Standvastig!

Geloof is ook een verstandsbesluit...

Bijbellezen is voor mij interactie met God. Ik lees vaak hardop en denk dan na en stel vragen, zeker wanneer ik bij een vers kom dat van de bladzijde af lijkt te springen, en dat gebeurt nogal eens :) Eergisteren bijvoorbeeld, toen ik me door de profetieen voor de landen heen worstelde in Jesaja, op zoek naar een lichtpuntje. En daar was het: De standvastige is veilig bij U, vrede is er voor wie op U vertrouwt (Jesaja 26:3).

In het engels staat het er wat sterker, maar toch zal ik proberen de gedachten die ik bij dit vers kreeg te vertalen naar het Nederlands. Ben ik standvastig? Wat betekent dat eigenlijk? Kan het zijn dat als ik geen vrede ervaar, om wat voor redenen dan ook, ik onstandvastig ben in mijn denken en doen? Moeilijke vragen he? Toch zijn ze God niet onbekend. In de psalmen kunnen we lezen hoe men die vraag vaak bij God neerlegde, onderzoek mij toch Heer... Geloof is niet alleen een hartsgesteldheid of een geestelijk oefening, het is ook een verstandsbesluit. Het besluit om duidelijke keuzes te maken en ons niet door alles en nog wat van de wijs te laten brengen, heen en weer geslingerd op de golven...

Het grootste gebod zoals Jezus dat nog maar eens aanhaalde is, Heb de Heer uw God lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met geheel uw verstand (Matteus 22:37). Ja, ook met ons verstand. Het is belangrijk dat we een balans vinden in onze liefde voor God, emotioneel, geestelijk en ook rationeel. Als we dat op eigen kracht proberen bevinden we ons in woelig vaarwater, we hebben hierbij echt de hulp van de Heilige Geest nodig. Als we ons hart, ziel en verstand onderwerpen aan de Heilige Geest, Hem ons volledige vertrouwen geven, dan zullen we die vrede ervaren waar de profeet Jesaja al over sprak. 

Romeinen 8:6 bevestigt dat: Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede.