Familietrekje

Ik kom uit een schrijversnest zoals dat heet... Mijn vader was jarenlang scriba van de Nederlands Hervormde kerk en hanteerde pen en typemachine alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Als ik terugdenk aan die jaren zie ik hem zitten aan z'n bureau dat bezaaid was met indrukwekkende papieren, hij had trouwens overal wel een mapje of ordner voor. Ik weet zeker dat ik die gewoonte van hem heb meegekregen :)  In 2005  kwam het boek Op kerkenpad in Papendrecht uit ter gelegenheid van het 900-jarig bestaan van ons dorp. Mijn vader is één van de auteurs van dat omvangrijke boek.

Enkele jaren later kwam bij diezelfde uitgeverij De Stroombaan nog een boek van zijn hand uit: De laatste vlucht van de Lancaster Popeye. Een Lancaster bommenwerper met aan boord zeven jonge mannen stort tijdens een oorlogsmissie neer in Papendrecht. Geen van de bemanningsleden overleeft de crash. Mijn vader schrijft met passie over deze laatste vlucht, echt een heel bijzonder boekje met historische waarde.

Ook mijn jongere broer Jan P. heeft diverse boeken op zijn naam staan. Leuk om te zien hoe de liefde voor het schrijven door de generaties heengaat. Hebben jullie zoiets in de familie of zie je bijvoorbeeld dingen van jezelf weer terugkomen in je kinderen?

Hoe groot is de liefde van God

'Hoe lang is een Chinees' riepen wij vroeger. Dat was geen vraag, maar een mededeling. en zo is het eigenlijk ook met de liefde van God. Hoe groot is de liefde van God is geen vraag, maar een mededeling. een uitroep eigenlijk.

Ik moest daaraan denken toen ik vanmorgen las in het boekje 30 dagen gebed voor moslims. Het is vandaag dag 7, en we bidden wereldwijd voor de Siddi's uit Gujarat (India). Onderaan de bladzijde staat een statistiekje dat mij stil deed staan bij de liefde van God....

India telt een van 's werelds grootste concentraties van moslims die nog nooit het evangelie gehoord hebben. Het land telt in totaal ongeveer 150 miljoen moslims, van wie de meeste in de uitgestrekte vlakte van de Ganges wonen. India herbergt meer moslims dan alle navolgende landen bij elkaar: Jemen, Irak, Jordanië, Bahrein, Quatar, Verenigde Arabische Emiraten, Saoedi-Arabië, Oman, Koeweit en Egypte. De Heer heeft hen allemaal lief!

Onze God kent hen bij naam, sterker nog, Hij heeft de haren op hun hoofden geteld. Dat gaat mijn verstand te boven...

Blogging buzz...

Hartelijk dank allemaal voor het lezen en reageren op de doop-blogjes. Jullie reacties op deze blog, per e-mail en in persoonlijke gesprekken, inspireren mij om meer van dit soort 'spraakmakende' onderwerpen op een frisse manier aan de orde te stellen. Mail me gerust met ideeën :) Verder even aandacht voor wat nieuwtjes en wetenswaardigheden:

• Op 20 juli jl. is de islamitische vastenmaand weer begonnen. Die vastenmaand wordt door miljoenen christenen wereldwijd gebruikt om specifiek voor moslims te bidden. Ook zij verlangen er diep van binnen naar om de liefde en vrede van Jezus Christus te leren kennen. Daar kunnen wij voor bidden. Kijk maar eens op 30dagen.nl als je mee wilt doen.
• A.s. woensdag ben ik met een boekentafel te vinden op de Paardenmarkt in Alblasserdam en wel in de evangelisatie stand van Evangelische Gemeente 't Scheepke. Kom gezellig langs.
• Onze Stichting Traveling Light heeft weer een project lopen in Israel. We zamelen geld in voor een gaarkeuken in Netanya en voor een speciaal etentje met een groep Holocaust overlevenden. Bezoek onze weblog en vergeet niet onze Facebook pagina te bekijken en te 'liken'!
• De brocante winkel van Marja & Anja gaat vanaf oktober elke 1e zaterdag van de maand open van 12.00 tot 17.00 uur. Kijk vast op de weblog Maranja since1964 voor ideeën.

Fijne vakantie allemaal!

Gelukkig de mens...

Gelukkig de mens

die niet meegaat met wie kwaad doen,

die de weg van zondaars niet betreedt,

bij spotters niet aan tafel zit,

maar vreugde vindt in de wet van de HEER

en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht.

Hij zal zijn als een boom,

geplant aan stromend water.

Op tijd draagt hij vrucht,

zijn bladeren verdorren niet.

Alles wat hij doet komt tot bloei.

