'Met elkaar hebben zij namelijk een taak...' schreef ik in mijn vorige blogje. Ik doelde daarmee op de apostelen, profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren zoals die genoemd worden in Efeziërs 4:11-13. Mensen die door Jezus aangesteld of gegeven zijn voor een bepaalde taak.
Laten we voor de duidelijkheid weer eens teruggaan naar die tekst:
En hij [Jezus] is het die apostelen heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren, om de heiligen toe te rusten voor het werk in zijn dienst (NBV vertaling). Wat is hun taak? De heiligen toerusten voor werk in dienst van God. In de vertaling van Het Boek staat: Met elkaar moeten zij de christenen klaarmaken om God te dienen...
Dat is een nogal een verantwoordelijkheid zeg. Met elkaar (samen) moeten zij de gelovigen toerusten (gereed maken, bewapenen, equiperen) om dienstbaar te zijn aan God. Er is niemand die dat in z'n uppie kan doen. Ik zie tegenwoordig herders (die ook wel pastors, dominees of voorgangers worden genoemd) worstelen om al die taken zelf uit te voeren. Het is mijns inziens geen wonder dat velen op de bank komen te zitten met een burn-out. Alleen Jezus zelf was zowel herder, als leraar (rabbi) apostel, evangelist en profeet!
Het is nooit Zijn bedoeling geweest al die kwaliteiten in één persoon te leggen! Hij verlangt samenwerking in een team zodat we elkaar overeind kunnen houden en niemand de kans krijgt om zich boven een ander te verheffen. Er is geen hierarchie in deze vijf functies/taken. Al zou er zoiets bestaan, dan moeten we dat baseren op 1 Korintiërs 12:28 waar staat: God heeft in de gemeente aan allerlei mensen een plaats gegeven: ten eerste aan apostelen, ten tweede aan profeten en ten derde aan leraren. De herder en evangelist worden daar niet genoemd.
Ondenkbaar toch...?
Ja daar heb je een punt. Goed uitgelegd en iets om over na te denken. Het wordt ons al heel gemakkelijk gemaakt. We kunnen door het internet al velen bereiken. Misschien zijn we daar zelfs nog meer mee bezig dan met de mensen van heel dichtbij. Soms gaat schrijven gemakkelijker dan praten. Koffiedrinken na de dienst is nog niet zo moeilijk, gelijkgestemden om je heen maar om de straat op te gaan en mensen aan te spreken.... Dan moet ik aan de vrijmoedigheid van Paulus denken. Ook ooit een gedicht over geschreven. Misschien moeten we in zijn voetsporen in de tijd van nu.
BeantwoordenVerwijderenPaulus
Bewondering
heb ik voor Paulus
die zo gedreven was
te spreken
in onbekende steden,
op grote pleinen
in vurige betogen
vol geestdrift en gloed
in openheid en zwakheid,
oprecht en vol moed
en dan de brieven
die hij schreef
met die innemende
openingszinnen,
de liefde van God
die daaruit spreekt.
Soms vul ik in gedachten
mijn eigen plaatsnaam in
en voor de mensen die hij noemt
namen van ons gezin.
Dan komt wat hij wil zeggen
onnoemelijk dichtbij,
zijn die verzonden brieven
die dag bestemd voor mij.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Dan komt wat hij wil zeggen onnoemelijk dichtbij... wat een prachtig gedicht Coby, eentje die de lezer echt aan het denken zet! Dank je wel voor je commentaar en toevoeging, past heel mooi zo bij de blogserie.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel! Ik leer, ik blijf leren geloof ik.
BeantwoordenVerwijderenJa Aritha, we blijven leren, dat is Wat de Joden 'lernen noemen', leven en leren in één!
Verwijderen