Aanbidding voor de Koning

Schilderij: Mattia Preti (1613-1699)

Sta op, mijn volk

 Laat uw licht schijnen,

zodat alle volken het zien!

Want de glorie van de Heer

stroomt over u heen.

Een duisternis,

zwart als de nacht,

zal alle volken van de aarde omhullen,

maar de glorie van de Heer

zal van u afstralen.

Alle volken

zullen op uw licht afkomen;

machtige koningen zullen komen

om te zien

hoe de glorie van de Heer

op u rust.

[Jesaja 60:1-3]

Jezus was het langbeloofde licht. Hij kwam om de mensen te verlichten. Nu zijn wij Zijn licht in de wereld. Sta op en laat uw licht schijnen!

December give-away!

Lieve lezers van deze blog,

Aan het eind van weer een mooi en inspirerend blogging jaar wil ik jullie graag bedanken voor het meelezen, volgen en delen van mijn posts. Jullie reacties en commentaren maken de posts tot waardevolle interacties over allerlei onderwerpen van levensbelang.

Ik kan jullie niet allemaal persoonlijk bedanken, want heel veel lezers blijven liever onbekend, en dat is natuurlijk prima zo. Bij deze wil ik wel mijn waardering uitspreken voor iedereen die deze blog bezoekt; of je nu lezer, blogger of schrijver-in-spé bent... Zonder jullie bemoedigingen zou deze blog niet blijven bestaan. Als dank gooi ik er deze maand graag een give-away tegenaan!

Maak kans op een exemplaar van Frisse Kijk 2 met als bonus het grappige boek Blokje Om van mijn vader, dat ter gelegenheid van zijn 80ste verjaardag uitkwam. Frisse Kijk is een heel inspirerend boek om bijvoorbeeld samen met je man/vrouw of een vriend(in) door te nemen, het biedt gegarandeerd stof tot boeiende gesprekken over God, geloof en de Bijbel. Blokje Om is wat luchtiger en geeft een hondse kijk op de mensenwereld :)

Het enige dat je hoeft te doen om mee te dingen in  deze give-away is je commentaar onderaan deze post achterlaten door in maximaal 6 woorden te beschrijven hoe je 2014 hebt ervaren. (Dat is voor de schrijvers en dichters onder ons gelijk een mooie oefening om een six-word-story te schrijven.)

Later deze maand zal ik Jan vragen om een naam uit de hoed te trekken!

Hoop voor de toekomst (4)

Kranten, televisie, tijdschriften en internet... allemaal doen ze hun best onze huizen, hoofden en harten te vullen met negatieve berichten. Berichten die ons moeten doen geloven dat het hopeloos gesteld is met de wereld en die ons angst voor de toekomst willen opleggen.

Ja natuurlijk bepaal je zelf waar je naar kijkt en wat je leest... maar ik zie toch wel om me heen dat de meeste mensen helmaal niet zo selectief kijken, luisteren en lezen. Bijna ongemerkt blijven beelden en woorden op ons netvlies gegrift staan en langzaam maar zeker overschreeuwen ze de waarheid uit Gods woord.

Echter, onze toekomst is helemaal niet hopeloos, onze toekomst is juist heel hoopvol! Eens komt er een wereld zonder honger, zonder pijn, zonder oorlog. In Hebreeën 6:18 staat, Onze toevlucht is het vast te houden aan de hoop op wat voor ons in het verschiet ligt.

Die toekomst hebben we als we geloven in Jezus Christus. Hij zelf is de hoop waarop wij staan (1 Timoteus 1:1). Wellicht is dat ook de reden dat Jezus zelf nooit over dit onderwerp sprak toen Hij op aarde rond liep, want hoop die gezien wordt, is geen hoop meer, maar een vervuld verlangen. De apostel Paulus legt het zo uit:

Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien? Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden (Romeinen 8:24-25).

Hoop is onzichtbaar en toch heel werkelijk. We hebben in de vorige posts gelezen dat door het hele Oude Testament heen alles verwees naar de Messias die komen zou, daar stelden de mensen hun hoop in. Toen Hij echter daadwerkelijk verscheen herkende niet iedereen Hem als de vervulling van die hoop. Ik geloof dat Jezus zelf ook wel wist dat hoop die gezien wordt geen hoop meer is, dus zweeg Hij erover. De 33 jaar dat Hij op aarde rondliep, zijn het levende bewijs dat Hij onze werkelijke hoop was, is en zal zijn (Openbaring 1:8).

Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus: in zijn grote barmhartigheid heeft hij ons opnieuw geboren doen worden door de opstanding van Jezus Christus uit de dood, waardoor wij leven in hoop (1 Petrus 1:3).

Hoop voor de toekomst (3)

Inmiddels ben ik een beetje van de schrik bekomen... De ontdekking dat Jezus nooit een preekje aan hoop heeft gewijd was voor mij echt een verrassing. Het was tegelijkertijd aanleiding om het onderwerp verder te bestuderen. Wat is Bijbelse hoop? Of anders gezegd: wat is onze hoop?

Als we het Oude Testament erop naslaan zien we dat de mensen hun hoop op God, Zijn wet, Zijn woord en Zijn beloften stelden. Het thema komt steeds weer terug, zowel in de eerste vijf boeken van Mozes (Thora), de Psalmen en de Profeten. Om maar een paar voorbeelden te noemen:

• Op uw hulp hoop ik, HEER! (Genesis 49:18)
• Want op u, HEER, hoop ik (Psalm 38:16)
• In uw voorschriften stel ik mijn hoop (Psalm 119:43)
• In uw woord heb ik mijn hoop gesteld (Psalm 119:74)
• Op die dag zal men zeggen: ‘Hij is onze God! Hij was onze hoop: hij zou ons redden.' (Jesaja 25:9)

En zo kan ik nog uren doorgaan. Het is prachtig om te lezen hoe de mensen hun hoop niet stelden op geld, status, pensioen of regering... maar op God zelf en op Zijn woorden. De schriften wezen steeds weer naar de verlosser die zou komen, naar de Messias van Israel. Ja, men had zeker ook toen te maken met oorlog, honger, armoede en onrecht. En zo nu en dan is te lezen hoe de mensen het uitschreeuwden: Heer, word wakker! waarom slaapt U? (Psalm 44:24). Ze verlangden naar verlossing uit het aardse lijden...

