Maatbeker

Dat de Bijbel een fascinerend boek is hoef ik jullie niet te vertellen. Wat ik julie wel wil vertellen is dat het echt helpt om een vertaling te lezen die je begrijpen kunt! Naar mijn weten zijn er geen 'goede' of 'slechte' vertalingen; gebruik in ieder geval een begrijpelijke vertaling...

Zoals ik al eerder schreef, lees ik momenteel het evangelie van Lucas weer eens door. En tsja, dan kom je vanzelf bij hoofdstuk zes. Je kunt twee dingen doen: er snel overheen lezen of stil staan bij de lessen die Jezus aan zijn volgelingen (wij) geeft. Dit is geen theologie of theorie, maar oefeningen voor de praktijk van alle dag. Ik haal vers 37 en 38 aan: Oordeel niet, dan zal er niet over je geoordeeld worden. Veroordeel niet, dan zul je niet veroordeeld worden. Vergeef, dan zal je vergeven worden. Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.

Oeps, krasse woorden, vooral die laatste zin. De eerste vraag die in mij opkomt en die ik graag met jullie wil delen is: welke maat gebruik ik? Zowel in negatieve als in positieve zin. Jezus haalt hier twee negatieve dingen aan: oordelen en veroordelen, maar ook twee positieve: vergeven en geven. Hoe dan ook, ik bepaal de maat waarmee ikzelf gemeten wordt als het om deze dingen gaat... en dat is zeker een reden om wat langer bij deze les van Jezus stil te staan.

• In welke mate ben ik veroordelend, kritisch, neerbuigend of oordelend naar anderen toe? Een kritische houding naar anderen toe zal als een boemerang terugkomen in mijn eigen leven.
• In welke mate vergeef ik en geef ik (tijd, geld, talenten, liefde etc.)? Een liefdevolle, vrijgevige houding naar anderen toe zal als een boemerang terugkomen in mijn eigen leven.

Het is een enorme verantwoordelijkheid om te bedenken dat wij zelf de maat bepalen waarmee we worden gemeten. We zouden misschien wel liever hebben dat God dat allemaal automatisch verzorgde, dan hoefden wij tenminste niets te veranderen aan onze bitterheid, wrok, krenterigheid of zuinigheid. De woorden van Jezus zijn heel eenvoudig, maar niet makkelijk. Een verantwoordelijkheid, maar ook een uitdaging...

Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik heb liever niet dat anderen over mij oordelen of mij bekritiseren. Ik wil wel graag dat anderen mij vergeven en ook van hun rijkdom met mij delen. Die wens is de maat die ik voor anderen moet gebruiken.

Als we verlangen naar een andere oogst in ons leven, zullen we een begin moeten maken met het zaaien van ander zaad.

Weten en wandelen...

Zoals ik in mijn vorige post al schreef, bevind ik mij momenteel in het evangelie van Lucas. Heerlijk om dat boek weer eens woord voor woord door te lezen en me te verbazen en verwonderen over het leven van Jezus hier op aarde.

Ik lees steeds weer gedeeltes, soms een enkel vers, waarover ik dieper na wil denken. Ik zal zo nu en dan wat hersenspinsels met jullie delen op deze blog, uiteraard in de hoop dat ik jullie mag inspireren met een frisse kijk de Bijbel te lezen... Wellicht kun je samen met iemand anders over deze dingen nadenken en helpen ze je ook in gesprekken met ongelovigen en andersgelovigen.

In Lucas 4:38-44 wordt beschreven hoe Jezus vele mensen genas van ziektes en bevrijdde van demonen. In vers 42 kunnen we lezen hoe Hij de demonen de mond snoerde en, zo schrijft Lucas, ze zwegen want ze wisten wie Hij was; Hij dreef ook veel demonen uit, die schreeuwden: ‘Jij bent de Zoon van God!’ Hij sprak hen bestraffend toe en verbood hun iets te zeggen; ze wisten immers dat hij de messias was. Ik heb dat echt meerdere malen gelezen om het goed tot me door te laten dringen. Als demonen weten dat Jezus de Christus, de gezalfde, de Messias is... hoe is het dan mogelijk dat heel veel mensen dat niet weten? Er zijn tegenwoordig zelfs Christenen die twijfelen aan de identiteit van Jezus. Was Hij wel echt de Zoon van God, was Hij wel echt de beloofde Messias?

