 |
| Schilderij van Wendela Verstoep: Profetisch Hart |
Laatst las ik een stukje in het boek Ademruimte van zakenpartner en broer in het geloof, psycholoog Matthijs Goedegebuure. Zomaar een paar regels die je aan het denken kunnen zetten, graag wil ik het met jullie delen...
"Als er in je leven iets ingrijpends gebeurt, heb je allemaal een eerste automatische reactie. Een gewoonte, een reactiestijl. Ik heb mezelf vandaag eens afgevraagd: Wat is mijn eerste automatische reactie? Wat doe ik als eerste? Of wat denk ik eigenlijk als eerste?
Mijn eerste gedachte is vaak: 'Wat is nu het beste?', 'Wat is eerlijk?' of 'Wat is nu wijs?' Ik ben geneigd om direct naar de beste oplossing te zoeken. Hoe verder ik in het leven kom, hoe meer ik ontdek dat niet goede oplossingen, maar liefde het belangrijkste is waar alles om draait. Ik hoop daarom zover te komen dat mijn eerste automatische reactie wordt: 'Wat is nu liefde?'
Liefde voor God en mensen stuurt me soms een andere kant op dan mijn vermeende wijsheid of mijn idee over wat het beste of het meest eerlijke is. Liefde is niet altijd logisch. en zelfs niet altijd rechtvaardig. Liefde stelt je in staat om domheid of oneerlijkheid te accepteren. Liefde is de grootste kracht in het leven."
De grootste daarvan is de liefde
1 Korinthiers 13:13
Amèn!
BeantwoordenVerwijderenHeb er ook niets meer aan toe te voegen. Het is helemaal waar!
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk is er niets aan toe te voegen... behalve dan eigen gedachten... wat is mijn eerste reactie meestal??
BeantwoordenVerwijderenIs waar zeker weten dat liefde kan gaan over de grenzen van het logische. Moeten wij daarbij niet uit het oog verliezen dat wij ook onszelf mogen, ja moeten liefhebben. Ben net een boek aan het lezen waarin een vrouw zich volkomen meent te moeten wegcijferen uit liefde voor de ander. Ze eindigt op in een inrichting. Liefde voor die ander, prachtig zeker doen maar laat je niet misbruiken, uitputten, slopen enkel omdat je denkt dat het je christenplicht is om steeds je grenzen te verleggen in investeren in die ander. Er zijn ook bijbelsteksten die het over het stof van je voeten kloppen hebben. Ook die komen voort uit liefde...
BeantwoordenVerwijderenBeste Clint, welk boek is dat wat je aan het lezen bent? Ik heb mij altijd weggecijferd in mijn relatie en nu zie ik mijn dochter het ook weer doen. Dat is zo pijnlijk en ik zou mijn dochter graag willen helpen. Lieve groet, Maria
VerwijderenMijn eerste reactie is dat ik vaak eerst in de war raak. En dan ga praten over wat het beste zou zijn.
BeantwoordenVerwijderenPeter, ik denk dat het soort liefde waar jij over schrijft een menselijke liefde is, die kan falen, die kan teleurstellen. Maar goddelijke liefde niet!
BeantwoordenVerwijderenDank voor je commentaar, al moest ik het wel 3x lezen :) zo snel heb je achter elkaar zitten typen denk ik.
Hhmmm, ook interessant Indy, in de war raken en dan erover praten. Dat lucht wel op denk ik en zal ook best wel oplossingen brengen.
BeantwoordenVerwijderenals alle mensen hier toch eens meer aan zouden denken,wat een verschil zou dat maken.mooie woorden marja.groetjes van sjanie
BeantwoordenVerwijderenGoed er zijn vormen van liefde maar ik krijg altijd de kriebels van de gedachte dat jij als mens (christen) alles in liefde moet accepteren alsof dat de maatstaf zou zijn van het ware geloof.
BeantwoordenVerwijderenDan denk ik: waar blijf je als mens dan met de liefde tot jezelf? Moeten wij onszelf geheel en al uitstuffen om die ander. Is dat dan pas Goddelijke liefde? Ik begrijp wat je wil zeggen hoor, de massa zegt dit ook namelijk. (bijbeltekst erbij over de liefde die alles verdragen kan) Toch ben ik van mening dat wij op moeten passen onszelf in al dat liefhebben ook mee te nemen. Ook jijzelf hebt een plaatsje binnen de Goddelijke liefde.
Dat mis ik vaak in dit soort gedachten. Liefde brengt soms ook scheiding tussen vader en zoon en schoonmoeder en dochter.
Hoi, afgelopen dinsdag op de vrouwenochtend moesten we naar onszelf wijzen. De spreekster zei: Gek hey, niemand wijst naar zijn voorhoofd. Je wijst automatisch naar je hart. Daar zit de kern van je zijn."ik ben lief, ik heb lief, Ik lief jou!"
BeantwoordenVerwijderenMooi stukje, Marja. Ja, dat is een goede gedachtegang: wat is nu liefde? De waarheid is dat Gods liefde vaak ingaat tegen wat ik als mens als eerste zou denken of doen... Het was voor Jezus ook niet makkelijk om zijn leven te geven voor anderen, dat kostte hem behoorlijk wat strijd! Voor mij is het evenmin makkelijk, om 'mijn leven' te geven (lees: tijd, lichaam, geld). En 't is ook niet makkelijk om af en toe 'nee' te zeggen, trouwens :) Sommigen zeggen van nature te snel 'ja', en dat hoeft helemaal geen liefde te zijn. Er kan namelijk een heleboel 'eerzucht' of 'onzekerheid' zitten in jezelf aldoor maar op te offeren, zonder als een goed rentmeester met je lichaam om te gaan... (In reactie op Peter :))
BeantwoordenVerwijderenDank voor jullie reacties, nog meer om over na te denken Annemieke... wat is dan liefd? Ik denk toch, dat je dan de ander hoger of belangrijker acht dan jezelf, zoals de bijbel dat noemt. Dat is per situatie anders natuurlijk.
BeantwoordenVerwijderen