De hoop die God hen gaf was echter niet gericht op het aardse bestaan, maar op de eeuwige toekomst. Bijbelse hoop is altijd gericht op de Messias, niet op een verbetering van wereldse omstandigheden. Door de geschiedenis heen zien we steeds dat er even een periode van opleving was en vervolgens gebeurde er weer iets ergs. Net als nu eigenlijk... Dat blijft zo. Ook nu moeten wij niet denken (hopen, verwachten) dat het hier op aarde beter zal worden; dat is je kop in het zand steken. Ook onze hoop is in de Messias en Zijn terugkomst.

PS: In de volgende blog post wil ik toch nog even stilstaan bij het feit dat Jezus nooit heeft uitgelegd hoe we in hoop kunnen leven.

Hoop voor de toekomst (2)

Wat is de hoop die mij voortdrijft? Wat is de hoop die ervoor zorgt dat ik niet wanhoop? Wat is het verschil tussen hoop voor ons dagelijks leven en hoop voor de eeuwige toekomst? Deze vragen hebben mij, in het kader van deze blogserie, de afgelopen weken heel erg bezig gehouden.

Als ik een studie wil maken van een bepaald Bijbels onderwerp, ga ik altijd eerst kijken wat Jezus erover heeft gezegd. Van Hem kunnen (en moeten) we immers leren! Hij was er altijd al en Hij zal er altijd zijn. Tijdens Zijn tijd op aarde gaf Hij onderwijs en haalde daarbij vaak de Joodse geschriften aan (het Oude Testament zeg maar) en tegelijkertijd zien we ook dat Hij wees op wat nog komen zou...

Groot was echter mijn verbazing toen ik erachter kwam dat Hij nooit over hoop heeft gesproken! Jezus heeft er nooit een les aan gewijd, nooit een gelijkenis over verteld, nooit toe opgeroepen... Er is in alle vier de evangeliën niets te vinden (zelfs niet in de zaligsprekingen of zijn waarschuwingen over de eindtijd) waaruit ik op kan maken wat Bijbelse hoop nu precies is. Het woordje hoop wordt met Hem in verband gebracht als de profeet Jesaja wordt geciteerd in Matteus 12:21: 'Op zijn naam zullen alle volken hun hoop vestigen'.

Begrijp me niet verkeerd, Jezus gaf de mensen hoop! Maar dus niet door erover te spreken. Een fascinerende gedachte, vinden jullie niet? Wij praten vaak zoveel, maar doen zo weinig. Jezus sprak ook veel, over allerlei verschillende onderwerpen die het dagelijks leven betroffen, zoals: geloof, waarheid, liefde, vergeving, de wet, geld en de toekomst. Maar Hij gaf nooit een theorieles over hoop. Vond Hij hoop een vanzelfsprekend iets? Vond Hij het misschien juist niet zo belangrijk? Of dacht Hij: de uitleg laat Ik wel aan de apostelen over?

Omdat Jezus ons geen andere sleutel geeft dan een citaat uit het Oude Testament, gaan we in de volgende blogpost eerst daar eens kijken. Wat was de hoop van de mensen toen?

PS: Ik ben benieuwd naar jullie reacties!

Hoop voor de toekomst (1)

Een tijdje geleden kreeg ik het verzoek eens een blogserie te schrijven over hoop. Een prachtig onderwerp om uit te diepen, een actueel onderwerp ook.... want niet hoop, maar wanhoop lijkt te zegevieren in de wereld van vandaag.

Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat, op een frisse en bemoedigende manier, over dit onderwerp schrijven veel moeilijker is dan ik in eerste instantie dacht, maar juist daarom misschien ook wel veel mooier...

Nadenken over hoop betekent dat we even stil zullen staan bij de menselijke versie, zoals de Dikke van Dale die omschrijft:

2hoop (de; v(m))

1een zekere mate van verwachting (van iets goeds)2iem. waarop alle hoop is gevestigd

We hopen op mooi weer, op een leuke week, op een goede uitslag, een gezond kindje of een nieuwe baan. We hopen dat de economie weer zal oppikken, de situatie in het Midden-Oosten zal verbeteren en dat oorlog ver van ons bed zal blijven... Onze hoop is meestal wishful thinking, de stille wens diep in ons hart dat alles op een dag beter zal worden of dat er iemand aan de macht zal komen die de dingen weer rechtzet.

'We  zullen er maar het beste van hopen' zeggen we tegen elkaar, en dan bedoelen we eigenlijk dat we de moed niet willen (of durven) verliezen. De Bijbelse versie van hoop is van een heel andere orde. In de Bijbel gaat hoop samen met geloof en liefde (1 Korintiërs 13:13) en heeft altijd betrekking op de toekomst, het eeuwige leven.

Onze toevlucht is het vast te houden aan de hoop op wat voor ons in het verschiet ligt. Die hoop is als een betrouwbaar en zeker anker voor onze ziel... (Hebreeën 6:18-19)

Ik hoop (daar heb je dat woord weer) dat jullie mee gaan lezen en de blogjes ook doorsturen naar je familie en vrienden als je ze daarmee van dienst kunt zijn.

Blokje Om

Wellicht heb ik het al eens eerder verteld, maar het schrijven zit bij ons (nogal) in de familie (familietrekje). We kunnen het gewoonweg niet laten om van alles en nog wat aan het papier toe te vertrouwen.

Als klein kind zag ik mijn vader al achter een typmachine zitten. Hij werkte dan notulen van vergaderingen uit en schreef stukjes voor de kerkbode.

Mijn vader hoopt op 4 november aanstaande tachtig jaar te worden. Ter gelegenheid daarvan brengen we een heel grappig boekje uit: Blokje Om. Mijn ouders zijn al jarenlang oppasopa en -oma van de honden van mijn oudste broer en schoonzus... en daar is dit boekje de vrucht van. Persoonlijk was ik best verbaasd over de geweldige humor waarmee het schrijven van mijn vader doorspekt is; hij wordt in ons dorp namelijk best als een serieuze bejaarde gezien.

Op de achterflap staat:

(O)pa Meijers

‘Bah, echt hondenweer! Opa had een paraplu op, maar ik loop in mijn nakie. Via een sluiproute naar huis. Een echt hondenleven. Maar de koekjes maakten het goed.’

