Vruchtbare bodem

Laatst verbaasde ik me er weer eens over hoe tijdloos de gelijkenissen van de Here Jezus vaak zijn. Men worstelde tweeduizend jaar geleden veelal met dezelfde dingen als wij. Neem nou zo'n gelijkenis als die van de zaaier...

In Lucas 8 vertelt Jezus de gelijkenis aan een grote menigte mensen en even later geeft hij een nadere uitleg aan zijn leerlingen. Hij bereidt ze als het ware voor op de gevolgen van evangelieverkondiging. Hij maakt duidelijk dat mensen in principe op vier manieren met Gods Woord kunnen omgaan, lees vers 11-15 er maar eens op na.

• Het zaad op de weg, dat zijn zij die geluisterd hebben, maar daarna komt de duivel en graait het woord weg uit hun hart, om te voorkomen dat ze worden gered door te geloven. Misschien heb je dit wel eens zien gebeuren in je omgeving, het kan een hele teleurstelling zijn als je dat van dichtbij meemaakt. We kunnen altijd bidden dat er opnieuw een moment komt voor die persoon...
• Het zaad op de rotsachtige bodem, dat zijn zij die het woord vol vreugde aannemen wanneer ze het horen, maar het schiet geen wortel; ze geloven zolang het hun goed uitkomt, maar als ze op de proef worden gesteld, worden ze afvallig. Geloof zonder wortel houdt geen stand, bij het eerste zuchtje wind ligt het omver. Misschien herken je dat ook wel bij jezelf of bij mensen om je heen. De wortel van ons geloof is liefde, de liefde van God. Laten we daar in blijven groeien!
• Het zaad dat tussen de distels valt, dat zijn zij die wel geluisterd hebben, maar door zorgen en rijkdom en de genoegens van het leven worden ze gaandeweg verstikt, zodat ze geen vrucht dragen. Ik denk dat veel gelovigen zich in deze groep bevinden. Jezus noemt zorgen, rijkdom en genoegens in één adem; het zijn allemaal zaken die afleiden van de waarheid, zaken die er voor zorgen dat we ons niet kunnen verdiepen in Zijn Woord, in Zijn beloftes. Verstikking... dit is één van de grootste problemen waar wij als gelovigen in de westerse wereld mee te kampen hebben. Stress, angst, zorgen, materialisme, luxe... allemaal zaken die ons zo in beslag nemen dat het Woord niet in ons kan groeien.
• Het zaad in de vruchtbare grond, dat zijn zij die met een goed en eerlijk hart naar het woord hebben geluisterd, het koesteren en door standvastigheid vrucht dragen. Dit is ons doel, hier willen we uitkomen: Gods woord koesteren en door STANDVASTIGHEID vrucht dragen. Dat gaat dus blijkbaar niet vanzelf, dat vergt doorzettingsvermogen. Gods Woord koesteren betekent het heel dicht bij ons houden, er elke dag mee bezig zijn, er met anderen over praten en ernaar verlangen om er meer uit te leren. Standvastig zijn in ons geloof, ook als de wereld ons wat anders wijs wil maken. Dan zullen we vrucht dragen!

Is jouw hart vruchtbare grond?