dinsdag 20 augustus 2013

Twijfelaar

Het is nog steeds een beetje vakantie, komkommertijd noemen ze dat geloof ik in de televisiewereld. Voor bloggers betekent het juist dat we zo nu en dan verwend worden met leuke, grappige, onverwachte stukjes, zoals een gouwe ouwe column bijvoorbeeld. Hier is er eentje van mijn hand zoals die jaren geleden in Opwekking Magazine verscheen:

Twijfel uitspreken mag weer, twijfelen is in en weet je waarom? Omdat twijfelen menselijk is. Eerlijk gezegd heb ik echt even moeten slikken toen ik dat in een christelijk tijdschrift las.

Als mijn man en ik na lange tijd weer eens terug zijn in Nederland liggen er altijd stapels tijdschriften, folders en uitgaven op ons te wachten, trouw opgespaard door vrienden en familie. In korte tijd worstelen we ons door de publicaties heen, zoekend naar de rode draad, de woorden die ons kunnen vertellen hoe het met gelovig Nederland gesteld is. We moeten elkaar vreemd aan hebben gekeken deze keer. Twijfel? Waar komt dat nu ineens weer vandaan?

Ja, natuurlijk, menselijkerwijs is het heel makkelijk om twijfel uit te spreken, over van alles en nog wat. Niemand zal het je kwalijk nemen. Maar twijfel als onderdeel van het geloof, dat is eigenlijk ongeloof als je het mij vraagt. Geloof is namelijk het bewijs van dingen die we niet kunnen zien (Hebreeen 11:1). Simpel gezegd, als je twijfelt doe je je geloof teniet. Geloof zoals de Bijbel dat bedoelt is niet onze menselijke versie, zo van ‘hmm, ik geloof het wel hoor’. Geloof zoals de Bijbel dat bedoelt is de goddelijke versie: ik wéét het. In het Engels gebruikt men daar het woord faith voor. Faith is geloven zonder twijfel. Is dat makkelijk? Nee!

Toch roept de Bijbel er toe op. Jezus verwachtte het echt van zijn volgelingen. Hij heeft vast ook even moeten slikken toen z’n discipelen, verbijsterd en door angst overmand, hun ongeloof ten toon spreidden. ‘Waarom zijn jullie ten prooi aan twijfel’, vraagt Hij ze (Lucas 24:38) terwijl Hij z’n doorboorde handen en voeten laat zien. De grote, stoere, vastberaden, beste vrienden van Jezus, ten prooi gevallen aan twijfel! Jezus laat het niet bij die vraag, Hij dwingt ze om hun ogen te openen voor de waarheid. Doe even normaal jongens, Ik ben het!

Twijfel uitspreken mag dan menselijk zijn, maar vanuit Bijbels oogpunt is het niet zo slim daar aan toe te geven, als we dat doen vallen we ten prooi, worden we er door opgeslokt. Jakobus legde het later zo uit: als je twijfelt moet je niet denken dat je ook maar iets van God kan krijgen. Oeps, da’s pijnlijk! Toch kon Jakobus als geen ander zulke radicale dingen met zekerheid zeggen, hij was tenslotte een broer van Jezus en wist het uit de eerste hand. Wellicht wist hij het ook uit eigen bittere ervaring.

Als we echt vastberaden zijn om onze twijfels te overwinnen, laten we dan beginnen ze niet meer uit te spreken en te leren van wat Jezus zegt in Matteus 21:21. Als we gaan geloven zonder twijfel, kunnen we bergen verzetten!


13 opmerkingen:

  1. Mooi! Twijfel is ongeloof, gelukkig kunnen we daar weerstand aan bieden EN het overwinnen in Gods kracht. Ons (vleselijke) mensen is twijfel van nature niet vreemd, maar we zijn in tegenstelling tot dit 'vleselijke' geroepen om geestelijke (=goddelijke) personen te worden. Dat iets menselijks als twijfel 'aanklopt' kunnen we niets aan doen, maar wel er iets tégen doen nu we Gods kracht ter beschikking hebben. Bedankt voor de reminder.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi geschreven Annemieke, het klopt aan inderdaad, maar dat wil niet zeggen dat we open moeten doen!

      Verwijderen
  2. Precies. Vooral niet praten over je vragen en worstelingen :-(. Zo'n advies is nu juist funest. Het doet je vragen en twijfels alleen maar onderhuids doorwoekeren.
    Het spijt me, maar ik vind dit een heel onbarmhartige blog. De meeste mensen die twijfelen vinden dat een heel beangstigende ervaring en willen maar wat graag weer wat vaste grond onder hun voeten. Ze kiezen niet zelf voor twijfel, ze zoeken God hartstochtelijk, maar Hij lijkt er niet te zijn. En dan helpt het niet als iemand vermanend zegt dat twijfel ongeloof is, integendeel.

    Als je je er een beetje in verdiept zie je dat vele gelovigen door de eeuwen heen met twijfels hebben geworsteld. En niet de minste, denk aan moeder Theresa die het overgrote deel van haar leven een twijfelend geloof heeft gehad. En wat is er tegelijkertijd door haar leven heen veel van God zichtbaar geweest! Dus blijkbaar vindt God een aarzelend geloof niet zo schokkend.

