Doel van de kerk (6)

'Toerusting moet altijd leiden tot dienstbetoon', schreef ik in mijn vorige blogje. We worden klaar gemaakt om God te dienen. Dat klinkt natuurlijk best wel deftig, diep in ons hart willen we allemaal wel graag iets nuttigs voor God doen. Maar goede werken doen.... waartoe dient dat? We hoeven (en kunnen) Gods liefde immers niet verdienen.

Laten we weer terug gaan naar onze basistekst (Efeziërs 4:11-13) voor deze serie over het doel van de kerk:

En hij [Jezus] is het die ​apostelen​ heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, ​herders​ en leraren, om de ​heiligen​ toe te rusten voor het werk in zijn dienst. Zo wordt het lichaam van ​Christus​ opgebouwd...

In Het Boek staat het zo: 

Christus heeft sommigen aan de Gemeente gegeven die apostel zijn, anderen die namens Hem spreken; sommigen die het goede nieuws aan ongelovigen vertellen, anderen die de christenen geestelijk verzorgen en weer anderen die onderwijzen. Met elkaar moeten zij de christenen klaarmaken om God te dienen, zodat de Gemeente, het lichaam van Christus, zal groeien en sterk en volwassen zal worden.

Werken in Zijn dienst doen we niet voor voor onszelf en gek genoeg ook niet voor God. Hij heeft namelijk niets van ons nodig. In Handelingen 17:25 staat dat zo: Hij laat zich ook niet bedienen door mensenhanden alsof er nog iets is dat hij nodig heeft, hij die zelf aan iedereen leven en adem en al het andere schenkt. Nee, God dienen doen we niet om er op een of andere manier beter van te worden, we dienen zodat de Gemeente kan worden opgebouwd.

Er zijn heel wat kerken en denominaties die klagen over terugloop in groei. Er worden dan vaak allerlei dingen verzonnen om bijvoorbeeld de kerkdiensten aantrekkelijker te maken  Maar Bijbels gezien wordt de kerk niet opgebouwd door programma's en methodes, maar doordat christenen dienstbaar zijn. 

We moeten niet proberen het aantal zitplaatsen in een kerk of gemeente uit te breiden, maar juist de mensen die er al zitten in actie laten komen, of dat er nou twintig of tweehonderd zijn. We groeien niet door meer kennis te vergaren (laten we eerlijk zijn, hoeveel preken kan een mens horen?) maar door te doen wat we geleerd hebben.

Doel van de kerk (5)

En hij [Jezus] is het die ​apostelen​ heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, ​herders​ en leraren, om de ​heiligen​ toe te rusten voor het werk in zijn dienst.... (Efeziërs 4:11).

Hoe vaak kun je zo'n tekst lezen? Niet vaak genoeg, denk ik dan maar. Er is zoveel uit te halen wat ons vandaag kan helpen om te bouwen aan een gezonde geestelijke gemeenschap, een kerk die werkelijk het Lichaam (de vertegenwoordiging) van Christus op aarde is.

Jezus heeft het zo gegeven voor een reden, laten we er niets aan afdoen en niets aan toevoegen. We zouden er goed aan doen de leiderschapsvormen in onze hedendaagse kerken eens onder de loep te nemen in het licht van Efeziërs 4:11-13. Ik geloof overigens dat het makkelijker is een nieuwe gemeente te stichten met dat voor ogen, dan voort te borduren op bestaande patronen en systemen, maar dat terzijde.

De mensen (of je nu kapper bent of bouwvakker of verpleegkundige) die zich geroepen en aangesteld weten tot een of meer van de vijf genoemde functies, taken of bedieningen moeten daarbij altijd voor ogen houden dat zij dat werk in teamverband doen en wel om de gelovigen toe te rusten, klaar te maken, om God te dienen. In de HSV vertaling wordt 'dienen' vertaald als het werk van dienstbetoon.

Als we nadenken over het doel van de kerk kan het niet anders of deze zinsnede springt er telkens weer uit! We komen niet bij elkaar om het bij elkaar komen (ook al kan dat heel gezellig en nuttig zijn vanuit sociaal en maatschappelijk oogpunt) maar om toegerust te worden voor werk in dienst van God. In die zin zou je de kerk ook wel een beetje als vakschool kunnen zien. Je weet niet zoveel als je nieuw binnenkomt, je leert en leert en stelt vragen en doet je huiswerk. Je zit niet tien jaar lang in groep 1 of 2, maar je groeit!

Toerusting moet altijd leiden tot dienstbetoon, om dat ouderwetse woord nog maar eens te gebruiken. Er komt een moment dat je de opgedane kennis in praktijk gaat brengen, dat je gaat doen wat je geleerd hebt. Er komt een tijd dat je Gods liefde uit gaat delen aan een wereld in nood, of dat nou bij je om de hoek is of in een ver land. Daarbij is het heel goed mogelijk dat jij weer geroepen wordt om anderen toe te rusten!

Doel van de kerk (4)

'Met elkaar hebben zij namelijk een taak...' schreef ik in mijn vorige blogje. Ik doelde daarmee op de apostelen​, profeten, evangelieverkondigers, ​herders​ en leraren zoals die genoemd worden in Efeziërs 4:11-13. Mensen die door Jezus aangesteld of gegeven zijn voor een bepaalde taak.

Laten we voor de duidelijkheid weer eens teruggaan naar die tekst:

En hij [Jezus] is het die ​apostelen​ heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, ​herders​ en leraren, om de ​heiligen​ toe te rusten voor het werk in zijn dienst (NBV vertaling). Wat is hun taak? De heiligen toerusten voor werk in dienst van God.  In de vertaling van Het Boek staat: Met elkaar moeten zij de christenen klaarmaken om God te dienen...

Dat is een nogal een verantwoordelijkheid zeg. Met elkaar (samen) moeten zij de gelovigen toerusten (gereed maken, bewapenen, equiperen) om dienstbaar te zijn aan God. Er is niemand die dat in z'n uppie kan doen.  Ik zie tegenwoordig herders (die ook wel pastors, dominees of voorgangers worden genoemd) worstelen om al die taken zelf uit te voeren. Het is mijns inziens geen wonder dat velen op de bank komen te zitten met een burn-out. Alleen Jezus zelf was zowel herder, als leraar (rabbi) apostel, evangelist en profeet!

Het is nooit Zijn bedoeling geweest al die kwaliteiten in één persoon te leggen! Hij verlangt samenwerking in een team zodat we elkaar overeind kunnen houden en niemand de kans krijgt om zich boven een ander te verheffen. Er is geen hierarchie in deze vijf functies/taken. Al zou er zoiets bestaan, dan moeten we dat baseren op 1 Korintiërs 12:28 waar staat: God heeft in de ​gemeente​ aan allerlei mensen een plaats gegeven: ten eerste aan ​apostelen, ten tweede aan profeten en ten derde aan leraren. De herder en evangelist worden daar niet genoemd.

Ik geloof echt dat we iets missen in onze geestelijke groei en ontwikkeling als we ons laten toerusten door slechts één (misschien twee) van deze personen. Stel dat je alleen maar naar een leraar (prediker) luistert en nooit van een apostel leert hoe het is om uitgezonden te worden. Poeh, dan zou je zomaar dertig jaar in een kerkbank kunnen zitten (met een hoop kennis, dat wel) zonder ooit de wereld in te gaan....

Ondenkbaar toch...?