In de vorige blog over de wedergeboorte hebben we gezien dat Jezus er heel duidelijk over is; er is meer dan alleen een menselijke geboorte, er is ook een geestelijke geboorte. Dat zijn twee verschillende dingen. We zouden kunnen zeggen dat de Bijbel spreekt over een natuurlijke geboorte en een bovennatuurlijke (geestelijke) geboorte.
In het eerste hoofdstuk van het evangelie van Johannes wordt beschreven hoe Jezus, de Zoon van God, naar de aarde kwam. Sommige mensen geloofden wel in hem, sommigen niet. Dat is nu nog steeds zo. Er staat: Wie hem wel ontvingen en in zijn naam geloven, heeft hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden. Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God (Johannes 1:12-13).
We worden dus de eerste keer op natuurlijke wijze geboren (uit onze ouders) en de tweede keer op bovennatuurlijke wijze, namelijk uit God... als we tenminste het besluit nemen om te geloven in Jezus en Hem ontvangen (in ons leven, in ons hart, in ons denken). De natuurlijke geboorte is niet onze keus, de bovennatuurlijke (geestelijke) geboorte wel! We hebben namelijk de vrije wil gekregen om Jezus NIET te ontvangen, om NIET in Zijn naam te geloven en om dus NIET een kind van God te worden... en dus de wedergeboorte (de geestelijke geboorte) mis te lopen.
In Het Boek wordt het zo omschreven: Maar allen die Hem wel aanvaard hebben, heeft Hij het recht gegeven kinderen van God te worden. Door geloof in Zijn naam worden zij opnieuw geboren, natuurlijk niet als mens, maar geestelijk uit God. Mooi he? Dat kan je eenvoudigweg uitspreken: ik aanvaard U Jezus, ik wil geloven in Uw naam. Dat klinkt erg simplistisch, maar zo'n gebed (want dat is het) heeft grote gevolgen!