Vier niveaus van verzoening (6)

Verzoening: einde van een conflict, hereniging, herstel van verbroken eenheid, herstel van de vrede, verbroedering...

In de vorige blogpost heb ik heel beknopt geschreven over het verzoeningssysteem dat God had opgezet voor Zijn volk Israel. Volgens dit oude verbond moest er altijd bloed vloeien voor de vergeving van zonden en zo vond steeds opnieuw verzoening plaats tussen God en de mensen.

In Hebreeën 9:7 staat over de offerdienst in de tabernakel (dat is de tent waar men tijdens de tocht door de woestijn samenkwam) geschreven: Maar in het achterste deel mocht alleen de hogepriester komen en dan nog maar één keer per jaar. Hij moest bloed meenemen en dat op het gouden deksel van de ark sprenkelen om daarmee zijn eigen zonden en die van het hele volk voor God te bedekken.

Ondanks dat we over het algemeen niet zo van die bloederige toestanden houden is het toch heel interessant wat er verder in de Hebreeënbrief staat, bijvoorbeeld in vers 9 en 10: Hieruit kunnen wij een belangrijke les leren. Ook al werden al deze gaven en offers gebracht, ze konden het geweten van de mensen toch niet zuiveren. Het ging alleen om bepaalde gebruiken: Wat men wel en niet mocht eten en drinken, waarom en hoe men zich moest wassen. De mensen moesten zich eraan houden zolang Christus nog niet met Gods nieuwe, betere verbond was gekomen.

Het oude verbond was als het ware een voorloper op het nieuwe verbond dat God met mensen wilde sluiten. En deze keer niet alleen maar met Zijn volk Israel, maar met ALLE mensen! Christus kwam als hogepriester van het nieuwe verbond dat wij nu hebben en met Zijn lijden, sterven én opstaan kwam er een einde aan het bloedvergieten om bij God in de gunst te komen. In vers 12 staat het zo:

Eens en voor altijd ging Hij [dat is Jezus] met bloed het Allerheiligste binnen en sprenkelde het op de plaats waar de zonden worden vergeven. Maar dat was niet het bloed van bokken en kalveren; nee, het was Zijn eigen bloed. En daarmee heeft Hij ons voor eeuwig van de zonde bevrijd.

Wat een heerlijk idee. Wij hoeven niet meer, nooit meer gebukt te gaan onder zonde en schuld. Hij heeft ons daarvan bevrijd! Als we dat geloven en Hem toestemming geven om ons hart, ons denken, ons praten en onze daden te veranderen kunnen we daadwerkelijk in vrijheid leven en is er geen enkele reden meer voor bloedvergieten. We lezen verder in vers 13 en 14:

Als het bloed van bokken en stieren en de as van jonge koeien van zonden konden reinigen, hoeveel te meer zal dan het bloed van Christus ons hart en leven veranderen. Hij, Die Zelf zonder zonden is, heeft door de hulp van de eeuwige Geest Zich gewillig aan God overgegeven om voor onze zonden te sterven. Daardoor kunnen wij met een gerust hart de levende God dienen.

Met een gerust hart ja. Als we dat eens allemaal gingen begrijpen zouden we veel relaxter kunnen leven, zou oorlog en geweld stoppen... In vers 17 wordt nog een keer uitgelegd dat een verbond (in dit geval verzoening tussen God en Israel) pas van kracht was als het met bloed werd ingewijd:

Met een testament is pas iets te beginnen als de man of vrouw die het gemaakt heeft, gestorven is. Want zolang die leeft, mag niemand een beroep op dat testament doen. Daarom werd het eerste verbond tussen God en Zijn volk pas van kracht nadat het met bloed was ingewijd.

Onder het oude verbond werd vrijwel alles door bloed gereinigd. Als er geen bloed vloeide, werden de zonden niet vergeven. Zo ging het toen tussen God en Israel. Hoe anders is het nu tussen God en alle mensen (ja, we komen altijd weer terug bij dat eerste niveau van herstelde relaties: tussen God en mens). In vers 26 staat geschreven: Maar nu, tegen het einde van de eeuwen, is Hij eens en voor altijd gekomen om voor ons te sterven en de zonde weg te doen.

Wat God betreft is de vriendschap hersteld, met Israel en met alle andere volken. Nu wij nog... hoe gaan wij onderling met elkaar om? Daar gaat de volgende blog over: verzoening tussen Joden en heidenen (niet-Joden)...

Vier niveaus van verzoening (5)

Verzoening: einde van een conflict, hereniging, herstel van verbroken eenheid, herstel van de vrede, verbroedering...

Herstelde vriend-schap, dat is eigenlijk heel eenvoudig de omschrijving van het woord verzoening. Het herstel van de vriendschap tussen God en mens staat daarbij bovenaan. Een tweede niveau dat ik op deze blog wil aanhalen is de verzoening tussen God en Zijn volk Israel.

Eeder in deze serie hebben we gezien dat er dankzij het bloed van Jezus aan het kruis verzoening is met God, voor alle mensen. Dat wordt heel mooi en duidelijk beschreven in Kolossenzen 1:20 : Door Zijn Zoon (dat is Jezus/Yeshua/Isa) heeft God een altijddurende vrede gesticht tussen Zichzelf en alles wat in de hemelen en op aarde is. Doordat Christus Zich aan het kruis heeft opgeofferd en Zijn bloed heeft gegeven, is er verzoening met God.