Zo begint een kijkje in het leven van Stef de hond, die er dagelijks op uit gaat met zijn vriend opa Meijers. Tijdens hun wandelingen beleven ze allerlei avonturen, maar ook de krant en het journaal geven de nodige stof tot nadenken. Blokje Om biedt een verrassende, ontroerende en soms hilarische kijk op de mensen en hun huisdieren. Een must voor elke dierenliefhebber!

Drukkerij Van der Perk in Groot Ammers zal ongetwijfeld weer (zij drukken ook Frisse Kijk) voor een mooi eindresultaat zorgen! Vanaf 1 november 2014 is het boekje voor 10 euro verkrijgbaar. Je kunt een mailtje sturen naar info@frisse-kijk.nl als je een exemplaar wilt hebben.

Ik vraag me af, hebben jullie ouders op leeftijd die nog actief zijn of creatieve ideeën hebben of zou je ze misschien kunnen inspireren en aanmoedigen?

Ontwikkel je schrijfkunsten

Eerlijk gezegd wil ik niet alleen bekend staan als 'de mevrouw van die christelijke boekjes' (ja, dat hoor ik wel eens hier in het dorp), maar ook als iemand die houdt van de taal, van lezen, schrijven, boeken, gedichten en mooie verhalen.

Uit mijn pen komen engelstalige boekjes, columns, bijbelstudies, blogs en ook ontroerende verhalen zoals Levensadem. Het is steeds weer spannend om jezelf uit te dagen, iets te doen wat je nog niet eerder deed; bijvoorbeeld een gedicht of column schrijven. 

Ik weet dat veel bloggers het inmiddels al aandurven om een boekje of een gedichtenbundel te publiceren en ik wil jullie bij deze ook weer van harte aanmoedigen om je schrijfkunsten te blijven ontwikkelen als je daar plezier in hebt of verder mee wilt.

Evenals vorig jaar heb ik weer meegedaan met de stadsdichters wedstrijd die werd georganiseerd door Stichting Poëtikos. Bij uitgeverij Konstrast kwam de mooie bundel Blauwdruk uit, waarin ook twee gedichten van mijn hand werden opgenomen.

Hopelijk inspireert het jullie om ook eens iets geks, moois of leuks over je stad, dorp of streek te schrijven. Neem ook eens een kijkje (om inspiratie op te doen) op de blog God is in de stilte, waar blogger Anton Verweij zijn gedichten en foto's deelt.

_________________________________________________________________________________

Alblasserwaard

Op mijn fiets de polder door

groet ik geen dagelijkse file

maar bonte koeien in de wei

stilzwijgend zwaai ik zachtjes

naar een vroege paling visser

tel zijn rimpels in de vaart

al lijkt zijn bootje onbewogen

gefilterd door de morgenzon

en Kinderdijkse molenwieken

draaien traag hun eigen ritme

van wind en grijze miezerregen

bomen buigen, wilgen wuiven

bermen barsten uit hun bloemen

ga eens liggen in het natte gras

adem de stilte langzaam in en uit

Winnaar Frisse Kijk give-away

Vanmorgen zat ik eerlijk gezegd een beetje op mjin pen te kauwen. Ik was begonnen met de studie- en discussiepunten van het tweede hoofdstuk uit Frisse Kijk: 't Gaat z'n gangetje...

Een hoofdstuk over het dagelijks leven, zeg maar. Punt 1 is eigenlijk een schrijfopdracht:

"Hoe zou je je leven op dit moment omschrijven: sta je stil, ga je vooruit, achteruit, of zweef je een beetje doelloos rond? (betrek dit op verschillende aspecten van je leven: lichamelijk, geestelijk, emotioneel, artisitiek, financieel, intellectueel etc.)"

Poeh, daar moet ik echt even over nadenken hoor, dat rolt niet zomaar uit mijn pen. Toch is het ook een mooie schrijfopdracht zo in het laatste kwartaal van het jaar. Goed om eens even stil te staan en na te denken over het volgende: in welk seizoen van mijn leven ben ik? Morgenavond zullen we er in de kleine groep over praten... daar zie ik nu al naar uit. We leren altijd veel van elkaar.

Misschien is het een idee voor jou om je huis open te stellen en met een paar vrouwen (of mannen) bij elkaar te komen, bijvoorbeeld eens per maand of eens per twee weken. Zet een pot koffie, bak wat lekkers, pak de Bijbel erbij en praat met elkaar over deze dingen aan de hand van Frisse Kijk. Het opschrijven van gedachten is trouwens een uitstekende oefening (bovendien maakt het ruimte in je hoofd). Het is heel leuk om met mensen uit verschillende kerken een groepje te beginnen. Samen bouwen aan eenheid en leren elkaar te respecteren :) Het zou helemaal mooi zijn om iemand uit te nodigen voor wie het Christelijk geloof onbekend is.

En dan nu.... tatatrataa, de winnaar van de Frisse Kijk give-away is: Minous Willemsen!

Van harte gefeliciteerd. je krijgt een exemplaar toegestuurd. Mail even je adres naar info@frisse-kijk.nl

PS: Frisse Kijk is nu in alle christelijke boekhandels verkrijgbaar!

Frisse Kijk give-away!

Elke woensdagavond stroomt ons huis langzaam maar zeker weer gezellig vol. Er wordt druk gepraat, koffie en thee geschonken en als iedereen een plekje heeft gevonden beginnen we om acht uur met gebed.

Vorige week zijn we in onze kleine groep begonnen met de nieuwe Frisse Kijk! Iedereen had er echt zin in en hoofdstuk één bleek gelijk aanleiding te geven tot bijzonder interessante gesprekken. Hoofdstuk één gaat namelijk over het (Hollandse) weer en de invloed daarvan op ons leven.

