maandag 18 juli 2016

Relationele of religieuze context?

Is het mogelijk om van andere mensen te houden zoals God van ons houdt?

God heeft enorm Zijn best gedaan om ons leven voor te bereiden op relaties. Hij kwam zelf met het concept van het ouderschap (Genesis 4:1) en door de hele Bijbelse geschiedenis heen kunnen we het wel en wee van veel families volgen. We kunnen lezen over liefde en haat, trouw en bedrog, vrede en oorlog.

God besloot ook om zelf de ouder-kind relatie aan de mensheid zichtbaar te maken. De vader-zoon relatie tussen de hemelse Vader en Zijn Zoon Jezus, zoals beschreven in de Bijbel, is erg ontroerend. Denk maar eens aan het moment waarop Jezus wordt gedoopt, zoals te lezen is in Matteüs 3:17. God zegt daar over Jezus: Dit is mijn geliefde Zoon, de man naar mijn hart.

Misschien heb je naar dergelijke liefdevolle woorden verlangd, maar die nooit van je aardse vader gehoord. Misschien was er tussen jullie geen sprake van genegenheid en vind je het nu zelf ook moeilijk om jouw gevoelens te uiten tegenover je kinderen. Wat de situatie ook is, we kunnen veel leren van Gods hart naar Zijn Zoon toe. In Spreuken 8:30 wordt Jezus Zijn lieveling genoemd, een bron van vreugde, elke dag opnieuw. Zij hebben een mooie, ontroerende en liefdevolle band met elkaar en die willen Ze delen met ons.

Ja, God wil ook zo’n relatie met jou en mij aangaan, het liefst voordat we allerlei langdurige verhoudingen met anderen beginnen. De relatie met Hem beïnvloedt namelijk elke andere relatie die we verder in ons leven zullen aangaan. Gods liefde voor de mensheid is een van de meest wonderlijke elementen in de schepping. Het ligt ten grondslag aan ons hele bestaan. God, de Schepper en Heerser van het heelal, wil een persoonlijke relatie met ieder mens. Hoe is het zover gekomen dat de meerderheid van de mensen dat afwijst?

Waarom is het zo moeilijk om God in een relationele context te zien in plaats van in een religieuze context?

[uit: Ik eer jou, ISBN 978-90-821092-4-5, verkrijgbaar in de chr. boekhandel]

6 opmerkingen:

  1. Marja, wat heb je dit schitterend verwoord. Zo helder,
    ik wordt ook altijd geraakt als ik die Vader/zoon verhouding in de Bijbel lees.
    Over de verheerlijking op de berg heb ik een gedicht geschreven.
    Daar moest ik aan denken toen ik jouw mooie woorden las.
    Het brengt het evangelie zo dichtbij als je het door de ogen van Petrus leest en beleeft.
    Ik plak het hier wel even onder.
    Dankjewel Marja voor dit mooie schrijven!

    Als de wolk schijnt

    Op deze mooie voorjaarsdag
    denk ik aan Petrus, wat hij zag
    toen hij met Jezus in de bergen was
    en vroeg om bij het hemels licht
    voor Jezus, Mozes en Elia
    tenten op te richten.
    Heeft wie door God is opgenomen
    behoefte aan een onderkomen?
    Hij wordt al onderbroken
    door de stem van God
    die uitgaat van een wolk.

    In ’t licht dat niemand kan verdragen
    hoor ik door Petrus ook die Goddelijke stem:
    dit is mijn Zoon, in Hem
    heb Ik mijn welbehagen.

    ’k Zie hem die het niet aanzien kon
    zich vol ontzag neervlijen op de grond.
    Als Petrus ben ik aangedaan,
    Hij raakt ook mij, ga maar weer staan,
    je hebt toch niets te vrezen,
    Zijn ogen doen mij Vaderliefde lezen.

    Ik was met Petrus in Zijn hemels licht
    en zijn ervaring heeft ook mij verlicht.

    Coby Poelman - Duisterwinkel

    Bij Mattheüs 17: De verheerlijking op de berg

    Uit: "Granaatjes met een gouden slot" (2015)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooie aanvulling Coby! Dank je wel, we kunnen veel leren van de Vaderliefde!

      Verwijderen
  2. Marja, ik heb je boek Frisse Kijk 1 op mijn blog http://literatuurgedichten.blogspot.nl/2016/07/frisse-kijk-1.html gezet. Hartelijke groet van Coby.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. liefde zo belangrijk in een leven.

    Zomergroet,
    Hilly


    BeantwoordenVerwijderen