Bloed, dat heeft een negatieve klank, maar Bijbels gezien is het leven in het bloed. Zonder bloed is er geen leven. Hou die gedachte even vast.

Duizenden jaren geleden koos God uit alle volken op aarde één volk uit dat Hij apart zette. Dat is wat heilig betekent: apart gezet. In Leviticus 20:24-26 kun je dat lezen, Wees heilig omwille van mij, want ik, de Heer, ben heilig en ik heb jullie van de andere volken onderscheiden om mijn volk te zijn.

God koos Israel niet uit omdat het zo'n geweldig en machtig en groots volk was, integendeel, het was het kleinste volk van allemaal! Maar Hij had hun lief en had beloften aan hun voorvaderen gemaakt. Deuteronomium 7:7-8, Het is niet omdat u talrijker was dan de andere volken dat hij u lief kreeg en uitkoos – u was het kleinste van allemaal! Maar omdat hij u liefhad en zich wilde houden aan wat hij uw voorouders onder ede had beloofd...

Het deed God verdriet dat ze Hem steeds ongehoorzaam waren door bijvoorbeeld andere goden te aanbidden en Zijn wetten te negeren. Hij wilde de vriendschap graag in stand houden en zette een systeem voor verzoening op: er moest steeds bloed vloeien (het offeren van dieren) voor de vergeving van de zonden van het volk met als jaarlijks terugkerend hoogtepunt de Grote Verzoendag (Leviticus 16).

In veel wereldreligies zie je dat nog terugkomen: bloed moet vloeien om vergeving te ontvangen en de goden gunstig te stemmen.... gruwelijk natuurlijk. Maar wacht eens even, was het niet Gods idee? Wat had Hij voor ogen toen hij dat verzoeningssysteem opzette? Daarover meer in de volgende blog.

Vier niveaus van verzoening (4)

Verzoening: einde van een conflict, hereniging, herstel van verbroken eenheid, herstel van de vrede, verbroedering...

Herstelde vriendschap, dat is eigenlijk heel eenvoudig de omschrijving van het woord verzoening. Het herstel van de vriendschap tussen God en mens staat daarbij bovenaan, dat is het eerste en belangrijkste niveau en misschien ook wel het meest onbegrijpelijke niveau.

God, de Schepper van het heelal, die een persoonlijke vriendschap aan wil gaan met de mens. In tegenstelling tot de goden van sommige andere wereldreligies is God, de Schepper van hemel en aarde, niet boos op de mensheid, Hij houdt juist van de mensheid en verlangt naar een gezonde relatie met jou en mij, Een relatie die niet gesaboteerd wordt door schuld en schaamte, die niet afhangt van allerlei werken en rituelen, maar die gebaseerd is op  wederzijdse liefde.

En hierin is Gods liefde ons geopenbaard: God heeft zijn enige Zoon in de wereld gezonden, opdat we door hem zouden leven. Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden (1 Johannes 4:9-10).

Verzoening, ofwel herstelde relatie tussen God en mens, heeft een rijke historie die uitgebreid beschreven is in de eerste boeken van de Bijbel: de verzoening tussen God en het volk Israel. Dat is het tweede niveau van verzoening, daar gaat de volgende blog post over.

Jezus heeft gezegd: Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem ik jullie, omdat ik alles wat ik van de Vader heb gehoord, aan jullie bekendgemaakt heb (Johannes 15:15).

Vier niveaus van verzoening (3)

Verzoening: einde van een conflict, hereniging, herstel van verbroken eenheid, herstel van de vrede, verbroedering...

Herstelde vriendschap, dat is eigenlijk heel eenvoudig de omschrijving van het woord verzoening. Herstelde vriendschap is de basis van het Christelijk geloof. Het herstel van de vriendschap tussen God en mens staat daarbij bovenaan, dat is het eerste en belangrijkste niveau.

Door Zijn Zoon (dat is Jezus/Yeshua/Isa) heeft God een altijddurende vrede gesticht tussen Zichzelf en alles wat in de hemelen en op aarde is. Doordat Christus Zich aan het kruis heeft opgeofferd en Zijn bloed heeft gegeven, is er verzoening met God (Kolossenzen 1:20).

Misschien denk je, wat doet het ertoe dat ik een goede vriendschap heb met God, daar zit ik niet op te wachten... Maar weet je, een gezonde vriendschap met de Schepper is eigenlijk de basis voor al onze andere relaties. Een gezonde relatie met God betekent er zeker van zijn dat we vergeven en geliefd zijn. Ja, dat mag best wel weer eens gezegd worden: God houdt van je, Hij is niet boos op je.

En leven vanuit dat besef betekent dat we kunnen leven zonder wrok, haat, jaloezie, angst, boosheid, onzekerheid en schuldgevoelens. Dat noemt de Bijbel leven in vrijheid... We hoeven echt niet langer gebukt te gaan onder schuld en/of schaamte als we:

• erkennen dat we zondig zijn
• Zijn vergeving accepteren, en
• besluiten dat oude leven de rug toe te keren

Die basis (de herstelde relatie met God) helpt ons dagelijks om alle andere relaties te ontwikkelen en onderhouden; of het nu gaat over onze ouders, kinderen, partner, collega's of vrienden.

De geur van balsem en wierook maakt gelukkig, maar zoeter voor het hart is ware vriendschap (Spreuken 27:9)