We stonden lang stil bij het eerste studie- en discussiepunt aan de hand van Genesis 1:

1. Wat was Gods idee met de seizoenen denk je?

Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat er zoveel dingen naar boven zouden komen! De meesten gaven toe daar nog nooit over nagedacht te hebben en vonden deze verdieping in het scheppingsverhaal bijzonder verfrissend. Het nut van seizoenen (of je nu in Nederland of op de evenaar woont) is veelomvattend. Wij spraken over het volgende:

• seizoenen hebben te maken met zaaien en oogsten, met een tijd van werken en rusten, van bloeien en afsterven... de cyclus van het leven
• seizoenen hebben te maken met de Joodse feesten die ook hoogtijdagen in het leven aangeven
• seizoenen zorgen ervoor dat we niet stilstaan of blijven hangen in een bepaalde periode of stemming
• seizoenen zorgen er ook voor dat er altijd iets is om naar uit te kijken!
• seizoenen geven geestelijke verfrissing en stellen ons in staat periodes af te sluiten en ons voor te bereiden op nieuwe fases

We zouden nooit zoveel pleizer beleven aan de eerste voorjaarsbloemen als er geen winter aan vooraf was gegaan. In landen waar droge en natte seizoenen zijn, is er grote vreugde als de eerste regen komt. Een mens kan niet echt van de top genieten als er geen dal aan vooraf gaat, geen zege zonder zwoegen, geen glorie zonder kruis....

We zijn nog lang niet uitgepraat over dit onderwerp. Het leuke van de hoofdstukken in Frisse Kijk is dan ook dat je je gedurende de week over de studiepunten kunt buigen. Misschien maak je graag aantekeningen of vind je het leuk om te journal bij te houden of vragen op te stellen aan de hand van de te lezen Bijbelgedeeltes. Hoe dan ook, Frisse Kijk is een denk en doeboek! Aanstaande woensdag treffen we elkaar weer. Ik ben benieuwd...

En dan nu de give-away :) Laat je commentaar achter op deze blogpost, dan maak je kans op een gratis exemplaar van Frisse Kijk 2!

Vrucht van de Geest (10)

Dit is alweer deel 10 in de serie over de vrucht van de Heilige Geest, zoals dat beschreven wordt in Galaten 5:22-23. Het is wel interessant om te lezen wat daaraan vooraf gaat: Het is bekend wat onze eigen wil allemaal teweegbrengt: ontucht, zedeloosheid en losbandigheid, afgoderij en toverij, vijandschap, tweespalt, jaloezie en woede, gekonkel, geruzie en rivaliteit, afgunst, bras- en slemppartijen, en nog meer van dat soort dingen....

Au! Daar zit vast iets bij waar je wel eens mee te maken hebt! Gelukkig houdt het verhaal daar niet op... Want wat Gods Geest in ons wil laten groeien is heel mooi: De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22).

Als laatste staan we stil bij zelfbeheersing of, zoals in de Statenvertaling staat, matigheid. Een woord waar je vandaag de dag bijna om lachen moet. Wees eerlijk; in Nederland leven we in een tijd en maatschappij van overvloed. Een hele zak chips leegeten, een halve doos chocolaatjes naar binnen wurmen, uren en uren achter elkaar internetten, te veel drinken, en ga zo maar door. Te veel, te veel, te veel...

Matigen, we zijn er slecht in. Hoe vaker we het proberen, hoe vaker we falen. En dat is nu precies waarom God zélf ons daarin te hulp wil komen. Hij wil dat voor 'onze eigen bestwil' om het zo maar te zeggen. Want zonder zelfbeheersing zijn we zwak en staan we bloot aan allerlei gevaren. In Spreuken 25:28 staat: Iemand zonder zelfbeheersing is als een stad waarvan de muur is geslecht. In Het Boek staat: Een man, die zichzelf niet in de hand heeft, is als een stad zonder beschermende muur. Zonder zelfbeheersing zijn we een makkelijke prooi voor de vijand.

De zelfbeheersing die God in ons wil produceren is niet het soort van 'tanden op elkaar', 'nog even volhouden' en 'putten uit eigen kracht'. Het is een zelfbeheersing op de meest onwaarschijnlijke momenten. Juist als we denken dat het niet gaat lukken, wil de Geest ons te hulp komen. Vraag Hem er maar eens om!

Vrucht van de Geest (9)

We pikken de draad weer op in de serie over de vrucht die de Heilige Geest in het leven van christenen wil voortbrengen.

Wat Gods Geest in ons wil laten groeien is heel mooi: De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22). Vandaag leggen we zachtmoedigheid eens onder de loep.

Betekent zachtmoedigheid dat we een eitje moeten zijn? Dat we over ons heen laten lopen? Nee, natuurlijk niet. De Here Jezus is zachtmoedig, en ik zou Hem toch echt geen doetje willen noemen. In Matteus 11:29 zegt Hij zelf: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Zachtmoedigheid gaat samen met nederigheid; de minste of de laatste durven en willen zijn.

Dat betekent praktisch gezien dat we niet altijd gelijk moeten willen hebben, dat we een ander belangrijker kunnen achten dan onszelf, dat we ons genadig opstellen en niet oordelen...

In ons streven om belangrijk, populair, aardig en geliefd te zijn, vergeten we wel eens dat Jezus daar helemaal niet mee bezig was. Hij bracht zachtmoedigheid in een keiharde wereld en werd er om gehaat. Eigenlijk is dat nog zo. Het is wel een manier om op te vallen in de massa... zachtmoedig durven en kunnen zijn als de gemoederen verhit raken en genade ver te zoeken is.

Persoonlijk ben ik daar niet zo goed in, dus ik wil zeker dat die vrucht zichtbaar wordt in mijn leven. Zachtmoedigheid is geen menselijke eigenschap, het is bovennatuurlijk karakter van God zelf... in ons.

Enkele vergelijkbare woorden zijn bijvoorbeeld: goedertieren, vriendelijk, zachtaardig, zachtzinnig, barmhartig, genadig, vergevensgezind, goedhartig en mild.

Boekennieuws

De serie over de vrucht van de Heilige Geest onderbreek ik eventjes voor leuk boekennieuws: Frisse Kijk 2 is uit!

Dorst naar meer, dorst naar een verfrissing van je geloofsleven en een b(l)oeiende relatie met God. Heb jij dat ook? Verlang je ernaar om de Bijbel op een praktische manier toe te passen in je leven? Dan heb je met dit werkboek een mooi hulpmiddel in handen.

Achter de fruitige voorkant vind je weer twaalf spraakmakende columns die je denk- en doe-patronen lekker door elkaar schudden. De toegevoegde studie- en gesprekspunten zijn handig om dieper op de onderwerpen in te gaan, hetzij in persoonlijke stille tijd, in groepsverband of beide. Frisse Kijk is meer dan het zoveelste Bijbelstudieboek, het is een werkboek  waarin je wordt uitgedaagd om

• de Bijbel te onderzoeken,
• je gedachten op papier te zetten,
• hardop te bidden en
• de geleerde dingen in praktijk te brengen.

