Hoe vaak is het niet gezegd dat de atheïst feitelijk juist de God ontkent op wie hij/zij boos is? De ontkenning van een God die de hemelen, de aarde en de mensheid heeft geschapen, laat veel (jonge) mensen in een existentiële crisis achter. Als er geen God is, is er geen reden voor ons bestaan en als daarvoor geen reden is, is er geen hoop.
Maar laten we eens zeggen dat God wel bestaat, wie is Hij dan? Heeft Hij Zichzelf bekend gemaakt aan Zijn schepping of moeten we ons eigen godsbeeld verzinnen? Dat laatste heeft geresulteerd in een smörgåsbord van meningen, ideeën en impressies over God. Het lijkt er wel op dat des meer vooruitgang in tijd en kennis we boeken, des te minder we begrijpen wie Hij werkelijk is.
Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin. Dat betekent niet dat ik automatisch een duidelijk beeld van God had. Hij was echt, maar ook afstandelijk. Toen ik op latere leeftijd serieus mijn Bijbel ging lezen, begon ik Hem beter te leren kennen. In deze blogserie wil ik graag enkele dingen delen die de Bijbel ons over God leert. Ik zal daartoe één van mijn favoriete Bijbelgedeeltes onder de loep leggen: Kolossenzen 1: 15-20. In het Engels staat dat gedeelte bekend als 'The Supremacy of Chirst' ofwel de superioriteit van Christus. Hopelijk lees je mee!
Dat Bijbelgedeelte begint als volgt [en ik gebruik de vertaling van Het Boek zodat iedereen het begrijpen kan]:
In de persoon van Christus is de onzichtbare God zichtbaar geworden.
Zo'n diepte in één simpele zin, fantastisch! Dit is de sleutel tot het kennen van God. Jezus Christus heeft de onzichtbare (mysterieuze) God geopenbaard. We hoeven niet ons eigen beeld te maken, we kunnen gewoon naar het leven van Jezus kijken als we willen weten wie God werkelijk is. Als je dat nog nooit hebt gedaan, pak dan een Bijbel en lees het Johannes evangelie eens of bekijk de prachtige film The Gospel of John. Je kunt dan zelf ontdekken of bovenstaande woorden waarheid zijn of niet.