Psalm 1:1-3

De doop ontrafeld (5)

In de vorige posts hebben we gekeken naar 'de leer der dopen', zoals dat zo deftig heet. We hebben die ene doop, die het beginpunt van alles is, nader bekeken, namelijk de doop in het Lichaam van Christus, ofwel de wedergeboorte. Daarna heb ik geschreven over de doop in water en de doop in/met de Heilige Geest. In de Bijbel wordt nog een doop genoemd die toch weer anders is dan de zojuist genoemde dopen: de lijdensdoop.

Er heeft zich een grote menigte om Jezus heen vergaard terwijl Hij zijn discipelen voorbereidt op wat er komen gaat. Tussen alle praktische instructies door, zegt Jezus ineens, Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken, en wat zou ik graag willen dat het al brandde! Ik moet een doop ondergaan, en ik word hevig gekweld zolang die niet volbracht is... (Lucas 12:49-50). Het kan niet anders of Hij doelt hier op zijn lijden. Jezus verlangt er hevig naar dat het vuur van de Heilige Geest op aarde ontstoken zal worden, maar eerst zal Hij zijn taak moeten volbrengen: het lijden voor de zondige mensheid.

De Bijbel vertelt ons ook over een gesprek dat Jezus met zijn discipelen had en waar hetzelfde onderwerp ter sprake kwam. Jakobus en Johannes wilde graag een plaats naast Hem hebben...  Maar Jezus zei tegen hen: ‘Jullie weten niet wat je vraagt. Kunnen jullie de beker drinken die ik moet drinken of de doop ondergaan die ik moet ondergaan?’ (Marcus 10:38). Daar heb je die doop weer. Hier verbindt Jezus de lijdensdoop met de beker die Hij drinken moet. De beker die symbool staat voor het nieuwe verbond, maar ook voor het lijden. Vlak voor de gevangeneming in Getsemane bidt Jezus ‘Vader, als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt’ (Matteus 26:39).

Het lijden van Jezus was vreselijk. Hij onderging de martelingen en kruisiging om voor altijd af te doen met de zonden van de mensheid. Dankzij zijn lijden hebben wij allen vergeving ontvangen. Zijn lijden bracht ons verlossing van zonde, schuld en ziekte. De taak van Jezus is volbracht. Toch voorspelde Hij dat er ook voor de gelovigen een vorm van lijden zou komen. In zijn gesprek met Jakobus en Johannes zegt Hij namelijk: Jullie zullen de beker drinken die ik zal drinken en de doop ondergaan die ik zal ondergaan (Marcus 10:39). Jezus waarschuwt zijn volgelingen als het ware: Let op, je zal lijden. Het moge duidelijk zijn dat Jezus hier niet spreekt over lijden als gevolg van zonde of ziekte, want daarvoor ging Hij juist aan het kruis. Hij spreekt hier over een lijden omwille van het evangelie. Wereldwijd zijn er honderduizenden Christenen die weten wat dat is.

De discipelen kwamen er vanzelf achter wat die zogenaamde lijdensdoop was, die ze zouden ondergaan, want ze schreven er later veelvuldig over, bijvoorbeeld:

• Geliefde broeders en zusters, wees niet verbaasd over de vuurproef die u ondergaat; er overkomt u niets uitzonderlijks. Hoe meer u deel hebt aan Christus’ lijden, des te meer moet u zich verheugen, en des te uitbundiger zal uw vreugde zijn wanneer zijn luister geopenbaard wordt. Als u gehoond wordt omdat u de naam van Christus draagt, prijs u dan gelukkig, want dat betekent dat de Geest van God in al zijn luister op u rust. Laat niemand van u moeten lijden omdat hij een moordenaar is, een dief, misdadiger of onruststoker. Maar als u lijdt omdat u christen bent, schaam u dan niet en draag die naam tot eer van God (1 Petrus 4:12-16).
• Daarom spoor ik je aan het vuur brandend te houden van de gave die God je schonk toen ik je de handen oplegde. God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid. Schaam je er dus niet voor om van onze Heer te getuigen; schaam je ook niet voor mij, die omwille van hem gevangenzit, maar deel in het lijden voor het evangelie, met de kracht die God je geeft (2 Timoteus 1:6-8).

Het is niet toevallig dat Bijbelgedeeltes die over Christenvervolging en lijden gaan, ook vaak over het VUUR gaan, het vuur en de kracht van de Heilige Geest. Laten we nooit vergeten dat met het vuur van de Heilige Geest ook een lijden meekomt!

Stel niet uit tot morgen...

Van alle beslissingen die we in het leven kunnen nemen is die om Jezus Christus serieus te volgen de allerbelangrijkste, dat is een kwestie van leven of dood. Het is maar één stap naar een nieuw begin, een schone lei...

