Plastic pop in een voederbak

Heb je je ooit wel eens afgevraagd hoe niet-christenen het kerstfeest beleven? Hoe zou het zijn om een verjaardag te vieren van iemand waarvan je niet gelooft dat hij bestaat, die je persoonlijk niet kent of van wie je misschien zelfs nog nooit hebt gehoord?

Ik probeer me soms voor te stellen wat er door niet-christenen heen moet gaan als ze op kerstavond semi-eerbiedig naar een plastic pop in een voederbak kijken, die daar in z’n blootje ligt temidden van een koppeltje nepschapen en een geboetseerde kameel. Wat gaat er door hun hoofd tijdens het luisteren naar Stille Nacht en het eten van een stukje krentenbrood met spijs, terwijl de uiterst breekbare ballen schitteren in de kerstboom en een sfeer van weemoed oproepen? Zou iemand zich wel eens stiekem afvragen waarom er tweeduizend jaar na Jezus’ geboorte nog steeds feest voor Hem wordt gevierd, waarom er zoveel woorden, boeken, preken en liedjes aan Hem zijn gewijd? Waar gaat dit eigenlijk allemaal over? Wie is die Jezus?

Zijn er woorden die het mollige kindje in de kribbe adequaat beschrijven? Zijn er woorden die zeggen wie Hij werkelijk is? Naast de Bijbel zijn er ontelbaar veel boeken verschenen over de persoon en het leven van Jezus, niet allemaal even flatteus moet ik zeggen. Zijn persoonlijkheid en missie blijven blijkbaar boeien, of je nou christen bent of niet. Een goed mens, een wijze leraar, een profeet, misschien wel alledrie! Toch is dat niet genoeg, want waarom vieren we dan niet wereldwijd de verjaardagen van Mother Teresa bijvoorbeeld, zij was immers ook een goed mens, dat zal niemand tegenspreken. Of van Plato, wereldberoemd filosoof, of van Mohammed.

Nee, over Jezus moet meer te zeggen zijn. Het vieren van Zijn geboorte overschrijdt namelijk alle grenzen, landen, volken en culturen. Kerstfeest wordt gevierd in India, Japan, Colombia, Amerika en Nederland. Kerstfeest wordt gevierd door jonge en oude mensen, blank en zwart, conservatieve en charismatische gelovigen, door zwervers en hoogleraren. Nee, die Jezus was vast meer dan zo maar een beroemd persoon.

Het antwoord op de vraag wie Hij nou werkelijk was, werd namelijk niet gegeven door een mens. Zijn status werd niet vastgesteld door een geleerde, professor of priester, zelfs niet door een discipel of diplomaat, maar door een engel van de Heer zelf: Hij is de Messias (Lucas 2:11). God koos er voor de ware identiteit van Zijn Zoon te openbaren door een engel, door de woorden van een hemelse boodschapper, wellicht om menselijke discussies te voorkomen. Jezus is meer dan de baby in een voederbak, Hij is de beloofde Messias, de langverwachtte Christus, de Gezalfde.

Sommige Joden ontvingen Hem destijds met grote vreugde en aanvaardden Zijn status, 'wij hebben de Messias gevonden' (Johannes 1:41), terwijl ook niet-Joden naar zijn komst uitkeken (Johannes 4:25). Jezus is de Gezalfde, uitverkoren om redding te brengen aan een wereld die langzaam ten onder gaat. Als je dat aanvaardt en gelooft heb je echt reden tot een feest! Ga dit seizoen gerust een discussie aan over Jezus en wees er alert op dat je niet de woorden van mensen, maar de woorden van de engel in je mond neemt: Hij is de Messias!

[Column zoals ik die enkele jaren geleden schreef voor het kerstnummer van Opwekking Magazine]