Ook in deze Frisse Kijk komen weer allerlei interessante, alledaagse onderwerpen aan bod zoals het Hollandse weer, de sleur van het leven, zorgen, twijfel, vergeven en vergeten en Gods wil voor je leven.

Je kunt Frisse Kijk 2 in eerste instantie HIER bestellen (€ 12,50 + verzendkosten), nadere verkoopadressen volgen zo spoedig mogelijk.

Oh ja, er staan natuurlijk ook weer prachtige, inspirerende kleurenfoto's in Frisse Kijk 2.

Vrucht van de Geest (8)

Door de eeuwen heen hebben mensen van allerlei religieuze stromingen hun best gedaan herkenbaar te zijn, uiterlijk herkenbaar. Denk maar eens aan het dragen van hoedjes, hoofddoeken, toga's, pijen, kruisjes en kralen. Helaas zegt de buitenkant niets over de binnenkant, en dat is nu juist de plek waar God graag werken wil.

Wat Gods Geest in ons wil voortbrengen is heel mooi: De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22). In deze blogserie zijn we toegekomen aan geloof, en dan niet de versie van 'ik geloof het wel', maar de versie van 'ik wéét het'.

Geloof dat we als geschenk van God ontvangen en dat vrucht moet gaan dragen in ons leven, is niet het geloof van onze ouders, kerk of vrienden, maar dat is bovennatuurlijk geloof van God! Wat geloof is en doet, wordt omschreven in Hebreeën 11:1,

Het geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien (Nieuwe Bijbel Vertaling)

Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet (Herziene Staten Vertaling)

Geloven is zeker zijn van de dingen waar je op hoopt, ervan overtuigd zijn dat wat je niet ziet, toch bestaat (Groot Nieuws Bijbel)

Wat is geloof? Het is de absolute zekerheid dat onze hoop ook werkelijkheid wordt en het is het bewijs van dingen die wij niet kunnen zien (Het Boek)

Amen, dat wil ik, daaraan wil ik herkenbaar zijn! Jij ook?

Vrucht van de Geest (7)

The prodigal son returns / Ken Corbett Art

Persoonlijk vind ik het erg nuttig en verfrissend om zo stap voor stap stil te staan bij de vrucht die de Heilige Geest in ons leven wil voortbrengen. Hopelijk hebben jullie er ook wat aan en zie je hoe we deze dingen niet kunnen forceren of aanleren: het is bovennatuurlijk karakter van God zelf!

Wat de Heilige Geest in ons wil voortbrengen is heel mooi: De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22). Vandaag wil ik stilstaan bij goedheid.

Ha, da's een mooie... goedheid. Je kent vast wel goede mensen, en misschien geloven die niet eens allemaal in God! De een is nou eenmaal wat vriendelijker en vrijgeviger dan de ander. Goed doen, dat leren we van onze ouders misschien, of op school, of uit een of ander filosofisch boek. Wordt dat hier bedoeld? Nee, over die goedheid (vriendelijkheid, deugd, welwillendheid, rechtschapenheid, barmhartigheid, gunst, beminnelijkheid, gedienstigheid, goedgunstigheid, hartelijkheid, minzaamheid, toeschietelijkheid, voorkomendheid) gaat het hier niet.

Het gaat hier over een goedheid als goddelijke vrucht en dat gaat veel verder dan een positieve menselijke eigenschap. Het gaat hier over goedheid zoals te lezen valt in Lucas 6:35, Heb je vijanden lief, doe goed en leen geld aan anderen zonder iets terug te verwachten; dan zullen jullie rijkelijk worden beloond, en zullen jullie kinderen van de Allerhoogste zijn, want ook hij is goed voor wie ondankbaar en kwaadwillig is.

Zo, dat zet de Here Jezus weer eens even treffend neer hè? Vooral dat laatste vind ik een 'eye opener'... God is goed voor ondankbare en kwaadwillige mensen. Daar wil ik nog wel eens een dominee over horen preken....

Goed zijn voor ondankbare mensen, als dat lukt weten we zeker dat Zijn karakter door ons zichtbaar wordt!

Vrucht van de Geest (6)

De vrucht van Gods Geest in ons leven, wat een prachtig iets. Die vrucht bestaat niet uit dingetjes die we voor God of in Zijn naam kunnen doen, die vrucht is de vorming van Zijn karakter in ons. Meer van Jezus, minder van onszelf...

Het gaat er niet om waar wij wel of niet goed in zijn, maar wat Zijn Heilige Geest in ons wil voortbrengen, en dat is heel mooi: De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22).

Laten we eens stil staan bij vriendelijkheid. In het Engels staat er kindness, in het Grieks chrēstotēs. Als we de Bijbel er op nazoeken blijkt ook weer dat het hier niet over een alledaagse vriendelijkheid gaat, een knikje naar de buren of een aardig woord tegen je collega. Die dingen zijn goed en zeker te prijzen, maar de vrucht die God in ons wil voortbrengen is vriendelijkheid van de bovenste plank, om het zo maar te zeggen.

Wat denk je van de situatie zoals de apostel Paulus die in 1 Corintiërs 4:12-13 schetst? Worden we bespot, dan zegenen we; worden we vervolgd, dan verdragen we het; worden we beledigd, dan antwoorden we vriendelijk... Vriendelijk zijn als je beledigd wordt, een leuke oefening voor deze week! Kan de Heilige Geest door je heen werken, krijgt Hij ruimte, of ben je Hem meestal voor?

Bovennatuurlijke vriendelijkheid, dat gaat tegen alle regels van politieke correctheid in. Dat is vriendelijk zijn als je er geen zin in hebt en er geen reden toe ziet, dat is vriendelijkheid als het je niet uitkomt. Jezus legt het zo uit: Is het een verdienste als je liefhebt wie jou liefheeft? Doen de tollenaars niet net zo?En als jullie alleen je broeders en zusters vriendelijk bejegenen, wat voor uitzonderlijks doe je dan? Doen de heidenen niet net zo? Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is (Matteus 5:46-47).

Dat kan alleen met de hulp van de Heilige Geest!