Ik leer uit dit bijbelgedeelte dat er in de onzichtbare wereld geen ruimte is voor twijfel: engelen weten wie Jezus is, de duivel weet wie Jezus is, demonen weten dat ook. Maar in de zichtbare wereld hebben velen het lef te twijfelen aan Zijn identiteit. Poeh, denk ik dan, da’s best gevaarlijk. Gek he? Een zo’n zinnetje maar... en ik zie daar een grote vraag in en ook iets om verder over na te denken:

VRAAG: Hoe is het mogelijk dat zelfs demonen weten wie Jezus is, en heel veel mensen niet?

NADENKER: Weten wie Jezus is maakt iemand nog geen Christen. Immers, de duivel en demonen hebben die kennis ook... Weten wie Hij is, is niet hetzelfde als wandelen zoals Hij. In 1 Johannes 2:6 staat: Wie zegt in Hem te blijven,  moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft.

Zeggen en doen zijn twee verschillende dingen.

En dit is de liefde, dat wij wandelen naar Zijn geboden. Dit is het gebod zoals u vanaf het begin gehoord hebt dat u daarin moet wandelen (2 Johannes 6)

Gelukkig mens

Afgelopen week ben ik weer eens begonnen met het doorlezen van het evangelie van Lucas. Ik lees de Bijbel niet volgens een bepaald schema, maar wel met zoveel mogelijk afwisseling: een boek uit het Oude Testament, een brief van Paulus of Petrus, en dan weer eens een evangelie. Steeds ontdek ik weer nieuwe dingen.

Deze keer viel mijn oog op een prachtig vers dat me eerlijk gezegd nog niet eerder was opgevallen. Elisabeth, de moeder van Johannes de Doper, is in gesprek met Maria, de moeder van Jezus, en zegt: Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan (Lucas 1:45). Zalig is zij... staat er in de Herziene Statenvertaling. In het Engels staat er 'blessed is she...', gezegend is zij.

Deze woorden sprak Elisabeth tegen Maria en eerlijk gezegd heb ik er altijd overheen gelezen. Maar van de week begreep ik ineens dat ze zoveel meer zijn dan zomaar een uitwisseling van beleefdheden, ze hebben een profetische klank. Ik kan ze op mijn eigen leven toepassen en eigenlijk kan elke vrouw ze als lijfregel aannemen: gelukkig ben ik, die gelooft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.

In de Bijbel zijn veel handvaten voor een gelukkig leven te vinden, denk bijvoorbeeld maar eens aan:

• Psalm 1:1, Gelukkig de mens die niet meegaat met wie kwaad doen, die de weg van zondaars niet betreedt, bij spotters niet aan tafel zit
• Psalm 41:2, Gelukkig wie zorgt voor de armen; in kwade dagen zal de HEER hem uitkomst geven
• Romeinen 4:7, Gelukkig is de mens wiens onrecht is vergeven, wiens zonden zijn bedekt
• Jacobus 1:12, Gelukkig is de mens die in de beproeving staande blijft

En vergeet ook de zaligsprekingen niet! De woorden zalig, gelukkig en gezegend worden door elkaar heen gebruikt. Maar de woorden zoals ze opgetekend zijn in Lucas 1:45 wil ik jullie toewensen in de komende week: Gelukkig ben jij als je geloofd hebt dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.

PS: Is er een bepaalde belofte van God waar je je aan vast moet én wilt houden?

Preek + huiswerk

Heb je 't ook wel eens? Je hoort iemand iets zeggen en denkt 'dat moet ik onthouden' en vervolgens ben je het een halve dag later vergeten. Zo gaat het ook vaak met de preken van dominees (sorry)...

