Twijfelaar

Het is nog steeds een beetje vakantie, komkommertijd noemen ze dat geloof ik in de televisiewereld. Voor bloggers betekent het juist dat we zo nu en dan verwend worden met leuke, grappige, onverwachte stukjes, zoals een gouwe ouwe column bijvoorbeeld. Hier is er eentje van mijn hand zoals die jaren geleden in Opwekking Magazine verscheen:

Twijfel uitspreken mag weer, twijfelen is in en weet je waarom? Omdat twijfelen menselijk is. Eerlijk gezegd heb ik echt even moeten slikken toen ik dat in een christelijk tijdschrift las.

Als mijn man en ik na lange tijd weer eens terug zijn in Nederland liggen er altijd stapels tijdschriften, folders en uitgaven op ons te wachten, trouw opgespaard door vrienden en familie. In korte tijd worstelen we ons door de publicaties heen, zoekend naar de rode draad, de woorden die ons kunnen vertellen hoe het met gelovig Nederland gesteld is. We moeten elkaar vreemd aan hebben gekeken deze keer. Twijfel? Waar komt dat nu ineens weer vandaan?

Ja, natuurlijk, menselijkerwijs is het heel makkelijk om twijfel uit te spreken, over van alles en nog wat. Niemand zal het je kwalijk nemen. Maar twijfel als onderdeel van het geloof, dat is eigenlijk ongeloof als je het mij vraagt. Geloof is namelijk het bewijs van dingen die we niet kunnen zien (Hebreeen 11:1). Simpel gezegd, als je twijfelt doe je je geloof teniet. Geloof zoals de Bijbel dat bedoelt is niet onze menselijke versie, zo van ‘hmm, ik geloof het wel hoor’. Geloof zoals de Bijbel dat bedoelt is de goddelijke versie: ik wéét het. In het Engels gebruikt men daar het woord faith voor. Faith is geloven zonder twijfel. Is dat makkelijk? Nee!

Toch roept de Bijbel er toe op. Jezus verwachtte het echt van zijn volgelingen. Hij heeft vast ook even moeten slikken toen z’n discipelen, verbijsterd en door angst overmand, hun ongeloof ten toon spreidden. ‘Waarom zijn jullie ten prooi aan twijfel’, vraagt Hij ze (Lucas 24:38) terwijl Hij z’n doorboorde handen en voeten laat zien. De grote, stoere, vastberaden, beste vrienden van Jezus, ten prooi gevallen aan twijfel! Jezus laat het niet bij die vraag, Hij dwingt ze om hun ogen te openen voor de waarheid. Doe even normaal jongens, Ik ben het!

Twijfel uitspreken mag dan menselijk zijn, maar vanuit Bijbels oogpunt is het niet zo slim daar aan toe te geven, als we dat doen vallen we ten prooi, worden we er door opgeslokt. Jakobus legde het later zo uit: als je twijfelt moet je niet denken dat je ook maar iets van God kan krijgen. Oeps, da’s pijnlijk! Toch kon Jakobus als geen ander zulke radicale dingen met zekerheid zeggen, hij was tenslotte een broer van Jezus en wist het uit de eerste hand. Wellicht wist hij het ook uit eigen bittere ervaring.

Als we echt vastberaden zijn om onze twijfels te overwinnen, laten we dan beginnen ze niet meer uit te spreken en te leren van wat Jezus zegt in Matteus 21:21. Als we gaan geloven zonder twijfel, kunnen we bergen verzetten!