Vrucht van de Geest (5)

In gesprekken over de de vrucht die God in ons leven wil voortbrengen, hoor ik mensen weleens zeggen: 'Ja, ja, vriendelijkheid en goedheid, dat zie ik wel in mezelf. Maar geduld? Nee, dat is niet mijn sterkste kant'.

Nee, misschien niet mijn of jouw sterke kant, maar wel die van God! De goddelijke vrucht in ons leven is namelijk niet een menselijke eigenschap, maar bovennatuurlijk karakter van de Here Jezus. Het gaat er niet om waar wij wel of niet goed in zijn, maar wat Zijn Heilige Geest in ons wil voortbrengen, en dat is heel mooi: De vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22).

Geduld. Bovennatuurlijk geduld; dat is niet zomaar even geduld als het ons uitkomt, als we er zin in hebben of er zelf beter van worden. Dat is niet ons geduld met degenen die we liefhebben (je kind, je partner, je hondje) Nee, dat is geduld met ALLE mensen! Wij sporen u aan, broeders en zusters, iedereen die zijn dagelijks werk verwaarloost terecht te wijzen, de moedelozen hoop te geven, op te komen voor de zwakken, met iedereen geduld te hebben (1 Thessalonicenzen 5:14).

Au! Met iedereen geduld hebben. Dat kunnen we nooit op eigen kracht, dat is werk van Hem in ons. God is geduldig. Absurd geduldig als je het mij vraagt... gelukkig maar.

De Heer is niet traag met het nakomen van zijn belofte, zoals sommigen menen; hij heeft alleen maar geduld met u, omdat hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat... Bedenk dat het geduld van onze Heer uw redding is (2 Petrus 3:9 en 15).

Vrucht van de Geest (4)

Afgelopen week zag ik steeds dat beeld van Jezus boven Rio de Janeiro en de voetbal stadions. En ik moest heel sterk denken aan vrede temidden van de chaos. Wat een prachtig beeld bij deze blogserie.

Wat de Heilige Geest van God in mensen wil voortbrengen is heel mooi: Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22).

Laten we eens stilstaan bij vrede. De vrede die hier bedoeld wordt is niet persé de afwezigheid van oorlog, maar vrede ondanks de oorlog. Niet een uiterlijke vrede, maar een innerlijke vrede die alle verstand te boven gaat. Waar is die vrede te halen? Die vrede komt van Jezus zelf, het is Zijn vrede die Hij zo graag uit wil delen aan alle mensen... maar willen we het van Hem ontvangen?

Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet (Johannes 14:27).

Vaak zijn we bereid van alles te proberen (therapie, pillen, gesprekken, meditatie etc.) maar niet dat wat de Vredevorst zelf belooft. Vaak hebben we meer vertrouwen in wereldse methodes dan in God zelf. Maar Hij belooft een vrede die alle barriëres, alle muren en alle vijandschap doorbreekt. Ja, ook in het Midden Oosten!

Afgelopen week vond weer de Elav conferentie plaats in Israel. Joden en Arabieren komen samen in de naam van Yeshua en bidden voor vrede in hun land (ja, juist nu het weer zo'n chaos is), en dat begint met vrede in de harten van de mensen! (zie hier het super gave filmpje van vorig jaar).

Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren (Filippenzen 4:6-7)

Vrucht van de Geest (3)

Waaraan ben jij als Christen te herkennen? Weten je vrienden, collega's én vijanden waar je voor staat? Wat is er zo anders aan jou? Pittige vragen om deze week eens over na te denken misschien.

Christenen herken je namelijk niet aan hun kleding, niet aan een kruisje om de nek of een Bijbel onder de arm. We zouden herkenbaar moeten zijn aan de vrucht die God in ons leven voortbrengt. Het eerste bewijs dat de Heilige Geest in gelovigen leeft, is dat Hij goddelijke karaktereigenschappen (vrucht) gaat voortbrengen, waardoor we meer en meer op Jesus gaan lijken. Als die vrucht ontbreekt is het niet reëel dat we ons Christen noemen.

De vrucht is Gods karakter in ons en dus niet te verwarren met menselijke eigenschappen (want die kunnen we aanleren). Wat de Geest van God in ons wil voortbrengen is heel mooi: Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22). Laten we eens stilstaan bij vreugde.

Vreugde is bovennatuurlijke vrucht die God in en door ons wil voortbrengen. Het gaat hier niet over blij zijn omdat er iets leuks is gebeurd of iemand iets aardigs tegen ons heeft gezegd. Het gaat hier niet over plezier omdat we ergens lol in hebben of graag doen. Blij zijn, plezier beleven, lol hebben... niks mis mee, maar die dingen zijn afhankelijk van de omstandigheden en kunnen ook weer even snel verdwijnen als ze opgekomen zijn (bijvoorbeeld als er iets tegen zit of als de dingen niet zo gaan als we ons hadden voorgesteld).

De vreugde die de Geest in ons wil produceren is vreugde ondanks de omstandigheden. Vreugde middenin de ellende. Ik denk daarbij aan de honderduizenden vervolgde Christenen die er op dit moment zijn. Ze worden geslagen, getrapt, vernederd en vermoord. Kerken worden vernietigd en mensen opgejaagd. Toch hoor je vaak (via Open Doors bijv.) dat ze toch vreugde hebben. Tweeduizend jaar geleden was het ook al zo: Broeders en zusters, wij willen u niet onthouden wat Gods genade tot stand heeft gebracht in de gemeenten van Macedonië: ze zijn door ellende zwaar op de proef gesteld, maar vervuld van een overstelpende vreugde en ondanks hun grote armoede zeer vrijgevig (2 Korintiërs 8:2).

De vreugde die de Geest in ons wil laten bloeien is een vreugde ondanks zorgen, ziekte, geweld en vijandschap. Dááraan zouden we als Christenen herkenbaar moeten zijn!

Vrucht van de Geest (2)

Afgelopen week hadden we in onze woensdagavond studiegroep een discussie over de menselijke natuur. De Bijbel geeft aan dat we allemaal met een zondige natuur worden geboren. De mens is van nature NIET rechtvaardig, ook al is hij nog zo lief en goed en aardig. Sorry....

(Liefde, daar gaat deze blog post overigens wel over.)

Simpel gezegd kwam de zonde de wereld in door Adam en Eva en kwam rechtvaardigheid de wereld in door Jezus. In Romeinen 5:19 staat het zo: Zoals door de ongehoorzaamheid van één mens alle mensen zondaars werden, zo zullen door de gehoorzaamheid van één mens alle mensen rechtvaardigen worden.

