woensdag 10 juli 2019

Ziel en gezondheid (1)

De vakantie staat voor de deur. Voor de één tijd om een blogpauze te nemen, voor de andere juist tijd om eens blogjes te schrijven of lezen. Meestal kies ik ervoor om een serie van korte blogjes te publiceren die makkelijk leesbaar en inspirerend zijn. Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan mijn Zomervakantieleesplankje van een aantal jaren geleden. Nog steeds leuk!

In de komende weken wil ik schrijven over zielepijn en genezing. Hoe ik daar op kom? We zijn net terug van een bezoek aan Oekraine waar we met heel veel mensen hebben gebeden voor verlossing, bevrijding en genezing. En ik kwam er opnieuw achter dat de meeste pijn die we hebben, niet lichamelijk is, maar emotioneel.

Hoe die pijn ontstaat, is bij iedereen anders. Maar wat we veel tegenkomen is de pijn van afwijzing, verlaten zijn, je niet gezien voelen, misbruik, onderdrukking, teleurstelling en ontmoediging. Al die dingen verwonden onze ziel en dat uit zich, soms jaren later pas, in lichamelijke problemen waar dokters geen oorzaak voor kunnen vinden.

We hebben ook weer ervaren hoe de Heilige Geest juist die dingen (die we ver weg hebben gestopt) naar boven kan halen opdat genezing, heling en bevrijding mogelijk wordt. Ik wil er een paar blogjes aan wijden deze zomer.

Ik hoop van harte dat jullie meelezen en/of commentaar willen geven.

18 opmerkingen:

  1. Wat een goed thema Marja, daar heb je inderdaad een punt. Zo is het helemaal.
    In 2011 kregen we de opdracht van gedichtensite om voor het thema depressie gedichten te schrijven.
    Ik zal hier een paar delen.

    Gebed in depressie

    Trouwe Vader,
    zie uw kinderen
    verslagen hier
    met U bijeen
    de hoop op U gericht
    de één in bodemloos verdriet
    de ander die wil helpen
    maar er geen kans toe ziet.

    Wij bidden U
    die ons omringt,
    hoor naar uw vragend kind,
    U, voor wie niets onmogelijk is
    van U verwachten wij
    wat niemand anders biedt,
    wij smeken Heer,
    maak vrij!

    Coby Poelman-Duisterwinkel



    Lieve ....

    Weet je het nog
    hoe tijdens je depressie
    je zo bijzonder voor ons werd,
    we elke dag jou om de beurt
    het bed uitpraatten
    en lange wandelingen maakten,
    we samen opruimden waar jij
    geen moed voor had
    en de voldoening die het gaf?

    Wat heeft het ons
    een levenszin gegeven
    toen je depressie voor ons oog
    mocht worden opgeheven,
    dat je na al die jaren
    nog vreugdevol de dag ontmoet
    en lieve .....
    namens de hele groep,
    we danken God
    en brengen je Zijn groet.

    Coby Poelman-Duisterwinkel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat bijzonder Coby, jij hebt meer onderwerpen in je gedichten bespreekbaar gemaakt dan ik op een blog kan doen :) Dank je wel voor je aanvulling.

      Verwijderen
  2. Ik lees weer mee Marja, ik ben erg benieuwd naar je blogs en ervaringen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Reacties
    1. Dank je wel Aritha, als ik weet dat je meeleest ben ik meestal wat milder :)

      Verwijderen
  4. Ik lees mee Marja.

    Mooie reactie van Coby hierbij!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben ook nieuwsgierig. Veel zegen bij het schrijven.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een belangrijk thema! Ik lees weer graag mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Kan het goed gebruiken Marja en dankjewel Cobie voor je mooie gedichten

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik bid ervoor dat het een bemoedigende blog wordt, dank je wel voor het meelezen,

      Verwijderen
  8. Boeiend thema Marja. Mijn ervaring is dat emotionele pijn moeilijker is dan lichamelijke pijn. Toen ik kanker had was dat erg bijvoorbeeld, maar relationele dingen vind ik heftiger. Beetje moeilijk uit te leggen, soms begrijp ik het zelf niet. Ik ervaar bijvoorbeeld afwijzing en conflicten die niet uitgesproken worden in de kerk, als zwaarder dan lichamelijk pijn. Misschien moeten jullie weer eens komen (s)preken :). Omgaan met afwijzing is ook niet mijn sterkste kant, en is ook hechtingspijn.
    Ik weet nog dat ik tijdens een chemokuur tegenover je moeder in het ziekenhuis lag. Mijn vader was de week ervoor plotseling overleden aan een zware hersenbloeding en ik zat er helemaal doorheen. Ik herkende jullie en vertelde het en je ging voor me bidden. Dat vond ik heel fijn. Dat soort dingen zijn 'genezend', ondanks lichamelijk ziek zijn.
    Ik ga je blogserie volgen iig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Boeiend thema ja, ik kan maar net de tip van de sluier oplichten in een paar blogjes. Fijn dat je meeleest Heleen. En ja, ik herinner me die ontmoeting in het ziekenhuis zeker. Mijn moeder is in oktober 2015 overleden.
      Hopelijk gaat het met jou goed!

      Verwijderen