    Kortom, misschien is het allemaal iets minder makkelijk en zwart-wit dan je zegt en misschien is het goed iets milder en barmhartiger te zijn :-(.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste anoniem,
      Bedankt voor je reactie, die ik trouwens best begrijp hoor. Het stukje dat ik destijds over twijfel schreef is een column en een column is ervoor bedoelt om te prikkelen en tot nadenken te stemmen. Ja, en dat kan soms een beetje hard overkomen, maar dat is meer het gevolg van de vorm dan van mijn hart hoor. Bovendien heb ik de column gebaseerd op wat Jezus en Jacobus over twijfel zeggen, niet op mijn eigen mening.

      Persoonlijk denk ik dat er heel veel milde en barmhartige blogs zijn, van honderden andere bloggers en ook van mijzelf. Het spijt me als deze post je een vervelend gevoel geeft, dat is natuurlijk nooit mijn opzet, sorry.

      Verwijderen
  3. Misschien is een dergelijk gevoelig onderwerp dus niet zo geschikt voor een column. Mensen kunnen flinke pastorale brokken maken als ze met deze column in hun achterhoofd praten met een twijfelaar.

    En 'dit zeg niet ik, maar Jezus en Jacobus' is wel wat makkelijk. Je ontkomt er nooit aan een tekst te interpreteren en daardoor kun je een tekst ook van alles laten zeggen.

    Maar goed, excuses aanvaard.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een precair onderwerp, maar zet zeker aan tot nadenken. Bidden zonder twijfel is menselijk gezien onmogelijk. Wat heerlijk dat God ons hierin zo kan bijstaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is het precies Gerreke, God staat ons bij! Alleen kunnen we het niet.

      Verwijderen
  5. Hoi Marja,

    Ik weet niet of je dat wel zo scherp kunt stellen. Twijfel is ook de kracht die beweging geeft in je leven. Als ik nooit had getwijfeld, was ik niet verder gekomen in mijn geloofsgroei. Als ik had ophouden te twijfelen, was ik zelfs geen Christen geweest. Je mag volgens mij al twijfelend nieuwe wegen gaan om op te groeien tot een volwassen kind van God. Ik heb behoorlijk wat afgetwijfeld in mijn leven, en gekregen wat ik nodig had. Ik heb ook wel zonder twijfel dingen gedaan of gevraagd en het is heel anders gelopen. Zo heb ik steeds beter mijn Vader leren kennen.
    Ik verwijs ook graag naar Mat. 28, waar geschreven staat dat zelfs de discipelen twijfelden, terwijl de opgestane Heer naast hen stond en hen de grote zendingsopdracht gaf. Twijfel is volgens mij niet het probleem, stilstand is het probleem.

    Groet,
    Jaap

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je reactie Jaap! Er staat natuurlijk nergens dat we niet MOGEN twijfelen, die beslissing is aan ons. Maar er staat wel dat we niks kunnen ontvangen als we twijfelen... tsja, dat vind ik dan wel weer aardig drammerig... maar ja, het staat er wel. Ik neem dat toch wel serieus.

      Verwijderen
  6. Dank je Marja, je weet altijd weer te bemoedigen om door te gaan. Ja, er waren omstandigheden dat we vertwijfeld waren omtrent Zijn betrokkenheid. Dat we het niet begrepen dat de Heere niet ingreep. Ik denk dat er wel ruimte is om onze twijfels uit te spreken, maar ze dan te brengen bij Hem. We leven niet altijd op de bergtop maar gaan soms door diepe dalen. Juist dan mogen we onze waarom's in Zijn licht brengen. Ze leren loslaten en overgeven aan Hem. Hij ziet de dingen van de bovenkant en Hij vergist Zich niet! Waar Wij tekort schieten komt Hij ons in Christus tegemoet en wil ons sterken weer verder te gaan achter Hem aan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar zit een belangrijke sleutel Ron, natuurlijk kunnen we onze twijfels uitspreken naar God, dat doe ik ook over bepaalde dingen. Maar naar andere gelovigen toe spreek ik liever over geloofszekerheid, dat bouwt op en breekt niet af, toch? Bedankt voor je reactie, fijn!

      Verwijderen
  7. Mooi Stukje! Twijfel verdwijnt pas echt als we ons volkomen aanvaard weten door Jezus Christus. Ik ben momenteel bezig in een boek van Bob George: Echt christendom. En ik ontdek weer zo veel nieuwe dingen. Ik twijfel eerlijk gezegd meer aan de uitleggers van God's woord. Maar ook dat kan me weer van God zelf afhouden natuurlijk;) Vanuit het zeker weten geliefd en volmaakt te zijn door Hem geeft zo'n gevoel van vrijheid.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Mirjam, bedankt voor je bezoek en gedachten.... altijd weer leuk om te lezen. Persoonlijk houd ik twijfel ook echt ver weg hoor, k concentreer me op de dingen die ik wel begrijp, die ik wel weet... mijn positie in Jezus Christus (me geliefd en vergeven voelen) geeft me zekerheid!

      Verwijderen