Paradox?

Hartelijk dank voor het meelezen en het geven van commentaar op de vorige blogjes over mijn boek Ik eer jou. Omdat het nog steeds vakantietijd is, ga ik nog even door met het plaatsen van citaten. Hieronder een kort stukje uit hoofdstuk 2 waarvan ik denk dat het een bemoediging voor velen zal zijn...

"Persoonlijk denk ik wel dat er een duidelijke scheidslijn ligt tussen gehoorzamen en eren. Als ouders buiten de wil van God leven en dingen van hun kinderen verwachten die tegen Gods principes ingaan is het niet mogelijk hen te gehoorzamen. Het is dan zaak de hulp of het advies van een derde in te roepen. Maar dat betekent niet dat we hen dan ook niet hoeven te eren.

We kunnen onze ouders altijd eren voor de dingen die ze wel goed doen of deden. Het lijkt een paradox: niet gehoorzamen, maar wel eren. Toch kunnen we dat praktisch vorm geven. Bijvoorbeeld door te zeggen ‘dat heb ik van mijn moeder’ als iemand een compliment geeft over je kookkunsten. Of door te zeggen ‘mijn vader leerde me vissen’ als dat zo eens ter sprake komt. 

Daarmee praten we niet goed wat verkeerd gegaan is, maar brengen we wel eer waar eer toekomt. En uiteindelijk heeft dat een positief effect op ons eigen welzijn!"

[uit: Ik eer jou, ISBN 978-90-821092-4-5, verkrijgbaar in de chr. boekhandel]