zaterdag 31 maart 2012

Oorlogsverleden

Als je de naam Servië hoort, waar denk je dan aan? Wat voor beelden komen er in je op? Ik moet bekennen dat het een land is waar ik eigenlijk weinig van weet, behalve dan dat het tot het voormailige Joegoslavië behoorde en door oorlog verscheurd werd. Servië... daar hebben we weinig mee om het zo maar te zeggen.

Toch hebben we het met onze Stichting aangedurfd om een project op te starten voor Servië, want we hebben daar goede contacten. Door alle negatieve berichtgeving vergeten we wel eens dat ook in Servië een nieuwe generatie is opgestaan, een generatie die positief wil bouwen aan hun land. Ja, er komen ook daar mensen tot geloof, veelal op wonderlijke en radicale wijze... bijvoorbeeld mensen die jarenlang gebukt gingen onder verslaving aan alcohol en drugs. In het voormalig communistische land was geen hulpverlening zoals wij die kennen, zeker geen christelijke hulpverlening... geen God en dus geen hoop.

Maar dat is aan het veranderen, stukje bij beetje. Twaalf jaar geleden begonnen Sasa en Svetlana Ivanovic daar een opvangcentrum voor verslaafden onder de vlag van Teen Challenge in Zuid Californië, waar wij overigens zitting hadden in de Adviesraad. In de volksmond hebben we het over verslaafdenzorg, maar eigenlijk is het een discipelschap-programma; mensen komen in aanraking met de levende God en worden voor altijd veranderd. De werkzaamheden werden tot voor kort voornamelijk gesponsord door gulle gevers uit de USA, maar wij geloven dat er een verschuiving plaats gaat vinden. Europa zal op de bres moeten gaan staan voor haar eigen projecten en initiatieven en wij willen daar een bescheiden begin mee maken. Stichting Traveling Light wil een Hollandse lentezon laten schijnen in donkere stukjes van Europa, dat doen we door praktische hulp te bieden, maar ook financiele steun en geestelijke bemoediging! 

We zoeken momenteel DRINGEND hulp voor Servië, kijk maar eens op onze blog. Wij geloven dat een mens, een straat, een stad, een land, ja alle naties zullen veranderen als ze de vrede van Jezus Christus leren kennen.

woensdag 28 maart 2012

Vriendelijkheid

Het maakt niet uit hoe vaak we de woorden en lessen van Jezus lezen; we kunnen steeds weer iets nieuws leren! Laatst las ik weer zo'n opmerking waarvan je denkt... oei, staat dat er echt?!

Ik zat te lezen in Lucas 6, een hoofdstuk boordevol wijze en praktische levenslessen voor de Christenen. In vers 35 (Het Boek) staat, Weet u wat u moet doen? Uw vijanden liefhebben en goed voor hen zijn en hun iets te leen geven zonder erop te rekenen dat ze u terugbetalen. Dan krijgt u een grote beloning in de hemel. Dan zult u echt zonen van God zijn... Daar zou ik op zich al uren over kunnen nadenken en praten, maar deze keer viel mijn oog op wat Jezus er achter aan zegt, een opmerking waar je niet zo vaak over hoort preken: Want Hij is vriendelijk en goed voor ondankbare en slechte mensen.

Hij, God, is vriendelijk en goed voor ondankbare en slechte mensen. Is dat het beeld wat we van God hebben? Is dat het beeld wat wij navolgen? Wij hebben vaak het idee dat God slechte mensen straft, ja zelfs de christenen die iets slechts hebben gedaan. Maar hier staat iets heel anders, God is vriendelijk en goed. Daar kunnen we wat van leren. Zijn wij vriendelijk en goed voor ondankbare en slechte mensen?

God = liefde en in 1 Corinthiërs 13:4 staat dat de liefde vriendelijk is. God kan niet anders dan zijn goedheid en vriendelijk tonen, dat is zijn karakter. Maar hoe zit het met ons? De Bijbel leert dat vriendelijkheid goed is voor de mens. In Spreuken 11:17 staat zo mooi, Een zachtaardig en vriendelijk mens doet zichzelf goed, maar een wreed mens schaadt zichzelf. Wellicht zullen we onszelf niet zo snel 'wreed' noemen, maar de vraag is vandaag: zijn we vriendelijk? Niet alleen tegenover gelijkgezinden, maar juist tegenover ondankbaren en slechte mensen?