I tell you, now is the time of God’s favor, now is the day of salvation.

(2 Corinthians 6:2)

De doop ontrafeld (4)

In de vorige posts heb ik geschreven over de doop in het lichaam van Christus, die ene doop waardoor alle mensen tot de familie van God kunnen toetreden. We worden eenmaal in een natuurlijke familie geboren en we worden nogmaals geboren in een geestelijke familie. Bij die wedergeboorte ontvangen we als bewijs de Heilige Geest die in ons en bij ons is. De doop in water is een uiterlijke bevestiging van wat er van binnen is gebeurd, een stap in gehoorzaamheid, zoals Jezus dat zegt.

Als Christen zouden we kunnen denken, 'wat kan ik me nog meer wensen? Ik ben een kind van de hemelse Vader, en Jezus woont met zijn Heilige Geest in mij'. Toch is er een volgende stap, en dat noemt de Bijbel de doop in of met de Heilige Geest. Dat is niet een term die de Pinksterbeweging heeft bedacht, maar eentje die Johannes de Doper introduceerde toen hij de nieuwe gelovigen in water doopte, Ik heb jullie gedoopt met water, maar hij [Jezus] zal jullie dopen met de heilige Geest (Markus 1:8). Het is duidelijk dat Johannes de mensen wilde voorbereiden op wat er nog meer zou komen. Ik vind het fascinerend dat Johannes over de doop in de Heilige Geest wist lang voor het gebeuren zou, hij spreekt hier duidelijk profetische woorden.

Een aantal jaren later, vlak voor zijn vertrek naar de hemel, bevestigt Jezus zelf deze woorden van Johannes, want Johannes doopte wel met water, maar u zult met de Heilige Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen (Handelingen 1:5). Jezus laat met deze woorden duidelijk zien dat de doop in de Heilige Geest iets anders is dan het ontvangen van de Heilige Geest bij de wedergeboorte. Zijn eigen discipelen hadden niet lang daarvoor namelijk al de Heilige Geest in hun leven ontvangen en wel op een heel bijzondere manier, Jezus dan zei opnieuw tegen hen: Vrede zij u! Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zend Ik ook u. En nadat Hij dit gezegd had, blies Hij op hen en zei tegen hen: Ontvang de Heilige Geest (Johannes 20:21-22). Klaar, zou je denken, ze kunnen gelijk de wereld in! Toch zegt Hij hun om te wachten totdat de Heilige Geest op hen komt en ze met kracht zullen worden bekleed (Lucas 24:49 en Handelingen 1:8).

De Heilige Geest was er altijd al, Hij is evengoed God zoals Jezus en de Vader dat zijn. Zij zijn één! Hij komt veelvuldig voor in het Oude Testament. We zien Hem op mensen komen voor een bepaalde periode of speciale taak, bijvoorbeeld bij Mozes, Simson, Elia en Saul. We zien Hem in mensen leven, zoals bij Jozef (Genesis 41:38) en Daniël (Daniël 5:14) en Hij zweefde over de wateren in Genesis 1. De Heilige Geest is dus niets nieuws, maar de manier waarop Hij met kracht op de gelovigen in het Nieuwe Testament komt is nieuw. Eigenlijk zien we dat al in het leven van Jezus. Jezus hoefde niet wedergeboren te worden, want Hij was al geboren uit de Geest, maar Hij werd wel gedoopt in/met de Heilige Geest nadat hij uit de rivier omhoog kwam, Jezus, vol van de Heilige Geest, keerde terug van de Jordaan (Lucas 4:1). Later blijkt ook dat Hij die speciale kracht nodig had om de verleiding van satan te weerstaan.

Maar u zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen, Die over u komen zal; en u zult Mijn getuigen zijn, zowel in Jeruzalem als in heel Judea en Samaria en tot aan het uiterste van de aarde (Handelingen 1:8). Het gaat bij de doop in de Heilige Geest dus niet zozeer om de Heilige Geest zelf, want die hebben we als gelovigen immers al in ons, maar om de kracht van de Geest die vrijkomt. Bij kracht moeten we niet denken aan menselijke kracht (die vaak geuit wordt in roepen, schreeuwen, duwen etc.) maar aan bovenmenselijke (bovennatuurlijke) kracht. Dat is bijvoorbeeld de kracht om

• verleidingen te weerstaan,
• vrijmoedig te zijn,
• te volharden,
• te genezen
• te overwinnen

De apostel Petrus legt het fenomeen als volgt uit: Deze Jezus is door God opgewekt en wij allen zijn daarvan getuigen. Hoog verheven, aan Gods rechterzijde, heeft hij van de Vader de heilige Geest ontvangen, zoals beloofd was. En deze heeft hij nu over ons uitgestort. Dat is het wat u ziet en hoort (Handelingen 2:32-33). De uitstorting van, de vervulling met, de doop in, hoe we het ook willen noemen, is iets dat zichtbaar en hoorbaar is. Met andere woorden... onze wedergeboorte kunnen we misschien nog wel stiekem verbergen en voor onszelf houden, maar de doop in de Heilige Geest niet!

