Vrucht van de Geest (3)

Waaraan ben jij als Christen te herkennen? Weten je vrienden, collega's én vijanden waar je voor staat? Wat is er zo anders aan jou? Pittige vragen om deze week eens over na te denken misschien.

Christenen herken je namelijk niet aan hun kleding, niet aan een kruisje om de nek of een Bijbel onder de arm. We zouden herkenbaar moeten zijn aan de vrucht die God in ons leven voortbrengt. Het eerste bewijs dat de Heilige Geest in gelovigen leeft, is dat Hij goddelijke karaktereigenschappen (vrucht) gaat voortbrengen, waardoor we meer en meer op Jesus gaan lijken. Als die vrucht ontbreekt is het niet reëel dat we ons Christen noemen.

De vrucht is Gods karakter in ons en dus niet te verwarren met menselijke eigenschappen (want die kunnen we aanleren). Wat de Geest van God in ons wil voortbrengen is heel mooi: Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22). Laten we eens stilstaan bij vreugde.

Vreugde is bovennatuurlijke vrucht die God in en door ons wil voortbrengen. Het gaat hier niet over blij zijn omdat er iets leuks is gebeurd of iemand iets aardigs tegen ons heeft gezegd. Het gaat hier niet over plezier omdat we ergens lol in hebben of graag doen. Blij zijn, plezier beleven, lol hebben... niks mis mee, maar die dingen zijn afhankelijk van de omstandigheden en kunnen ook weer even snel verdwijnen als ze opgekomen zijn (bijvoorbeeld als er iets tegen zit of als de dingen niet zo gaan als we ons hadden voorgesteld).

De vreugde die de Geest in ons wil produceren is vreugde ondanks de omstandigheden. Vreugde middenin de ellende. Ik denk daarbij aan de honderduizenden vervolgde Christenen die er op dit moment zijn. Ze worden geslagen, getrapt, vernederd en vermoord. Kerken worden vernietigd en mensen opgejaagd. Toch hoor je vaak (via Open Doors bijv.) dat ze toch vreugde hebben. Tweeduizend jaar geleden was het ook al zo: Broeders en zusters, wij willen u niet onthouden wat Gods genade tot stand heeft gebracht in de gemeenten van Macedonië: ze zijn door ellende zwaar op de proef gesteld, maar vervuld van een overstelpende vreugde en ondanks hun grote armoede zeer vrijgevig (2 Korintiërs 8:2).

De vreugde die de Geest in ons wil laten bloeien is een vreugde ondanks zorgen, ziekte, geweld en vijandschap. Dááraan zouden we als Christenen herkenbaar moeten zijn!