Karigheid nader bekeken

Het lijkt wel of er tegenwoordig alleen nog maar geschreven en gediscussieerd wordt over geld-gerelateerde zaken. Kranten en tijdschriften staan bol van het slechte nieuws over economische recessie, dalende aandelenkoersen, dubieuze investeringen, wankele valuta-markt, kwakkelend vastgoed en, oh ja, natuurlijk de bezuinigingen. 

In de Bijbel gaat het ook nog al eens over geld, blijkbaar is er niets nieuws onder de zon :) De terminologie mag dan veranderd zijn, de principes zijn hetzelfde gebleven. De bijbel spreekt namelijk niet zozeer over bijvoorbeeld uitgeven en verdienen, maar over zaaien en oogsten. De apostel Paulus wijdt er, op de zijn bekende manier, nogal over uit in zijn tweede brief aan de Korintiers. Ik zou daar graag een wijze les uit willen halen voor deze blog: Bedenk dit: wie karig zaait, zal karig oogsten; wie overvloedig zaait, zal overvloedig oogsten (2 Korintiers 9:6).

Wat een fantastisch, simpel basisprincipe voor een zorgeloos leven is dat toch. In de context gaat het over geld, maar uiteraard kunnen we het op alle facetten van het leven toepassen. Als je nooit eens vriendelijk naar iemand glimlacht, is de kans vrij klein dat mensen jou zullen toelachen. Als je altijd en eeuwig kritisch bent zullen mensen jou ook bekritiseren. Het principe dat Paulus hier aanhaalt is gebaseerd op de woorden van Jezus: de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt [Lucas 6:38]. Dat gaat op voor de mate waarin wij liefhebben, oordelen, vergeven en uitdelen.

Paulus schrijft 'bedenk dit', alsof hij wil zeggen 'hebben jullie er wel erg in?' God belooft in zijn Woord om voor zijn kinderen te zorgen, dat is een belofte, een waarheid die vast staat. Maar er zijn daarnaast heel eenvoudige en praktische geestelijke principes die wij ons toe moeten eigenen op onze reis naar geestelijke volwassenheid. Stel dat je altijd trouw een gift in de collectezak gooit op zondag, maar die gift is ongeveer gelijk aan het bedrag dat je voor een mooi tijdschrift uitgeeft of voor een bos bloemen op tafel... dan is de maat waarmee je God meet gelijk aan de maat waarmee je je dagelijkse huishouden meet. Misschien ga ik daarin te ver, maar ik wil maar een voorbeeld aanreiken. Denk er eens over na wat voor oogst jij eigenlijk verwacht in je leven en ga op basis daarvan zaad zaaien. Als je aandacht nodig hebt zul je aandacht moeten geven, als je geduld nodig hebt zul je geduld moeten geven, als je geld nodig hebt zul je geld moeten geven... en bedenk daarbij dan dat karig zaaien een karige oogst voortbrengt.

Karig (armoedig, gierig, krap, krenterig, matig, schraal, schriel, sober, spaarzaam, weinig, zuinig) zaaien zal GEEN overvloedige oogst voortbrengen. Dat zeg ik niet, dat zegt de Bijbel. Dat is misschien best een harde les om te leren, maar ook eentje die een doorbraak kan veroorzaken in ons leven zodra we het principe erachter gaan begrijpen. Pas als we serieus een begin gaan maken met vrij, blij en overvloedig geven, zullen we zien dat de sluizen van de hemel opengaan en zegen in overvloed op ons zal neerdalen (Maleachi 31:10). De Bijbel leert ons geen verkwisting (Jezus liet zelfs de kruimels na de wonderbaarlijke spijziging oprapen) maar zeker ook geen bezuiniging en spaarzaamheid als het aankomt op wat we weggeven.

Les van Koning David:

Nee,’ antwoordde de koning, ‘ik wil ervoor betalen. Ik ga niet de HEER, mijn God, een brandoffer brengen dat me niets heeft gekost (2 Samuel 24:24)