Dat is in het heel kort het evangelie, oftewel het goede nieuws. Schuld en schaamte kunnen plaatsmaken voor vrijheid! In de vorige post hebben we gezien wat de menselijke natuur voortbrengt.... heel veel ellende. Maar wat de Geest van God in ons wil voortbrengen is heel mooi: Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing (Galaten 5:22).

Het eerste bewijs dat de Heilige Geest in ons leeft, is dat Hij goddelijke karaktereigenschappen (vrucht) in ons gaat voortbrengen, waardoor we meer en meer op Jesus gaan lijken. De vrucht is Gods karakter in ons en dus niet te verwarren met menselijke eigenschappen (want die kunnen we aanleren). Laten we eens kijken naar liefde, die als eerste wordt genoemd.

Liefde. Waar denken we dan aan? Beetje aardig zijn voor elkaar, tolerantie, verliefdheid, moederliefde...? We hebben heel snel de neiging te denken aan menselijke liefde (humanisme, liefdadigheid of zelfs eros), maar het gaat in Galaten 5:22 over bovennatuurlijke liefde. Dat is geen verliefdheid, geen gevoel, dat is liefde als keus. Dat is de mooiste én moeilijkste liefde die er is, dat is:

• je vijanden liefhebben
• liefhebben wie je vervolgen
• liefhebben tot in de dood

Het is dus geen vrucht die we kunnen produceren door 'ons uiterste best' te doen. Het is vrucht die gaat groeien als we de Heilige Geest ruimte geven om ons hart te veranderen.

Vraag het gerust aan God: Heer, leer mij diegene lief te hebben waar ik de meeste moeite mee heb. Dat gebed zal je leven veranderen!

Vrucht van de Geest (1)

Naar aanleiding van verschillende gesprekken rondom het Pinksterfeest heb ik besloten een tweetal blogseries te schrijven over de Heilige Geest. Er blijkt toch nog altijd veel vaagheid rondom de persoon en het werk van de Heilige Geest te bestaan; onder Christenen en onder mensen van andere religies.

In 2012 schreef ik de serie de Heilige Geest praktisch bekeken, dus voor basiskennis over wie Hij is kun je het beste die blogjes nalezen (of de Bijbel natuurlijk!). In deze zomermaanden wil ik een serie schrijven over de vrucht van de Geest en een serie over de gaven van de Geest. Korte, heldere blogjes zonder al te veel poespas en ingewikkelde taal. Ik hoop dat de series duidelijkheid in je geloofsleven en houvast in je gesprekken met anderen zullen bieden.

De Heilige Geest komt in mensen wonen die geloven dat Jezus Christus de Zoon van God is die uit de dood is opgestaan. De Heilige Geest overtuigt de mens van zonde en wijst de weg naar de waarheid. Daarnaast is een van de eerste dingen die Hij gaat doen zodra Hij in een mens komt wonen het voortbrengen van vrucht, het produceren van goddelijk karakter. Hij doet dit zodat we meer en meer op Jezus zullen gaan lijken.

Waarom is het nodig dat we meer op Jezus gaan lijken? We zijn over het algemeen toch best aardige mensen? Helaas pindakaas... onze menselijke natuur brengt veel zondige dingen voort. Het nieuws en de krantenkoppen bevestigen dit dag in, dag uit. De Bijbel zegt het zo: Het is duidelijk wat de zondige natuur voortbrengt: Overspel, ontucht, vuiligheid en losbandigheid; afgoderij en spiritisme; haat, ruzie, nijd, drift, rivaliteit, onenigheid, sektarisme, jaloezie, dronkenschap, onmatigheid en meer van dergelijke dingen (Galaten 5:19-21, HB).

Poeh, dat is een vervelende opsomming. Gelukkig stopt de Bijbel daar niet. In vers 22 staat: Maar de Heilige Geest brengt ons tot betere dingen: Liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, mildheid, trouw, tederheid en zelfbeheersing. In de meeste Bijbelvertalingen staat er 'de vrucht van de Geest is...'

Over die vrucht (met negen smaken) gaan de volgende negen blogjes, beginnend met de LIEFDE.

Lezen jullie mee?

Weidegrond

Momenteel ben ik in contact met een aantal Spaanse uitgevers over mijn boek Grace of Giving. Dat is altijd weer spannend, want het uitbrengen van een boek in een andere taal en in een ander land brengt veel geregel met zich mee en goede afspraken zijn noodzakelijk.

Tijdens het werken aan de engelstalige uitgave heb ik toendertijd langdurig stilgestaan bij Johannes 10, het verhaal van de goede herder. Johannes 10:10 is uiteindelijk de basis geworden voor het boek. Tijdens die studie werd mijn aandacht echter ook steeds getrokken door het negende vers, Jezus zegt daarin: Ik ben de deur: wanneer iemand door mij binnenkomt zal hij gered worden; hij zal in en uit lopen en hij zal weidegrond vinden.

Dat in en uit lopen, dat verbaasde mij. Als je eenmaal bij de Here Jezus hoort ga je toch niet heen en weer lopen? Terug willen naar je oude leven is als het verlangen van de Israelieten om terug te gaan naar de slavernij in Egypte, om de eenvoudige reden dat het vlees daar beter was. Nee, dat in en uit lopen moet iets anders betekenen.

Alleen door geloof in Jezus Christus en de genade van God kan een mens gered worden, dat wil zeggen: gered worden van zonde en dood. We ontvangen een eeuwig leven in Hem en treden zijn Koninkrijk binnen. Zijn Koninkrijk kun je niet zien, het is een onzichtbare dimensie waarin God's wil openbaar wordt. De Bijbel zegt dat het Koninkrijk zich nabij of in ons bevindt (Lucas 17:21). Ondanks het feit dat wij leven en bewegen in dat geestelijke Koninkrijk, bevinden we ons nog steeds in de wereld. In de wereld, maar niet van de wereld!

