woensdag 9 september 2020

Hoop doet leven

Hoop doet leven. Daar moest ik van de week aan denken. Zonder hoop is er eigenlijk geen leven. We hebben allemaal hoop nodig.

Hoop op herstel, hoop op betere tijden, hoop voor de toekomst. Zonder hoop kwijnt een mens weg, dat zie je vaak als mensen ernstig ziek zijn en er niemand is die woorden van hoop durft uit te spreken.

Als je vandaag de dag de meeste nieuwsberichten leest/ziet, zou je bijna geloven dat het hopeloos gesteld is met de wereld. We bevinden ons op een overtreffende trap van waanzin; een roltrap lijkt het soms... die maar blijft bewegen, ook als wij stil staan. 

Maar weet je, het is niet de bedoeling dat we meegesleurd worden op die trap. Het is niet de bedoeling dat een mens zonder hoop leeft. We kunnen allemaal zelf de beslissing nemen om ons of door die trap mee te laten nemen of om zelf stappen te nemen.

De belangrijkste stap die een mens in het leven kan nemen om hopeloosheid de rug toe te keren, is de stap om je vertrouwen op God te stellen en niet langer op de wereld, haar systemen, leiders en programma's.

De hoop die God geeft is niet gericht op het aardse bestaan, maar op de eeuwige toekomst. 👉Bijbelse hoop is altijd gericht op Jezus de Messias, niet op een verbetering van wereldse omstandigheden.

De tijd waarin we nu leven, vraagt om een beslissing: wil je nog langer leven zonder hoop of besluit je je leven over te geven aan de God van alle hoop? Hij zal vrede en rust in je hart geven en bovenal hoop voor de toekomst, hier op aarde en in de wereld die komen gaat!

Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven (Matteüs 11:28)


11 opmerkingen:

  1. Helder! Mooi! Ik neem de stap van de hoop. Er zijn gelukkig nog altijd hele mooie dingen in het leven en God heeft ons inderdaad een hoopvolle toekomst beloofd. Ooit schreef ik een gedicht n.a.v. een verhaal dat iemand mij vertelde. Ik plak het hier wel weer even onder.

    Psalmen van hoop

    Hij woonde in Amerika
    en zij in Amstelveen,
    de telefoon verbond hen
    over grenzen heen.

    Door dementie getroffen
    sprak hij niet meer haar taal
    maar op een dag was er zijn vraag,
    ik ken ze allemaal.

    Ze zongen tot zijn sterven
    wat zij in hem hervond,
    zo deelden ze geloof en hoop
    door psalmen dat hen bond.

    Zijn Woord doorbrak de grenzen,
    maakte hen samen één,
    hij troostte in Amerika
    zijn zus in Amstelveen.

    Coby Poelman - Duisterwinkel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoe kom je er op Coby, wat een mooi gedicht! Zijn Woord doorbrak de grenzen, dat doet het gelukkig nog steeds.

      Verwijderen
  2. Ik vind hoop in de wetenschap dat Hem niets uit de hand loopt, stap voor stap aan Zijn hand, dicht aan Zijn hart.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jouw berichten zijn altijd zo inspirerend voor mij.
    Bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn om te horen Aritha, ik denk dat God weet wat je nodig hebt... iedere dag... dagelijks brood en een blog toetje :)

      Verwijderen
  4. Wow, mooi Marja. Alleen bij en in Hem zijn hoop te vinden voor ons leven. Dank je wel voor de bemoediging.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Even opnieuw:

    Hoop geeft een positieve kijk naar de toekomst, met een onzekere factor.
    Naast de hoop is vertrouwen nodig en liefde, heel veel liefde.

    Geloof, hoop en liefde, ze horen bij elkaar.

    Mooi blog Marja.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Hilly, interessant dat jij geloof, hoop en liefde noemt in dit verband. Ik had er aan gedacht dat in mijn blogje te vermelden... maar ik wilde het kort houden :) Nu doe jij het, ook mooi aangevuld dus! Dank je wel.

    BeantwoordenVerwijderen