De doop ontrafeld (3)

In de vorige post heb ik beschreven hoe we door één doop allemaal lid kunnen worden van het lichaam van Christus, de universele gemeente van gelovigen. Die ene doop is de wedergeboorte. De Bijbel spreekt echter ook over een leer van dopen (Hebr. 6:1-2). Ik geloof dat er uit die ene (allerbelangrijkste) doop, andere dopen voortkomen. Laten we eens kijken naar de doop in water.

In de tijd van het Oude Testament was het Joodse gebruik van ritueel wassen heel gewoon. Omdat men door te zondigen steeds opnieuw onrein werd, moest de rituele reiniging noodgedwongen ook steeds weer plaatsvinden. In het NT kondigt Johannes de Doper een nieuwe vorm van ritueel wassen aan: de doop in water als teken dat men de zonde echt de rug toe wilde keren. Hij riep de mensen op zich nu eens daadwerkelijk te bekeren en zich te laten dopen. Hij gebruikte daarvoor niet langer de stenen vaten volgens Joodse traditie, maar ging naar een plek waar veel water was. In Johannes 3:23 staat daarover, Maar ook Johannes doopte in Enon bij Salim, omdat daar veel water was; en de mensen kwamen daar en werden gedoopt.

Ook Jezus kwam naar Johannes om gedoopt te worden. Een belachelijk idee natuurlijk, want Jezus was zonder zonden, dus Hij hoefde zich niet te bekeren, laat staan gedoopt te worden voor de afwassing van zonden. Toch dringt Jezus er op aan en legt aan Johannes de Doper uit dat de Vader het zo wil, 'Laat me begaan,’ antwoordde Jezus, ‘want we moeten alles doen wat God van ons wil.’ Toen liet Johannes hem begaan (Matteus 3:15). Prachtig vind ik dat, Jezus geeft het goede voorbeeld en cijfert zichzelf gewoon weg! Hij had net zo goed kunnen zeggen: Je hebt gelijk beste Jo, ik heb die doop in water helemaal niet nodig. Wie had Hem dat kwalijk kunnen nemen? Maar Hij kiest voor gehoorzaamheid aan de Vader.

We kunnen zien hoe jaren later deze nieuwe vorm van dopen wordt voortgezet door de discipelen. Paulus daagde de mensen uit, En nu, wat aarzelt gij nog? Sta op, laat u dopen en uw zonden afwassen, onder aanroeping van zijn naam (Hand. 22:16). Hier zien we trouwens dat principe van het afwassen weer. Door Jezus worden onze zonden vergeven, door de waterdoop worden ze afgewassen. De apostel Petrus zegt ook dat de doop niet langer gezien moet worden als een rituele reiniging van vuil, maar als een vraag om een zuiver geweten (1 Petrus 3:21). Persoonlijk ken ik veel mensen die hun leven aan Jezus hebben gegeven, die echt bekeerd zijn van hun oude leven, maar toch altijd nog een vorm van schuld dragen waardoor zij zich niet helemaal vrij voelen. Heel vaak blijkt dan dat er geen afwassing van zonden heeft plaatsgevonden door middel van de doop. Men weet dat de zonden vergeven zijn, en toch worden ze nog meegedragen.

In het NT is heel veel te lezen over de waterdoop en, zoals ik in mijn eerste post schreef, zijn er kerkscheuringen en familieruzies ontstaan als gevolg van meningsverschillen over de doop, de leeftijd waarop dat moet gebeuren en de hoeveelheid water die daarbij gebruikt moet worden. Persoonlijk was de redenering van de Here Jezus voor mij voldoende om me niet in die discussie te mengen: 'we moeten alles doen wat God van ons wil'. In de Herziene Statenvertaling staat 'op deze wijze past het ons alle gerechtigheid te vervullen'. Als je in twijfel bent over de waterdoop, zou je dan eens na willen denken over Zijn woorden?

Naast de doop in water is er ook nog zoiets als de doop in of met de Heilige Geest, daarover gaat de volgende post. Ik hoop dat jullie weer meelezen en meedenken!

Ik heb u wel gedoopt met water, maar Hij zal u dopen met de Heilige Geest (Marcus 1:8)