Wij spreken regelmatig in verschillende kerkelijke gemeentes en samen proberen we steeds weer nieuwe dingen te verzinnen om zo'n preek ook praktisch te maken. We moeten tenslotte niet alleen hoorders van het Woord zijn, maar ook doeners. Zeggen hoe mooi of goed een preek is betekent niets als die woorden niet gevolgd worden door daden. In de eerste plaats zullen we moeten leren om dingen te onthouden en dat kan door ze op te schrijven. Hoe leren studenten op school of tijdens college? Door notities te maken en thuis verder te bestuderen. Zou het dan niet logisch zijn als we dat in de kerk ook deden?

Jan spreekt regelmatig in Christengemeente De Hoeksteen in Etten Leur en daar kregen alle gemeenteleden 's maandags na de preek een mailtje, lees maar even mee als je nieuwsgierig bent:

"Jan Verschoor gaf afgelopen zondag 'huiswerk' mee. Nog even voor iedereen via de mail als reminder! Het is belangrijk dat je "aan de slag gaat" met dat wat je zondag hebt gehoord. Groei en ontwikkel, zoek God en pas toe wat je hebt geleerd!

• Lees Spreuken 8
• Beluister nog eens zijn overdenking van 27 januari 2013 op www.dehoeksteen.com 
• Schaf een schrift of dagboek aan en maak dit jaar een begin om je geestelijke ervaringen op te schrijven
• Neem dit ook mee naar de samenkomsten en maak notities om thuis na te lezen
• Schrijf op wat je (over Jezus) hebt geleerd in 2012
• Schrijf op wat je graag wilt leren of ervaren, bijvoorbeeld, overwinning in bepaalde dingen, geestelijke gaven ontvangen...
• Schrijf vooral ook je geestelijke uitdagingen, vragen en teleurstellingen op.

Op die manier kunnen we een (half) jaar later zien welke gebeden verhoord zijn, welke wensen vervuld en welke vragen beantwoord. Zo wordt geestelijke groei veel duidelijker."

Wat is jullie ervaring als het aankomt op toepassen wat je in de kerk leert? Maak je wel eens aantekeningen tijdens de preek?

Terugblik en belofte

Mijn vriendin plaatste op haar quiltblog Sweet Home Ala Marja wat foto's van de watersnoodramp in 1953, nu zestig jaar geleden. Op één van de foto's zie je helemaal links nog net ons huisje. Ons dorp ligt aan een dijk die door het landschap slingert. Hier en daar herinneren diepe waterplassen (het wiel, of het waaltje) nog aan die watersnoodramp.

Soms is het water in de rivier weer even heel hoog, vooral als het stormt tijdens volle maan.

Ik herinner me dat ik als kind door het boek De Ramp heen bladerde samen met mijn broers. Met afgrijzen keken we naar de foto's van mensen in roeibootjes, van huizen tot de nok toe onder water en van verdronken koeien. We herkenden zelfs stukjes van 'onze' dijk in het boek. We hopen allemaal dat zoiets nooit meer zal gebeuren in Nederland.

Natuurrampen zijn overigens niet nieuw, die waren er altijd al. Noach maakte mee dat de aarde 150 dagen lang onder water stond. In de Bijbel lezen we verder over stormen, droogtes, en aardbevingen. Het gevecht tussen mens en de elementen is iets van alle tijden. Kou, hitte, droogte en overstromingen... ze wisselen elkaar trouwens even snel af als de opinies over milieu- en klimaatsveranderingen. Te koud, te nat, te warm of te droog... Moeten we daar zenuwachtig van worden?

De Bijbel is er duidelijk over:

Zolang de aarde bestaat, zal er een tijd zijn om te zaaien en een tijd om te oogsten, zal er koude zijn en hitte, zomer en winter, dag en nacht – nooit komt daar een einde aan (Genesis 8:22)