I = Israel

Op mijn zomervakantieleesplankje staat I voor Israel.

Er is geen land ter wereld dat zoveel bekritiseerd wordt als Israel. En dan vooral door mensen die nog nooit een Jood of Arabier uit Israel hebben gesproken, laat staan een bezoekje aan het land hebben gebracht.

Maar goed, wat hebben Christenen eigenlijk met Israel?

Het land Israel is genoemd naar de aartsvader Jacob (zoon van Izak, kleinzoon van Abraham) die in de woestijn een ontmoeting en worsteling met God had. In Genesis 32:29 staat geschreven: Voortaan zal je naam niet Jakob zijn maar Israël, want je hebt met God en mensen gestreden en je hebt gewonnen.

De twaalf zonen van Jakob en hun nakomelingen worden in de Bijbel het volk van Israel genoemd. Daarnaast spreekt de Bijbel ook duidelijk over het land van Israel.  Bijvoorbeeld in Jozua 21:43, Zo schonk de HEER Israël het hele land, zoals hij hun voorouders onder ede beloofd had. De Israëlieten namen het in bezit en gingen er wonen. [De grenzen die God voor ogen heeft staan in Ezechiël 48].

Sindsdien zijn er duizenden jaren voorbij gegaan en de Israelieten zijn door verdrukking, vervolging en ballingschap over de hele wereld verspreid totdat in 1947 een resolutie in de VN met meerderheid van stemmen werd aangenomen die ertoe leidde dat op 15 mei 1948 de staat Israel werd uitgeroepen. [mijn zoektocht op Google bracht trouwens aan het licht dat deze historische gegevens verwijderd of veranderd zijn! Dat zet te denken...]

Israel en het Joodse volk zijn zo belangrijk omdat uit hen de beloofde Messias is voortgekomen: Jezus Christus, de Redder van de wereld. Veel Christenen zegenen Israel (door voor ze op te komen in gesprekken, door producten te kopen of een vakantie te boeken) omdat God daar heel duidelijk over spreekt (Genesis 12:2-3): Ik zal je tot een groot volk maken, ik zal je zegenen, ik zal je aanzien geven, een bron van zegen zul je zijn. Ik zal zegenen wie jou zegenen, wie jou bespot, zal ik vervloeken. Alle volken op aarde zullen wensen, gezegend te worden als jij.