Vriendelijkheid is een vrucht die de Heilige Geest (Galaten 5:22) in ons wil voortbrengen, opdat we meer en meer op Hem gaan lijken. Hoe kunnen we daarin groeien? Door de ondankbare en slechte mensen die op ons pad komen vriendelijk en goed te behandelen. Dat is een serieuze opdracht als we werkelijk zonen en dochters van God genoemd willen worden!

Ik ben een God van vriendelijkheid [Jeremia 9:24]

woensdag 21 maart 2012

Joodse koning

Afgelopen week werd de Franse stad Toulouse opgeschrikt door een schietpartij voor de deur van een Joodse school, waarbij vier mensen (waaronder drie kinderen) om het leven kwamen. De discussie over Jodenhaat laait weer op.

Iedereen zal er wel een mening over hebben en iedereen zal wel weten te vertellen wat er met de dader moet gebeuren, maar ik denk dan toch... het is makkelijk om met de vinger te wijzen. Maar hoeveel Christenen zijn er niet die zogezegd 'niets' met de Joden of met Israel hebben? Hoeveel Christenen zijn er niet die helemaal geen hart hebben voor het Joodse volk, om wat voor reden dan ook? Hoeveel kerken zijn er niet waar NOOIT over de Joden of Israel wordt gesproken? Ik denk dan: hoe kan dat nou? Hoe is het mogelijk dat je geen uitgesproken liefde voor de Joden hebt als de Koning van de Joden in je eigen hart woont?

Toen Jezus voor de prefect stond, stelde deze hem de vraag: "Bent u de koning van de Joden?' Jezus zei: 'U zegt het.'
(Matteus 27:11)

zaterdag 17 maart 2012

Vernieuwing binnen de kerken?

Op de blog Geestelijke Momenten las ik iets over vernieuwing in de kerken en dat herinnerde mij aan een column die ik eens voor Opwekking Magazine over dit onderwerp schreef. Eentje uit de gouwe ouwe doos. Hier komt ie:

Laatst las ik in een Christelijk vakblad iets over vernieuwing binnen de kerken. Oh, het kriebelt blijkbaar weer, dacht ik. Het zal de lente wel zijn, de drang om met de bezem door de kast te gaan en alle rommel eruit te vegen. Het voorjaar is een tijd van vernieuwing, van nieuw leven. Het is een seizoen waarin dorre dingen weer kleur krijgen, een seizoen van hoop en uitbundige bloei. Ook als Christenen zien we steeds weer uit naar vernieuwing.

Via Google heb ik voor de aardigheid dat woord eens opgezocht en ik moet eerlijk toegeven dat ik verbaasd was over de webresultaten. Er is geestelijke vernieuwing, charismatische vernieuwing, kerkelijke vernieuwing, katholieke en gereformeerde vernieuwing, liturgische vernieuwing en zelfs diakonale vernieuwing. Een aardige mond vol en een buitenstaander zou hier uit kunnen concluderen dat we als gelovigen flink in beweging zijn, het onbekende niet schuwen en echt niet zo vastgeroest in tradities en rituelen zitten als menigeen vermoedt. U vraagt, wij vernieuwen! Toch denk ik dat het goed is eens even stil te staan bij de vernieuwing die wij, op welk niveau dan ook, najagen. We kunnen namelijk het interieur van de kerk vernieuwen, de zangbundels aanpassen, de doop symboliseren en de liturgie een eigentijdse make-over geven, maar maakt dat ons tot andere mensen? Doet dat ons geloof groeien? Zijn dat de dingen waardoor we werkelijk tot een diepere en levendigere relatie met de Here Jezus komen?

Stel je eens voor dat je al een tijdje verdrietig en eenzaam bent. Je verlangt echt naar een doorbraak, naar verlossing. Je besluit om de inrichting van je huis totaal te veranderen, allemaal leuke, frisse kleuren en een waanzinnige HDTV. Je zoekt een nieuwe baan, kiest voor een extreem nieuw kapsel en boekt een vakantie naar Kreta. En daar zit je dan, alles om je heen is nieuw, maar van binnen is er niets veranderd. Zo gaan we soms ook te werk in ons geestelijk leven, we vernieuwen van alles en iedereen aan de buitenkant, maar van binnen zitten we nog steeds met dezelfde teleurstellingen, dezelfde vragen en dezelfde boosheid. Het is niet voor niets dat de bijbel oproept tot een vernieuwing van ons denken, niet van de dingen om ons heen. De bijbel legt de nadruk op innerlijke vernieuwing, niet op uiterlijke verandering, U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen (Romeinen 12:2).