Juist om die reden is het mogelijk dat we binnen mogen komen bij God en vervolgens bemoedigd en versterkt weer naar buiten gaan, de wereld in. Als inwoners van Zijn Koninkrijk kunnen we zelfs weidegrond vinden in een wereld die geen rustpunt meer lijkt te kennen. In Psalm 23 staat het zo mooi, De Heer is mijn herder... Hij laat mij rusten in groene weiden... Een prachtige verwijzing naar de woorden van Jezus in het tiende hoofdstuk van Johannes. Ondanks oorlogen, geweld, en politieke onrust is het mogelijk in deze wereld te wonen en tegelijkertijd vrede te ervaren.

Verderop in het evangelie van Johannes zegt Jezus: Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: Ik heb de wereld overwonnen! (Johannes 16:33). Houd moed! Een fijne week toegewenst en vergeet niet anderen uit te nodigen op je weidegrond! Misschien kunnen zij dan iets proeven van de vrede die alleen de Herder kan geven!

Opwekking uit de kerkelijke slaap

In aanloop naar het Pinksterfeest lijkt het me leuk een column te plaatsen die ik een aantal jaren geleden voor Opwekking Magazine schreef. Hier komt ie:

De magere jongen lag roerloos op zijn buik in het gras. Zijn hoofd naar beneden en armen gespreid, alsof hij de aarde wilde omarmen. Ik wilde in eerste instantie eerbiedig voorbij lopen. Op een pinksterconferentie is het tenslotte te verwachten dat er hier en daar iemand op zijn aangezicht valt.

Daar zouden we niet van op moeten kijken. Maar omdat er verder niemand bij de jongeman leek te horen, aarzelde ik. Ik duwde voorzichtig met het puntje van mijn sandaal tegen zijn been om te kijken of hij nog leefde. Hij draaide zich op zijn rug en liet de zonnestralen toe. ‘Ik verlang zo naar een opwekking’, verzuchtte hij. ‘Ik vraag de Heer al jaren om een opwekking over ons land uit te storten.’Vertwijfeld keek ik naar de strakblauwe lucht boven ons. Het zag er niet naar uit dat daar op korte termijn iets uit zou komen.

Vragen om een geestelijk opwekking is een prachtig gebed en daar moeten we zeker mee door gaan. Maar ik vraag me soms wel af wat we eigenlijk precies verwachten. Denken we echt dat God op een gegeven moment Zijn gulle hand uitstrekt en ‘plop’ , met een soort magisch gebaar, dit hele land uit haar comfortabele roes doet ontwaken? Of denken we misschien dat Hij met een druk op de knop mensen tot inkeer laat komen? Soms roepen en smeken we zo hard om een opwekking, dat een buitenstaander het idee zou kunnen krijgen dat God slaapt. Dat we Hem in onze religieuze ijver op de hoogte willen brengen van de dorre, droge en goddeloze toestand in ons land. ‘Heer, zit u te slapen, ziet U dan niet dat we vergaan?’

Ons verlangen naar een opwekking is gezond denk ik, maar de verwachting dat God dat wel even zal regelen, terwijl wij passief toekijken vanuit de kerkbanken, is niet helemaal reëel.  Het roepen om een opwekking zou overigens ook kunnen betekenen dat we toegeven als gezamenlijke kerken ongemerkt in slaap gesukkeld te zijn, en dat we van God een por in de ribben verwachten die ons weer rechtop doet springen. 

Terwijl ik terug naar mijn tent slenter blijft de vraag door mijn hoofd gaan: Wat stellen we ons voorbij een opwekking? Ik heb het woord gegoogeld, maar het komt niet in de bijbel voor. Het moet dus iets van deze moderne tijd zijn, alhoewel er toch in de geschiedenis welzeker tijden van opleving zijn geweest. Soms op kleine schaal, in een gezin, een huis, of een dorp . Soms raakte zo’n opwekking een bepaald gebied of zelfs een land. Mensen werden aangeraakt door de kracht van de Heilige Geest en veranderen voor eeuwig. Ze bekeerden zich ter plekke van hun zonden, lieten zich dopen en vertelden anderen over koning Jezus die er voor kiest met zijn Geest in mensen te wonen.

Een prachtig woord dus eigenlijk, een prachtige naam ook voor een een interkerkelijke stichting die zich actief bezighoudt met het verkondigen van het evangelie en het toerusten van christenen uit alle denominaties en kerkelijke stromingen. Het doel, onze dienst, is duidelijk: samen Nederland bereiken met het evangelie van Jezus Christus! In Romeinen 6:13 staat: Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid.

Ik durf op grond van dat bijbelgedeelte een stelling in de groep te gooien: we verlangen niet naar een opwekking, we wachten er niet op, we vragen er niet om; wij zijn de opwekking waar Nederland op wacht!

Bloggers en boeken

Het is de hoogste tijd om weer eens een blogger in de spotlight te zetten die 'iets anders dan anders' (zie mijn blogje Gruzelementen) heeft geschreven: namelijk een boek over haar zoektocht naar Gods onvoorwaardelijke liefde. En wie anders is dat dan Silvana Schasfoort.

Twee jaar geleden gaf de toen 20-jarige Silvana haar eerste boek De zoektocht naar Gods onvoorwaardelijke liefde in Hooglied uit. Silvana worstelde jarenlang met haar identiteit, ze werd veel gepest en vond zichzelf niet mooi of bijzonder. Ze kon Gods liefde niet pakken, ze voelde daar eigenlijk niks van.

Tijdens een missiereis naar Zuid Amerika werden haar hart en ogen geopend voor Zijn liefde. Ze werd gegrepen door de woorden uit Hooglied 2:2,

Als een lelie tussen de distels, zo is mijn vriendin tussen de meisjes.

Die woorden raakten haar wel! Het was alsof God ze persoonlijk tot haar sprak. Accepteer jezelf zoals Ik je heb gemaakt, je bent mooi. Op Silvana´s website kun je het interview bekijken dat door HOi TV werd uitgezonden, echt de moeite waard!

Silvana is een creatieve duizendpoot, ze schrijft mooie, praktische artikelen op haar blog Silvana´s Journal. Lees bijvoorbeeld eens de vrouw in te wijde kleding, wellicht vind je herkenning in de dingen waarover deze jonge dame schrijft.

Silvana biedt zich ook aan als schrijfcoach via haar eigen Excellence Schrijfbureau. Dat is natuurlijk een kolfje naar mijn hand. Ik word er heel blij van als ik zie dat schrijvers/bloggers hun talenten ook inzetten om anderen op weg te helpen.

Bloggers en boeken... wie is de volgende?