag steeds weer stellen. Dat zit er van kinds af aan al in bij ons mensen. We lachen weleens om kleine kinderen die in de waaromfase zitten, maar als we serieus naar onzelf kijken, dan kunnen we zien dat we onze eigen waaromfase lang niet altijd ontgroeid zijn. We verlangen nog steeds antwoorden, juist voor dingen die nou eenmaal zo zijn. ‘Waarom is het gras groen?’ is geen gekkere vraag dan ‘Waarom heb ik het zo moeilijk?’
Het is vragen naar de bekende weg, want veel dingen zijn nu eenmaal zo. Ze horen bij de schepping of bij de zondeval, en dan zijn er ook nog dingen die simpelweg het gevolg zijn van onze eigen daden. Toch hebben we de neiging om alles te willen begrijpen en te relativeren, misschien zelfs te bespreken in een studiegroepje. De geschiedenis van de mensheid is gevuld met waaroms en we raken geirriteerd als we niet snel het gewenste antwoorden krijgen.
Al bladerend door de Bijbel kom ik erachter dat we onze mond voorbijpraten door altijd maar vragen te stellen. We nemen daarbij de plaats van God zelf in. De Bijbel laat zien dat het juist Jezus is die óns vragen stelt. Hij is het die van ons de antwoorden wil horen. Dat is Zijn manier van lesgeven en leidinggeven. Waarom kijk je naar de splinter in het oog van je broeder? (Matteüs 7:3) Waarom hebt u zulke boosaardige gedachten? (Matteüs 9:4) Waarom heb je getwijfeld? (Matteüs 14:31) Waarom vraag je me naar het goede? (Matteüs 19:17) En zo kan ik nog heel lang doorgaan. Het is God die ons aan de tand voelt, het is God die ons aan ons jasje trekt.
Op de een of andere manier hebben we de onhebbelijke neiging de Allerhoogste op het matje te roepen voor elke ramp, elke pijn, voor alles wat niet naar onze zin gaat, en voor de vele zaken die we met ons beperkte verstand niet kunnen bevatten. Maar als we Zijn woord bestuderen komen we erachter dat God vele vragen aan ons stelt.
Interessante omkering. Er werden veel vragen aan Jezus gesteld maar hij gaf zelden direct antwoord. Hij vertelde eerder een gelijkenis of stelde een wedervraag. De 'waarom'- vraag komt mijns inziens niet puur voort uit een God ter verantwoording roepen. Maar kan ook ontstaan uit oprecht geloof dat Hij bij machte is in te grijpen en dit toch vaak niet doet. Ik vind de vraag dan wel een natuurlijke vraag. Het vereist overgave dit los te laten en te vertrouwen; wat God doet is goed. Wanneer we groeien in volwassenheid gaat ons dit makkelijker af.
BeantwoordenVerwijderenJa, die wedervragen van Jezus, dat is eigenlijk een verhaal aprt. Wellicht stof voor nog eens een blogje. Bedankt voor je waardevolle commentaar.
VerwijderenMet Anne eens dat je de waarom-vraag wel mág stellen... lees de psalmen, staan bol van de waarom-vragen. Ik denk dat het feitelijk wel zo is wat je schrijft Marja, maar de rauwe werkelijkheid van het leven schreeuwt zo af en toe "waarom"? En juist dan kan God heel dichtbij komen en blijken antwoorden niet eens 'nodig' te zijn.
VerwijderenDank voor je blog!
Ha henny, bedankt voor je reactie. Natuurlijk mogen we de waarom vraag stellen, maar in mijn column wilde ik prikkelen om het ook eens anders te zien :)
VerwijderenHeel herkenbaar Marja, ik schreef er eens een gedicht over vanuit het perspectief van een vogel in het paradijs. Ik deel het hier wel even.
BeantwoordenVerwijderenDe paradijsvogel
Vanuit zijn hoge uitkijkpost
zag hij hoe het kon zijn
en hoe door iets heel kleins
de mens in één keer afstond.
Droevig klonk zijn roep: Waarom!
Omdat, siste het uit de grond
de mens veel liever zelf beslist
en loopt de wereld in de mist
stelt men jouw vraag aan God.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Oh Coby, wat bijzonder dat je vanuit dat 'waarom-perspectief' zo'n gedicht hebt geschreven, echt mooi!
VerwijderenIk,denk dat juist de vragen, de nieuwsgierigheid naar waarom heel goed is.
BeantwoordenVerwijderenHaat gevoelens maken mensen ziek. Negatieve gedachten ook.
Misschien denk ik wel dat juist de nieuwsgierigheid in positieve zin ons meer leven geven.
Bedankt voor je reactie Anja, nieuwsgierigheid is zeker goed, maar dat is meestal niet de 'drive' achter onze waarom vragen denk ik. Een column is bedoeld om te prikkelen, om gedachten los te maken, dus je commentaar is een waardevolle toevoeging op deze blog.
VerwijderenMarja: Here in the US. the theology is that we live in a fallen world. Or God has a lesson He wants us to learn. When we realize God is in control, we relax a bit and allow Him to be Who He is.
BeantwoordenVerwijderenThanks Cecelia, you are right, we should not want to have ALL the answers!
VerwijderenVragen komen meestal omdat we gewoon niet begrijpen, waarom en hoe de dingen gebeuren om ons heen.
BeantwoordenVerwijderenMaar dan kunnen we onszelf de vraag ook stellen, kunnen we er iets aan doen, iets bijdragen aan een oplossing...?
En de hulp van God vragen.
Jouw blog zet aan tot nadenken. Mooi.
Bedankt voor je reactie Hilly, dat is eigelijk de bedoeling van de blog geweest, tot nadenken aanzetten, inderdaad. Andere vragen stellen, Gods vragen afwachten, ophouden te proberen alles te begrijpen etc. etc. Er Zijn veel mogelijkheden.
Verwijderen