We kunnen vernieuwen en verbeteren zoveel we willen, maar zolang ons denken bij het oude blijft slaan we de plank mis. Het vernieuwen van onze gezindheid, of ons denken, vindt niet van de één op de andere dag plaats, het is een proces dat begint met de roep die David al heel lang geleden naar de hemel liet opgaan; vernieuw mijn geest, maak mij standvastig (Psalm 51:12). Vernieuwing vindt plaats als we de Heilige Geest zijn werk in ons laten doen. Wat dan van binnen plaats vindt zal uiteindelijk aan de buitenkant zichtbaar worden, als een levend getuigenis van de Kracht die aan het werk is in ons. Onze geest en ons denken moeten voortdurend vernieuwd worden staat er in Efeziers 4:23. Als we dat écht geloven leggen we vanzelf minder nadruk op de buitenkant.

REACTIES?

donderdag 15 maart 2012

Wat is nu liefde?

Schilderij van Wendela Verstoep: Profetisch Hart
Laatst las ik een stukje in het boek Ademruimte van zakenpartner en broer in het geloof, psycholoog Matthijs Goedegebuure. Zomaar een paar regels die je aan het denken kunnen zetten, graag wil ik het met jullie delen...

"Als er in je leven iets ingrijpends gebeurt, heb je allemaal een eerste automatische reactie. Een gewoonte, een reactiestijl. Ik heb mezelf vandaag eens afgevraagd: Wat is mijn eerste automatische reactie? Wat doe ik als eerste? Of wat denk ik eigenlijk als eerste?

Mijn eerste gedachte is vaak: 'Wat is nu het beste?', 'Wat is eerlijk?' of 'Wat is nu wijs?' Ik ben geneigd om direct naar de beste oplossing te zoeken. Hoe verder ik in het leven kom, hoe meer ik ontdek dat niet goede oplossingen, maar liefde het belangrijkste is waar alles om draait. Ik hoop daarom zover te komen dat mijn eerste automatische reactie wordt: 'Wat is nu liefde?'

Liefde voor God en mensen stuurt me soms een andere kant op dan mijn vermeende wijsheid of mijn idee over wat het beste of het meest eerlijke is. Liefde is niet altijd logisch. en zelfs niet altijd rechtvaardig. Liefde stelt je in staat om domheid of oneerlijkheid te accepteren. Liefde is de grootste kracht in het leven."

De grootste daarvan is de liefde
1 Korinthiers 13:13

woensdag 7 maart 2012

Karigheid nader bekeken

Het lijkt wel of er tegenwoordig alleen nog maar geschreven en gediscussieerd wordt over geld-gerelateerde zaken. Kranten en tijdschriften staan bol van het slechte nieuws over economische recessie, dalende aandelenkoersen, dubieuze investeringen, wankele valuta-markt, kwakkelend vastgoed en, oh ja, natuurlijk de bezuinigingen. 

In de Bijbel gaat het ook nog al eens over geld, blijkbaar is er niets nieuws onder de zon :) De terminologie mag dan veranderd zijn, de principes zijn hetzelfde gebleven. De bijbel spreekt namelijk niet zozeer over bijvoorbeeld uitgeven en verdienen, maar over zaaien en oogsten. De apostel Paulus wijdt er, op de zijn bekende manier, nogal over uit in zijn tweede brief aan de Korintiers. Ik zou daar graag een wijze les uit willen halen voor deze blog: Bedenk dit: wie karig zaait, zal karig oogsten; wie overvloedig zaait, zal overvloedig oogsten (2 Korintiers 9:6).

Wat een fantastisch, simpel basisprincipe voor een zorgeloos leven is dat toch. In de context gaat het over geld, maar uiteraard kunnen we het op alle facetten van het leven toepassen. Als je nooit eens vriendelijk naar iemand glimlacht, is de kans vrij klein dat mensen jou zullen toelachen. Als je altijd en eeuwig kritisch bent zullen mensen jou ook bekritiseren. Het principe dat Paulus hier aanhaalt is gebaseerd op de woorden van Jezus: de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt [Lucas 6:38]. Dat gaat op voor de mate waarin wij liefhebben, oordelen, vergeven en uitdelen.

