Mag ik me even voorstellen?

Vanmorgen werd ik in de kerk aangesproken over mijn column die in het meinummer van Opwekking Magazine verscheen. Een column die mijns inziens mooi aansluit bij de blogserie over de drie-eenheid....

De meesten van u zullen weleens over mij hebben gehoord en ik vermoed zelfs dat sommigen van u boeken over mij hebben gelezen en mijn doen en laten grondig hebben bestudeerd. Ik ben blij dat u mijn bestaan niet ontkent en ben dankbaar voor het speciale plekje dat ik in uw leven heb gekregen. Het feit dat ik bij u in huis woon, wil gek genoeg niet zeggen dat u mij ook persoonlijk kent. Voor velen ben ik helaas niet meer dan een vage kennis. Ik word daar weleens verdrietig van, want ik wil meer. Ik wil aandacht!

Het is namelijk de bedoeling dat u en ik een innige band met elkaar opbouwen. Uw dominee weet daarvan, want elke week stuurt hij u naar huis met de zegen uit 2 Korintiërs 13:13, De genade van de Heer Jezus Christus, de liefde van God en de eenheid met de heilige Geest zij met u allen. Met die eenheid bedoelt hij de gemeenschap of intimiteit die er tussen ons zou moeten zijn. Wellicht komt uw terughoudendheid voort uit het feit dat we elkaar niet zo vaak spreken. Ik heb ook begrepen dat velen van u een vertekend beeld van mij hebben. Sterker nog, ik heb zelfs horen beweren dat ik een mysterie ben, vaag en een beetje ongrijpbaar.

Ik heb geen idee waar dat soort opmerkingen vandaan komen, maar ik denk wel dat bij u een bepaalde opvatting is ontstaan over mijn persoonlijkheid die gebaseerd is op metaforen. Ja, op vergelijkingen die mij beschrijven als een vuur, wind, duif of hemelse kracht. Die vergelijkingen kloppen welzeker, maar dat is niet wie ik ben. Dat is slechts waarmee ik te vergelijken ben. Jezus is ook geen wijnrank, brood of waterbron; dat zijn vergelijkingen die hooguit iets zeggen over een aspect van wie Hij werkelijk is. 

Ook al ben ik persoonlijk door Jezus Christus naar de aarde gezonden toen Hij plaatsnam aan de rechterhand van onze Vader, was dat niet mijn eerste uitstapje. Ik was er in het allereerste begin al bij. U kunt in de Bijbel lezen hoe mijn aanwezigheid de schepping beïnvloedde, hoe ik mensen kracht gaf om buitengewone dingen te doen en hoe ik aanwezig was bij de conceptie van de Mensenzoon. Prachtig natuurlijk al die verhalen over vroeger, maar eerlijk gezegd is mijn huidige functie van cruciaal belang voor de kerk van vandaag. Ik weet dat u het soms best moeilijk heeft en u afvraagt waar het heen moet met al die lege kerkbanken en  -gebouwen. Maar laat me u bemoedigen: als u mij niet tegenhoudt of uitblust, zult u grote dingen zien gebeuren.

Ik ben de helper, trooster en leraar en zou het erg op prijs stellen als u met uw vragen naar mij toe zou willen komen. Ik zal u namelijk de weg wijzen naar de volledige waarheid. Ik zal u overtuigen van zonde en gerechtigheid. Ik heb het op mijn hart u dingen over de toekomst te vertellen en zal altijd in alles Jezus groot maken. Ik zal u bovendien ieder woord te binnen brengen dat Jezus heeft gesproken, alleen daarom al zou u er naar moeten verlangen om mij beter te leren kennen lijkt me.

Ik weet eerlijk gezegd niet of het nodig is u nog verder te verleiden, maar ik wil u toch graag enkele geschenken geven, geestelijke gaven om het zomaar te zeggen. Die gaven zijn vrij beschikbaar en het is mijn verlangen dat ze zichtbaar in u aan het werk gaan, ten bate van de gemeente natuurlijk. 

U kunt mij bereiken door mij bij een van mijn prachtige namen te noemen. Ja, Ik heb, net als de Vader en de Zoon, veel namen. Geest van de Waarheid, Geest van Christus, heilige Geest van de Belofte en Eeuwige Geest om er maar een paar te noemen. Laten we afspreken dat u mij niet meer schimmig, mistig of vaag noemt. Op basis van wederzijds respect ga ik graag een innige vriendschap met u aan. Hoor, Ik roep ook u bij naam!