Rustplaats

Rustplaats in Apollonia National Park, Israel

In Nederland zijn wij verwend met vakantiedagen en vakantieperiodes. Afhankelijk van onze financiële situatie kiezen we uit waar we onze vakantie door zullen brengen: thuis, in eigen land of in een ander land. Het avontuur is overal te vinden, of we nu besluiten om te gaan wandelen in Nationaal Park de Biesbosch of in de Alpen. Elk land heeft z'n charmes en bezienswaardigheden als we onze ogen openen.

Zo zie ik het lezen van de Bijbel eigenlijk ook. Zoals ik in mijn vorige blog post schreef ben ik momenteel het boek Handelingen aan het lezen, langzaam aan het lezen :) Dat betekent stilstaan, nadenken, aantekeningen maken, vragen stellen, verwijzingen opzoeken en opnieuw lezen. En dan te bedenken dat er 66 Bijbelboeken zijn... allemaal met hun eigen charme en bezienswaardigheden. Soms is het slechts een enkele zin die er uit springt of een enkel woord. Hoe dan ook, als je meeleest, zorg dan dat je de context (het hele verhaal of hoofdstuk) ook kent.

In hoofdstuk 7 las ik het volgende (vers 48 en 49, ik citeer even de Groot Nieuws vertaling voor alle duidelijkheid): De Allerhoogste echter woont niet in wat mensenhanden maken, zoals de profeet zegt: De hemel is mijn troon, zegt de Heer, de aarde mijn voetenbank. Wat voor huis willen jullie voor mij bouwen? Welke plek mij geven om te rusten? Wat een fascinerende vraag van God aan ons... 'een plaats waar Ik kan rusten' staat er in de NBV. God verlangt naar een huis, een rustplaats. Niet door mensenhanden gemaakt, maar door Hem zelf geschapen.

Wij zoeken over het algemeen rust bij God, maar heb je er wel eens over nagedacht dat God Zijn rustplaats ook bij ons wil vinden? Een plaats (ons lichaam = Zijn tempel) waar Hij zich thuis kan voelen, waar Hij welkom is en waar Hij met je kan praten?