In mijn boeken vergelijk ik de Bijbel wel eens met een handleiding, een wegenkaart of een atlas. Ik spoor de lezers aan Gods woord te zien als een onmisbare gids in het leven. God wil ons leiden, niet straffen. Hij will ons leren, niet verwarren. Het lijkt wel of vandaag de meeste mensen zelf hun wetjes en richtlijnen op willen stellen, uiteraard naar eigen eer en geweten. Velen geven geen snars om wat God zegt of om wat Hij zei duizenden jaren geleden. Het is blijkbaar aantrekkelijk je eigen weg door het leven te vinden, zonder enige houvast of richting. Miljoenen mensen leven zo. Toch weet ik dat die manier van leven tot heel veel frustraties leidt. Wees eerlijk, hoe weet je op tijd dat je op de verkeerde weg zit als er geen verkeersborden zijn? Hoe weet je dat je de goede richting opgaat als er geen kaart is om je de weg te wijzen. Erger nog, hoe weet je wanneer je op de plaats van bestemming bent aangekomen als je niet weet waar je naartoe onderweg bent?
Mag ik je vragen: heb je een doel in je leven of dwaal je doelloos rond?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten