Mijn vorige blogje eindigde ik met de vraag 'is Zijn terugkomst iets om naar uit te zien of niet?'
De Bijbel is er duidelijk over dat de terugkomst van Jezus Christus naar deze aarde omringd zal worden door allerlei gebeurtenissen die wereldwijd waarneembaar zijn; van oorlogen tot natuurrampen tot tekenen aan de hemel tot de verharding van mensenharten (verkoeling van liefde).
Poeh, niet iets om halsreikend naar uit te kijken, denk ik dan. Toch is ook in de Bijbel te lezen dat het goed is naar Zijn terugkomst uit te kijken, en ons niet te laten afleiden door de gebeurtenissen eromheen. In Titus 2:11-13 wordt gesproken over het geluk waarop wij hopen, namelijk de verschijning van de majesteit van de grote God en van onze redder Jezus Christus.
Maar wat doen we in die tussentijd? 'Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw' zongen we vroeger. Een mooi liedje natuurlijk, maar ik ben er inmiddels wel achtergekomen dat het niet zo Bijbels is. We worden namelijk niet opgeroepen om in die tussentijd passief af te wachten (wees eerlijk, dat kunnen we gewoonweg niet maken temidden van een wereld in nood).
Nee, we worden opgeroepen om juist actief te zijn (dat schreef ik ook al in deel 3). We kunnen dat eenvoudigweg terug lezen in het boek Handelingen (de titel alleen al). Dat boek begint namelijk zo: Het eerste boek heb ik gemaakt, o Theofilus, over alles wat Jezus begonnen is te doen én te onderwijzen, tot op de dag waarop Hij opgenomen is, nadat Hij door de Heilige Geest aan de apostelen, die Hij uitgekozen had, opdrachten had gegeven.
Is het werk dat Jezus kwam doen dan niet af? Hij riep toch aan het kruis 'het is volbracht'? Dat klopt, Hij heeft de zonden van de hele mensheid vergeven. We kunnen leven zonder schuld en schaamte. Maar tijdens Zijn leven op aarde begon Hij ook allerlei dingen te doen (mensen genezen, bevrijden, herstellen etc.) en te onderwijzen (over het Koninkrijk, over de Heilige Geest etc.) En daarin mogen wij nu nog steeds verder gaan... tot Hij terugkomt. 👉Daar hebben we de gaven van de Geest voor gekregen!
In 1 Korintiërs 1:5-7 staat het duidelijk uitgelegd, wellicht beter dan ik ooit kan doen:
Door hem [Jezus] bent u in elk opzicht rijk geworden. Alles wat u zegt en al uw kennis bewijst dat het getuigenis over Christus bij u verankerd is, en hierdoor ontbreekt het u terwijl u op de komst van onze Heer Jezus Christus wacht, aan geen enkele gave van de Geest.
Dank je voor deze serie blogs Marja. Bij ons hangt er op het prikbord in de keuken een briefje met de tekst 'Misschien vandaag'. Dat vind ik altijd weer mooi. Het is goed om zo te leven dat we Hem ieder moment verwachten kunnen. En intussen mogen we gewoon doen wat Hij van ons verwacht.
BeantwoordenVerwijderenHet kan elke dag zijn, niet wanneer wij het verwachten. Het zal iets onuitsprekelijks zijn, denk ik. Dank je Wendy.
VerwijderenDe tekst van het lied: "Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde" spreekt mij erg aan.
BeantwoordenVerwijderenAlleen zijn, huilen, toch iets missen enz... Na de wederkomst niet meer.
Intussen tijd mogen we zingen, iets doorgeven van blijheid.
Ik denk dat we niet doelloos moeten zitten wachten, want we weten niet wanneer het zal zijn.
Tegelijkertijd vind ik het ook best moeilijk als ik er aan denk dat je dan alles los moet laten, hoe zal het zijn...
Je hebt me wel aan het denken gezet Marja! Maar dat doe je vaker met je blogjes...
Hartelijke groet,
Hilly
Dat liedje is ook mooi hoor, begrijp me niet verkeerd... maar het heeft iets lijdzaams, iets afwachtends. We wachten inderdaad niet doelloos, zoals jij schrijft, maar mogen arbeiders zijn in Zijn oogst. Ik vind het ook best moeilijk om er naar uit te kijken, want dan is er geen tweede kans meer voor mensen.
VerwijderenDankjewel uitkijkend werkzaam blijven in Zijn koninkrijk
BeantwoordenVerwijderenUitkijkend werkzaam blijven, mooi samengevat Emma, dank je wel.
VerwijderenIk vind dit een erg mooie serie, het schudt wakker en nodigt uit om na te denken. Ieder kan op eigen wijze de gaven van de Geest inzetten om alle einden van de wereld te bereiken totdat iedereen weet wie we verwachten mogen. Alleen.... lukt ons dat? Ik schreef er ooit een ollekebolleke over:
BeantwoordenVerwijderenDiscipel zijn..... maar hoe?
Wervend op weg te zijn,
Kind van de Levende,
makend Zijn volken
tot leerling van Hem,
stuitend op tegenstand,
opdrachtgevoelige,
lukt me dat zelfs niet
met engelenstem.
Coby Poelman - Duisterwinkel
Het was voor mijzelf ook weer een openbaring Coby, dat het ons niet ontbreekt aan geestesgaven terwijl wij wachten op de wederkomst. De grote opdracht fascineert mij, sinds mijn bekering, enorm. Maak discipelen van alle natien, ja, hoe doe je dat? Dank je wel voor je gedicht, ook weer iets om over na te denken.
VerwijderenMooi blog, ook als tegenwicht voor de stroming die beweert dat Jezus al teruggekomen is (preterisme). Het lied zong ik vroeger, ook wel een mooie herinnering. Al heeft het inderdaad iets van lijdzaam wachten in zich. We hebben de gaven van de Geest hard nodig. Dat leerde ik niet in mijn jeugd, het waren startversterkers. Inmiddels denk ik daar anders over.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet, Marijke
Dank je wel voor je reactie en gedachten. Ik heb deze dingen ook niet meegekregen vroeger, maar nu onderzoek ik zelf veel en hoor ik ook ander soort prediking. Het geloof is zo rijk... er zijn altijd nieuwe dingen te leren :)
VerwijderenHeel erg bedankt voor al je blogs van deze serie Marja. Het heeft me zo geholpen!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Artiha, wat fijn om te horen. Jij droeg het aan en eerst leek het me best lastig om daar een frisse kijk op te werpen... maar ik hou wel van een uitdaging :)
Verwijderen