Paulus schrijft 'bedenk dit', alsof hij wil zeggen 'hebben jullie er wel erg in?' God belooft in zijn Woord om voor zijn kinderen te zorgen, dat is een belofte, een waarheid die vast staat. Maar er zijn daarnaast heel eenvoudige en praktische geestelijke principes die wij ons toe moeten eigenen op onze reis naar geestelijke volwassenheid. Stel dat je altijd trouw een gift in de collectezak gooit op zondag, maar die gift is ongeveer gelijk aan het bedrag dat je voor een mooi tijdschrift uitgeeft of voor een bos bloemen op tafel... dan is de maat waarmee je God meet gelijk aan de maat waarmee je je dagelijkse huishouden meet. Misschien ga ik daarin te ver, maar ik wil maar een voorbeeld aanreiken. Denk er eens over na wat voor oogst jij eigenlijk verwacht in je leven en ga op basis daarvan zaad zaaien. Als je aandacht nodig hebt zul je aandacht moeten geven, als je geduld nodig hebt zul je geduld moeten geven, als je geld nodig hebt zul je geld moeten geven... en bedenk daarbij dan dat karig zaaien een karige oogst voortbrengt.

Karig (armoedig, gierig, krap, krenterig, matig, schraal, schriel, sober, spaarzaam, weinig, zuinig) zaaien zal GEEN overvloedige oogst voortbrengen. Dat zeg ik niet, dat zegt de Bijbel. Dat is misschien best een harde les om te leren, maar ook eentje die een doorbraak kan veroorzaken in ons leven zodra we het principe erachter gaan begrijpen. Pas als we serieus een begin gaan maken met vrij, blij en overvloedig geven, zullen we zien dat de sluizen van de hemel opengaan en zegen in overvloed op ons zal neerdalen (Maleachi 31:10). De Bijbel leert ons geen verkwisting (Jezus liet zelfs de kruimels na de wonderbaarlijke spijziging oprapen) maar zeker ook geen bezuiniging en spaarzaamheid als het aankomt op wat we weggeven.

Les van Koning David:
Nee,’ antwoordde de koning, ‘ik wil ervoor betalen. Ik ga niet de HEER, mijn God, een brandoffer brengen dat me niets heeft gekost (2 Samuel 24:24)

maandag 5 maart 2012

Ongewone kerkdienst

Wij houden van gek doen, wij houden wel van een goeie grap... ja, ook in de kerk hoor! Want ook daar kunnen we ons geloof praktiseren, letterlijk :)

Afgelopen zondag sprak Jan in Christengemeente De Hoeksteen over praktisch geloof, over daden aan je geloof toevoegen... en weet je wat zo mooi was? Er volgde een practicum op de preek, de gemeente liet nog geen minuut later zien waar ze met elkaar toe in staat waren. We maakten zo wel iets heel bijzonders mee, kijk maar eens op de blog van onze Stichting

De preek van Jan over praktisch geloof kan je via de website van De Hoeksteen beluisteren, klik op preken online.

zaterdag 3 maart 2012

Blogger award

Zo nu en dan reizen er zogenaamde awards rond door blogging-land, zo kreeg ik van Wendy Born de Versatile Blogger Award. Wat betekent 'versatile'? Vrij vertaald is dat variatie, afwisseling. Iemand tipt jouw blog dus als zijnde afwisselend en interessant; altijd leuk om een compliment te krijgen en even in de spotlight te staan natuurlijk.

Regel is wel dat je 7 onthullingen over jezelf moet delen en de award moet doorgeven. Hhmmmm.... misschien vinden jullie het leuk om te weten dat ik:

1. dol ben op boterhammen met pindakaas + hagelslag!
2. wanhopig probeer Hebreeuws te leren
3. dit jaar 50 verwacht te worden
4. een oudere en een jongere broer heb
5. eigenlijk een tollenaar ben, want ik werk bij de Gemeentebelastingen
6. ook te vinden ben op Twitter
7. ervan droom om een onthaastingsoord te openen in Zuid Spanje

Graag geef ik deze award door aan Mirjam, van Alles wat adem heeft...